Rocco Granata heeft een nieuwe plaat uit op zijn 80ste: "En zeggen dat ik ooit bijna de maffia van New York ben ingerold"

'Ik deed mijn best.' Dat is de ondertitel van 'Rocco 80'. Een verwijzing naar zijn eigen leven, zijn afgelegde carrière en wat nog komen zal. "Het is een heel persoonlijke plaat", vertelt Granata. "En het zal zeker niet mijn laatste zijn, want ik zit nog boordevol ideeën. Dat hoeven trouwens heus geen commerciële albums te zijn." Voor de commerce moet hij het al lang niet meer doen - optreden doet hij overigens al vier jaar niet meer - maar wel omdat muziek nu eenmaal mijn leven is", glimlacht hij. En dat al sinds zijn 13de. "Na een optreden reed ik altijd met de fiets naar huis. Soms vijftien kilometer met m'n accordeon achterop. 's Anderendaags moest ik gewoon naar school, hé. Ik was bang om mij te verslapen, dus sliep ik amper."

"Maar goed ook dat ik zo aandachtig was, of ik was in de Italiaanse maffia gerold", begint hij lachend aan een volgende anekdote. "In 1959, in volle 'Marina'-hype, trad ik op in de Carnegie Hall in New York. Nadien klopte er een opgemaakte Napolitaanse schoonheid op de deur van mijn hotelkamer. Ze was net 15, gok ik", vertelt Granata. "'Wat wil je, signorina?', vroeg ik. Ze wilde een gehandtekende foto. Ik heb toen serieus op mijn tanden moeten bijten, als 21-jarige vurige Italiaan. (lacht) Maar ik heb dat meisje dus een foto gegeven, 'Buona notte' gewenst en de deur gesloten", gaat hij verder. "De volgende dag deed ik mijn verhaal aan mijn New Yorkse agent. 'Je hebt geluk gehad', zei hij. 'Had je dat minderjarige meisje binnengelaten, dan had haar 'familie' binnen de twee minuten aan je deur gestaan. Dat kind was gestuurd door de maffia. Je had voor de rest van je leven in Las Vegas moeten gaan optreden, in één van hun hotels.' Heb ik geluk gehad, zeg! (lacht)"

Sinds 16 augustus gaat Rocco als tachtiger door het leven, al zou je hem dat verre van geven. "Ik zag onlangs op tv een man van 80 die naar de dokter moest omdat hij bevangen was door de hitte. Hij kon niet meer op z'n benen staan. Ik kwam toen net terug van het golfen - mijn hobby naast de muziek. Het was 30 graden in de schaduw, maar nergens last van gehad", lacht hij smakelijk. Al is zijn testament wel geregeld. "Al vijf jaar. Ik wil dat alles in orde is voor m'n kinderen Sam en Jessica. Als ik er niet meer ben, is de firma van hen. Maar daarom denk ik nog niet aan doodgaan, hé. Bijlange niet! Ik bedoel maar: op je 30ste kan je ook een ongeval krijgen, en dan is 't maar te hopen dat alle papieren in orde zijn."

'Rocco 80' ligt nu in de winkel.