Jonathan Milan haalt zijn gram: Italiaan spurt naar ritzege en pakt puntentrui over van Tim Merlier
Jonathan Milan stelde in Andora orde op zaken. Maandag nog nipt verliezer stond er dit keer geen maat op de ‘Reus van Buja’ die daarmee een hardwerkend Lidl-Trek beloonde. Tim Merlier moest met een vijfde plaats vrede nemen, maar hij verliest aan de Ligurische Zee ook zijn puntentrui aan de 23-jarige Italiaan.
Roze trui: Tadej Pogacar (Slo)
Paarse trui: Jonathan Milan (Ita)
Blauwe trui: Tadej Pogacar (Slo)
Witte trui: Cian Uijtdebroeks
Hoe kwam de zege tot stand?
In de tweede massaspurt van deze Giro waarin Milan perfect gepiloteerd werd door Simone Consonni. Zijn ploeg hees hem wel ook perfect over de Capo Mele die diep in de finale nog een serieus obstakel had. Hij won met duidelijk verschil van Kaden Groves en Phil Bauhaus. Hoe perfect gelanceerd door Christophe Laporte ook, Olav Kooij had in deze snelle sprint niet echt verhaal tegen de drie geciteerde sprinters.
Filippo Gana verstoorde wel nog echt de sprinttreintjes. De werelduurrecordhouder viel aan in het begin van de etappe en op de Capo Mele. Op 4 km van de finish, of de afstand van een achtervolging. Van Poppel en Pasqualon probeerden hem tot de orde te roepen. Vergeefs.
In vergelijking met wat er de eerste drie dagen gebeurde, kregen we nu de saaiste koersontwikkeling van wat al voorbij is. Wat gebeurde er in het begin van de rit? Wel, Filippo Gana (Ineos-Grenadiers) zorgde ervoor dat het meteen koers was. Hij ging achter de al de eerste kilometer ontsnapte aanvaller Franceso Muñoz (Polti-Kometa) aan die al snel het gezelschap kreeg van Lilian Calmejane (Intermarché-Wanty) en Stef de Bod (EF Education-Easypost). Onder het beukwerk van Ganna was de voorsprong al na 23,5 km naar anderhalve minuut opgelopen. Lidl-Trek was dan al bezig het peloton op een lint te trekken. Dan hield Ganna het na overleg met de andere vluchters voor bekeken vier kilometer verder voor bekeken. Het trio kreeg in de regen vrije baan van de werelduurrecordhouder. De regenjasjes werden aangetrokken, de voorsprong schoot direct omhoog. Na 70 km lag het trio al 5’21” voorop.
Achter de drie pakte Groves in Calizzano als vierde in de eerste tussenspurt nog zes punten mee, terwijl Merlier er vier pakte. Daarmee lag Merlier vier punten voor op de Italiaan die na maandag gelijk stond met 63 punten.
Op de Colle del Melogno (106,1 km) zette Jan Tratnik zich op kop van het peloton en de drie voorin verloren meteen een minuut van hun voorsprong. Het tempo van de winnaar van de Omloop het Nieuwsblad-winnaar was bergop te hoog voor Fabio Jakobsen en ook de lange Max Walscheid. Julius van den Berg ontfermde zich in eerste instantie over de eerste sprinter van Team dsm-firmenich PostNL. Op de top had hij anderhalve minuut achterstand op het peloton. Ook Gaviria moest er daar af en werd opgewacht door Pelayo Sanchez. Naar het einde van de klim toe loste ook Tim Merlier die opgewacht werd door heel wat ploegmaten en snel terug kon inpikken. Na een lange achtervolging van een kleine dertig kilometer kwam Jakobsen opnieuw achterin aansluiten toen de Intergiro-sprint opdoemde. Achter de drie vluchters won Olav Kooij dit prestigeduel voor een handvol punten vóór Biniam Girmay en Kaden Groves. Het was het laatste wapenfeit van de kopman van Intermarché-Wanty in deze Giro. Daar in Altare, op 73 km van de finish, liet Lilian Calmejane zijn twee medevluchters lopen. De Zuid-Afrikaan en de Spanjaard geloofden erin. Maar op twintig kilometer van de finish stonden de treintjes al op de rails. Onbegonnen werk dus. De metronomen in het peloton hadden goed berekend en zaten al op 12 km van de finish op 25 seconden, maar lieten dan Muñoz en De Bod wat spartelen vooraleer ze op 4,5 km van de streep dood te knijpen.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Wat deden de favorieten?
Leider Tadej Pogacar koos zowaar voor een snipperdag, maar nu was het een grote val in het peloton op 65 km van de finish die het peloton in twee stukken sneed. Zowel Geraint Thomas als Daniel Felipe Martinez waren achterop geraakt, maar de Sloveen liet ze in Savona opnieuw aansluiten. Al was er daar nog een derde groep achter met de slachtoffers van de val van Cadiboni. Daar waren Ben O’Connor en Einer Rubio qua klassementsrenners de grootste namen die erbij lagen en die gehavend moesten jagen om opnieuw de staart van het peloton te proberen te pakken.
Hét drama van de dag was het verlies van Biniam Girmay. De Eritreeër was één van de sterren van deze editie, maar twee zware crashes in vijf kilometer tijd waren er te veel aan. Eerst sloeg hij hard op zijn rechterkant in een val met een tiental. Wat verder was het helemaal voorbij toen hij helemaal alleen achtervolgend in een dalend stuk opnieuw weggleed op het natte asfalt en rollend tegen de vangrail eindigde. Daarbij bezeerde hij ook zijn linkerkant. De tweede Giro van Girmay zat er na drie en een halve etappe opnieuw op.
Wat deden de Belgen?
Tim Merlier was uit op een twee op twee, maar te ver doorgezakt op de Capo Mele moest hij te veel inspanningen doen om alsnog voorin te komen. En de Wortegem-Petegemnaar moest ook nog van veel te ver de sprint inzetten. Hij was kansloos tegen een Milan die dag op dag één jaar na zijn eerste Girorit-zege in San Salvo zijn tweede ooit pakte.
Cian Uijtdebroeks werd in Savona derde bij de bonificatiespurt en liep daarbij een seconde in op Pogacar. Daarmee pakte hij zijn vierde stek in de rangschikking terug en haalde hij in Andora zijn derde witte trui op. Pieter Serry moest al direct aan de bak om de voorsprong van het groepje met Filippo Ganna niet te veel voorsprong te gunnen. Hij deed dat in functie van Merlier. Toen Ganna zich liet afzakken, gaf de dertiger uit Maria-Aalter bij Ganna aan dat hij hem teruggehaald had. Een joke à la Serry. Samen met Amanuel Ghebreigzabhier (Lidl-Trek) controleerden ze de wedstrijd, erover wakend dat de drie musketiers niet al te ver wegreden zodat er alsnog gesprint zou worden. Samen met de Eritreeër en vooral Tratnik moest hij het laatste uur ook nog hard doorgaan om een spurt mogelijk te maken.
Verder nog iets dat je moet weten?
* Tadej Pogacar had in deze etappe nu wel een zwarte broek aan en niet die short in granata, die verwees naar de 75ste verjaardag van de vliegtuigramp op de Superga waarbij de selectie van FC Torino omkwam. De UCI had al bezwaar aangetekend. Het was la petite histoire van de start die bij gebrek aan ander nieuws lekker uitvergroot werd.
* Bram Welten (dsm-firmenich-PostNL) was de vierde renner die deze Giro verliet. De Nederlander kwam niet aan de start. Hij had koorts en hoestte toen hij naar het ontbijt kwam. Maandag verloren we onderweg Simon Carr (EF Education-EasyPost) met kniepijn en kwam Eddie Dunbar (Jayco-AlUla) om diezelfde reden niet aan de start. Zondag startte Robert Gesink (Visma-Lease a Bike) niet meer omdat hij een breuk in de hand opliep bij een val in de openingsrit.
* Torstein Traeen stapte ook al na 45 km af. De Noor van Bahrain-Victorious was al sinds zijn val van zaterdag op de sukkel. Een klimmer minder voor Caruso en Tiberi dus.
* Filippo Fiorelli reed voor het eerst met zijn merkentrui maar hij had wel het rode rugnummer op. De Italiaan werd op de website van Giro d’Italia verkozen tot de strijdlustigste renner van maandag.
* Jonathan Milan had dan weer het groene rugnummer op omdat hij leider is in de Intergiro, een klassement dat dagelijks wordt betwist.
* Lilian Calmejane start woensdag in de blauwe bergtrui. De Fransman van Intermarché-Wanty kwam als eerste over de Colle del Melogne (categorie drie) waardoor hij met de negen verworven punten over Daniel Felipe Martinez wipte. De Colombiaan droeg die trui maandag en dinsdag omdat hij in het bergklassement tweede stond. Met andere woorden: alle vormen van publiciteit zijn welkom voor de Henegouwse Worldtourploeg.
* Jhonatan Narvaez haakte op 85 km met Ethan Vernon ineen, maar het bleef gelukkig voor materiële pech voor de ex-Giroleider en de sprinter van Israel-Premier Tech.