Kristof Calvo: "Strakke deadlines liggen me wel"
Al van jongs af aan gebeten door de politieke microbe, studeerde Kristof Calvo (31) politieke wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. Een ijverige student was hij niet, eerder “energie-efficiënt” – zoals het een echte groene betaamt.
“Aangezien ik toen al voorzitter van Jong Groen was, was ik tijdens mijn studies eigenlijk al voltijds met politiek bezig. Naar de les ging ik bijna nooit en studeren deed ik heel economisch. Omdat ik absoluut geen vertraging wilde oplopen, deed ik een soort van kansberekening om te bepalen hoe ik zonder al te veel energie te verspillen toch kon slagen. Zo leerde ik bijvoorbeeld van de twaalf hoofdstukken er twee steevast niet. Mijn beste studie-uren waren ook die in de vroege ochtend, vlak voor het examen. Een aanpak die goed werkte; al dan niet in tweede zit. Waarschijnlijk ook wel omdat ik het gewoon graag deed, vooral mijn master politieke communicatie vond ik enorm boeiend.
'Ik heb het geduld van mijn ouders best vaak op de proef gesteld. Hierbij mijn excuses daarvoor'
"Maar het feit dat ik in mijn eerste jaar toch nog op een paar vakken geslaagd was, had ik wel aan mijn toenmalig vriendinnetje te danken. Aangezien zij zeer goed studeerde, ging ik ’s ochtends voor het examen eerst naar haar thuis om haar te ondervragen over alles dat ik niet gestudeerd had. Dat was mijn techniek om er op het laatste nippertje toch nog door te geraken. Het jaar erop was het wel gedaan tussen ons, ik vraag me af waarom." (lacht)
Nooit op Erasmus
"Aanvankelijk was mijn nonchalence een bron van paniek voor mijn ouders. Maar aangezien zij er goed ingepeperd hadden dat ik altijd mijn best moest doen, deed ik dat ook wel. Toch heb ik hun geduld best vaak op de proef gesteld; hierbij mijn excuses daarvoor.
"Achteraf gezien denk ik soms dat ik misschien iets te vroeg en te enthousiast aan de politiek begonnen ben. Ik heb nooit een echt studentenleven geleid. Pas op, ik ging wel uit en had best een boeiend sociaal leven. Maar ik vind het bijvoorbeeld jammer dat ik nooit op Erasmus ben geweest.
"Mijn proffen hadden gelukkig wel genoeg begrip voor mijn politiek engagement; zo werd een gemiste deadline meestal door de vingers gezien. Omdat ik in mijn laatste jaar al een mooie plaats op de lijst voor het Vlaams Parlement had, heb ik mijn thesis in tweede zit afgegeven. Na de verkiezingen in juni ben ik er aan begonnen, begin september was hij af. Strakke deadlines liggen me wel.”