Toprenner Peter Sagan: “Ik ben geen wereldkampioen, maar ik ben nog altijd Peter Sagan”

Drie jaren als wereldkampioen hebben zijn leven wel veranderd. "En nu ik geen wereldkampioen meer ben, is alles gebleven zoals het geworden is", zegt Peter Sagan (28). "Ik ben geen wereldkampioen, maar ik ben nog altijd Peter Sagan. Het wordt gewoon elk jaar drukker. Misschien dat het in 2019 een beetje blijft zoals het de voorbije jaren was. Dat moet ik nog afwachten."

Je bent nu alweer twee maanden onderweg. Begin november was je in Californië voor de Peter Sagan Gran Fondo, half november in Sjanghai, december Mallorca, nu Australië en vandaag vlieg je naar Argentinië. Hou je van deze manier van leven?

Peter Sagan: "Ik probeer in dat drukke schema altijd een beetje vakantie te voorzien. Ik ging in december zelfs skiën. Voorts ben ik erg graag in Californië. Het is ver van Europa, het tijdverschil is groot genoeg opdat ik een beetje met rust gelaten word.

"Ik ga ook heel graag naar Utah. Na de Tour of California in mei blijf ik altijd enkele weken in Park City, Utah voor een trainingskamp. Als ik die dingen niet allemaal doe, is het onmogelijk om dit leven vol te houden.

"Het wordt ook in Argentinië druk. Februari is rustiger. Ik ga eerst naar huis en dan volgt een lang trainingskamp in Spanje, in de Sierra Nevada. Ik zal bezig blijven natuurlijk, ik moet hard trainen. Maar het grote reizen is er even niet meer."

Wat was je beste herinnering aan 2018?

"Roubaix, geen twijfel mogelijk. Ik heb niet veel anders gewonnen, hé. Gent-Wevelgem en de groene trui in de Tour, met enkele etappezeges."

In je boek Mijn Leven vertel je wat je Jelle Wallays nog aandeed in volle finale van Parijs-Roubaix.

"Een onderdeeltje in carbon brak in het stuurhuis van mijn fiets. Mijn stuur kwam los. Jammer voor Wallays dat ik dat probeerde te corrigeren door mijn voorwiel tegen zijn achterwiel te slaan. Maar ik zat midden in een race die ik wilde winnen. Dan moet je doen wat je moet doen. Ik heb hem daarna niet meer gesproken, daar was geen tijd meer voor."

In diezelfde race overleed de jonge Belgische coureur Michael Goolaerts. Wanneer heb je daarvan gehoord?

"Het was tien of vijftien minuten na de finish. Gabriele (zijn persman Gabriele Uboldi, MG) vertelde het mij. Het was als een slechte film. Mijn hele energievoorraad was op, ik was dolgelukkig dat de race voorbij was en dat ik gewonnen had en dan hoorde ik zo'n vreselijk nieuws. Het voelde niet alsof ik in de werkelijkheid verkeerde. Erg vreemd."

In de Tour maakte je bekend dat jij en je vrouw Katarina uit elkaar gingen. Dat was een vreemd moment om zoiets bekend te maken.

"Slowaakse journalisten begonnen een hele polemiek over mij en Kate. Ik wilde graag alles privé houden. Mijn privéleven moest niet tussenkomen in wat ik in de Tour als wielrenner aan het doen was. Die twee hadden gewoon niks met elkaar te maken. Ze begonnen shit te publiceren. Mij kon het niet schelen, maar voor Kate was het niet leuk. We hebben een zoon. Voor zijn toekomst was het ook niet goed wat er allemaal werd geschreven. Daarom ben ik zelf met het nieuws gekomen. De polemiek was snel voorbij."

Jij en Katarina zijn nog goede vrienden, zoals je schreef op Facebook. Jullie hebben de eindejaarsdagen samen doorgebracht.

"Met Kerstmis zijn we elk bij onze families gebleven. Maar het klopt dat we goede vrienden zijn. Ik heb een dag op onze zoon Marlon gepast. Dat was goed."

Dat jullie zoon Marlon heet, komt dat omdat jij zo'n grote filmfan bent? Is je zoon naar Marlon Brando genoemd?

"Het is geen Slowaakse naam, dat klopt. Ik heb aan Marlon Brando gedacht. Ik had nog een andere naam in gedachten: Don. Kate vond Don maar niks. Marlon vond ze wel goed. En ik ook."

Je zegt altijd dat leven als een film is. Je speelde Grease na, je maakte een spot voor Sunroot, het bedrijfje van Katarina, waarin je Rocky, Gladiator en Pulp Fiction in één clip van vijf minuten vertolkt. En je zei net nog dat Roubaix als een slechte film was. Voel je je een acteur in een film?

"Soms wel. In onze sport, wat wij als wielrenner doen, dat voelt heel vaak als een acteur in een film. Op en af de fiets."

Is het een goede film?

"Soms wel, soms niet. Het is maar hoe je je daar in je hoofd op instelt."

De titel boven een interview met jou in een Duitse krant was: 'Show is belangrijker dan winnen.' Het is verbazend. Na je eerste overwinningen in 2010 in de Ronde van Californië was je heel timide en bescheiden. Heeft wielrennen van jou een showfiguur gemaakt?

"Ik ben dat altijd geweest. Een mens verandert zijn persoonlijkheid niet. Je kunt niet ergens iets weghalen of iets uitvinden, wat dan deel van jezelf wordt.

"In 2010 was ik jong, alles was nieuw voor mij. Ik observeerde: in welke wereld ben ik terechtgekomen? Wat kan ik doen? Waar ben ik goed in en waarin niet? Ik deed ervaring op. Maar ik was toen wie ik nu ben. Stel dat ik morgen formule 1 ga racen of MotoGP, dan zal ik nog altijd dezelfde Peter Sagan zijn die ik vandaag in het wielrennen ben. Eerst moet je iets tonen voor je kunt spreken."

Je raakt stilaan een beetje uitgekeken op de koers. Eind september tekende je een nieuw contract voor drie jaar met Bora. Dat loopt af in 2021. Zal dat jouw laatste contract als professioneel wielrenner zijn?

"Wie weet? Het is te vroeg om het nu al over 2022 te hebben. We zien later wel."