Dat blijkt uit onderzoek van Stephen Follows, in samenwerking met The Economist. Het onderzoek richtte zich op de 250 best scorende films in de bioscoop, voor elk jaar sinds 2000. De afname is het sterkst te zien in actiefilms. Daar gaat het om een daling van 70 procent.
In thrillers vind je tegenwoordig de helft van de seks dan 23 jaar geleden. Bij romantische films is de daling het laagst. Daar gaat het om een daling van bijna 20 procent.
Het gaat niet alleen om een afzwakking van seksscènes, blijkt uit het onderzoek. Er is namelijk een sterke toename van films die überhaupt geen seks laten zien.
Naakt- en seksscènes zorgden in 2023 voor ophef in films als Poor Things en Saltburn. Twee jaar eerder kreeg Paul Verhoeven vergelijkbare reacties op zijn nonnenromance Benedetta. Hij legde uit dat dat vroeger waarschijnlijk niet was gebeurd.
Paul Verhoeven: 'Filmwereld is totaal verpreutst'
"Ik laat alles zien wat personages doen", zei hij toen tegen NU.nl. "Als ze elkaar verrot schieten, toon ik dat ook. Het is allemaal oké als er bloed in het rond spuit, alsof je een varken slacht. Maar zodra het om seks gaat, wat veel normaler is dan geweld, mag je het opeens niet meer laten zien. De vraag zou niet moeten zijn waarom ik het wél doe, maar waarom anderen het niet doen."
Regisseuse Nouchka van Brakel (Van de koele meren des doods), een generatiegenoot van Verhoeven, kaartte eerder in een speech al aan hoe de filmwereld aan het verpreutsen is.
"Ze heeft volledig gelijk", reageert Verhoeven. "Zeker in Amerika is het bijna onmogelijk om een ontbloot bovenlijf te laten zien. De filmwereld is totaal verpreutst. Het werkt in een soort slingerbeweging. In de jaren zeventig was die slinger op z'n hoogtepunt."
"Toen kon je alles laten zien, welke seksualiteit dan ook. Maar nu zijn we weer terug bij een puritanisme dat ik me alleen uit de Tweede Wereldoorlog nog kan herinneren, toen ik als zevenjarige begon met films kijken."
Het onderzoek van Stephen Follows geeft meer verklaringen voor de verschuiving. Zo zouden studio's bang zijn voor strengere leeftijdsklasses, waardoor ze publiek mislopen. Het stereotype van een mannelijke verleider is tegenwoordig ook minder populair dan in 2000.
Een andere verklaring is de opkomst van intimiteitscoördinatoren. Zij zorgen ervoor dat acteurs zich op hun gemak kunnen voelen bij seksscènes. Daardoor zouden makers ook kritischer zijn op de noodzaak om seks te laten zien.
NUjij: Uitgelichte reacties