Direct naar artikelinhoud

Mysterieus hemellichaam dat rakelings langs de zon scheerde mogelijk toch ijsachtig object

Het is geen buitenaards ruimteschip - de zoektocht naar radiosignalen eerder deze maand leverde niets op. Maar daarmee is de ware aard van het langgerekte hemellichaam dat in september rakelings langs de zon scheerde nog altijd niet achterhaald. In Nature Astronomy schrijft een team sterrenkundigen nu dat het misschien toch een ijsachtig object was.

Een illustratie van het langgerekte hemellichaam.Beeld afp

'Oumuamua, zoals de interstellaire bezoeker is genoemd - Hawaiiaans voor 'verkenner', mét alleen een accent aan het begin -, moet ooit zijn weggeslingerd uit een ander planetenstelsel. Net als in ons eigen zonnestelsel zullen ijsbrokken (kometen) daar veel talrijker zijn dan steenklompen (planetoïden). Toch gedroeg 'Oumuamua zich niet als een komeet.

350 graden

De 'kosmische komkommer', met afmetingen van ongeveer 200 bij 20 meter, vloog op minder dan 40 miljoen kilometer afstand langs de zon. Daarbij moet het oppervlak zijn verhit tot zo'n 350 graden. Verdampend ijs zou dan een opvallende komeetstaart moeten produceren. Die was er echter niet.

Metingen die eind oktober met grote telescopen zijn verricht, laten zien dat het hemellichaam een donkerrode 'korst' heeft: koolstofverbindingen die lange tijd hebben blootgestaan aan kosmische straling. Vluchtige bestanddelen zoals ijs komen daar niet meer in voor. Maar wat zich onder de korst schuilhoudt, is onbekend.

Zonnewarmte

Alan Fitzsimmons van de Queen's University Belfast en zijn collega's rekenen nu voor dat het inwendige van 'Oumuamua toch heel goed uit ijs kan bestaan.

Omdat het object zo snel bewoog (26 kilometer per seconde), stond hij maar korte tijd bloot aan de zonnewarmte.

De verwachting is dat grote telescopen de komende jaren nog veel meer hemellichaam zoals 'Oumuamua op het spoor zullen komen

Een donkere buitenlaag van 20 centimeter is al genoeg om te voorkomen dat zo'n 'kosmische ijsbonbon' begint te verdampen. Zonder die beschermende korst zou er niets van het hemellichaam zijn overgebleven.

Onderzoek aan dit soort interstellaire bezoekers levert informatie op over de evolutie van andere planetenstelsels. 'Oumuama was de eerste, maar de verwachting is dat grote telescopen er de komende jaren nog veel meer op het spoor zullen komen.