En nu dus het wegwielrennen. Flanders ­Classics zorgt daar zaterdag voor een absolute primeur in de Omloop Het Nieuwsblad. De ­dames wacht bij de start in het Gentse Kuipke het grote podium. Samen met de collega’s van het mannen­wielrennen.

En ook de televisie trekt nu (meer) de kaart van het vrouwenwielrennen op de weg. Liveverslaggeving: organisatoren, sponsors en team­eigenaars kunnen zich niet beter wensen. Meer televisie en media-aandacht betekent meer sponsorinteresse, meer geld en automatisch een opwaardering.

En, en, en. Is er dan geen maar? Is al dat publicitair gedoe geen windowdressing? Is de gelijkheid voor vrouwen en mannen in het wielrennen in zicht? Verre, verre van. En zij die van die gelijkheid dromen, zullen nog vaak ontnuchterd wakker worden. Neen, vrouwenwielrennen beschikt nog lang niet over dezelfde loonschalen als bij de mannen. Feit is wel: de vrouwen roeren zich. De signalen dat het beter en meer moet, ­komen ­intussen van alle kanten en zullen niet meer stoppen.

Noem die televisieaandacht een zeer belang­rijk ‘knopje’ van de vele die nog moeten ­worden omgedraaid om het vrouwenwiel­rennen meer te ­valoriseren, zegt Griet Langedock, mede­organisator van Gent-Wevelgem en lid van de commissie Vrouwenwielrennen bij de ­Belgische Wielerbond. Ze heeft gelijk, en het zal verstandig omgaan zijn met maatregelen. Organisatoren vragen om evenveel te betalen voor mannen als vrouwen is als gelijkheidsprincipe verdedigbaar, maar als het botst met de economische realiteit wordt het wel opletten. Want wat is nu best? Een vrouwenteam dat moet stoppen omdat het door te hoge kosten niet meer rondkomt? Of een vrouwenteam dat op een iets ­lager budgettair ­niveau moeten draaien en blijft bestaan? Idem voor de vrouwenkoersen zelf.

Girlpower dus, mét verstand. En principes als motivator.