'Beast': de schone, de 'bad boy' en het beest

In de wereld van de cinema storten vrouwen zich al decennialang in het ongeluk wanneer ze verliefd worden op een bad boy. Maagd van dienst in Michael Pearce' langspeeldebuut Beast is de 27-jarige Moll (Jessie Buckley). Zij woont in Jersey, een eilandje tussen Frankrijk en Engeland waar country night in de lokale pub het hoogtepunt is van de week. Het rustige eiland wordt echter in de greep gehouden door een seriemoordenaar die systematisch gruwelijke moorden pleegt op jonge meisjes. En het is net Molls nieuwe vlam Pascal (Johnny Flynn) die als eerste op de verdachtenlijst staat.

Nadat Moll het aftrapt op haar eigen verjaardagsfeest, danst ze euforisch de nacht in met een wildvreemde. Maar ze wordt brutaal wakker geschud wanneer die het niet zo goed blijkt voor te hebben met haar. Het is ridder-in-vale-jeans Pascal die deze dame in nood net op tijd redt. Om de heroïsche komst van Pascal nog clichématiger in de verf te zetten, zijn diens eerste woorden aan Moll: "You’re hurt. I can fix that." Die van haar: "You have blood on your hands." Klinkt als het begin van een fantastische romance.  

Pearce, zelf afkomstig van Jersey, baseerde de seriemoordenaar op de 'beast of Jersey' die het eiland terroriseerde in de jaren 60. Die liet zo'n indruk achter dat Pearce in zijn jonge jaren nog gewaarschuwd werd om niet de bossen in te gaan. En laat dat nu net iets zijn waar Moll écht niet naar heeft geluisterd. Een kwart van de film brengt ze door in het bos met Pascal. De eerste keer dat de twee seks hebben, is zelfs op de modderige bosgrond. Wanneer Moll thuiskomt, volledig bedekt in aarde, ploft ze zich met haar benen open voldaan in de witte zetel van mama lief. Haar bruine vingers zet ze als een klauw in de stof. Beestig.

Trillend karakterportret

Dit soort verhalen leent zich perfect voor een psychologische thriller vol steelse blikken en onverwachte wendingen à la Suspicion (1941) en A Good Marriage (2014). Maar naast een thriller blijkt Beast vooral een uitgepuurd karakterportret te zijn van een vrouw die nooit volledig tot ontwikkeling is kunnen komen. Molls leven wordt namelijk letterlijk en figuurlijk gedirigeerd door haar moeder Hillary (Geraldine James). Deze tikt Moll al in de eerste seconden van de film op de vingers wanneer ze licht uit de toon valt in het harmonieuze kerkkoor. De onderliggende toon in deze stroeve moeder-dochterrelatie is daarentegen onmiddellijk glashelder.

Deze film gaat dus helemaal niet over een seriemoordenaar, maar over de zoektocht van Moll naar haar identiteit, los van haar familie. Als u dit niet onmiddellijk zou doorhebben, wijst Pearce u hier wel op met de talloze close-ups van haar gezicht. Terwijl Moll verder afdaalt in haar turbulente relatie, haar vuurrode haren symbolisch meer en meer in de war, wordt duidelijk dat ook zij niet zo koosjer is als ze zich voordoet. Beast kruipt zo uit het beperkende genre van de good-girl-meets-bad-boy-thriller. Slaat de titel überhaupt op Pascal? Of is het Moll in wie zich een beest verschuilt? 

Beast is vanaf 20/6 te zien in de bioscoop.