12.500 klimaatjongeren in Brussel: “Dit is een nieuwe generatie die opstaat”
Vorige week waren ze met 3.000, deze donderdag met meer dan 12.000, en over een week hopen ze nog massaler de hoofdstad in te palmen. De klimaatspijbelaars trokken te voet door Brussel om aandacht te vragen voor het klimaat. “Er is ontzettend veel engagement. We blijven mobiliseren.”
Het Centraal Station in Brussel, iets voor 11 uur. Op het plein voor de ingang stromen duizenden jongeren toe. “Wij komen van het Lyceum in Aalst”, zeggen Roos, Zoë en Mina, drie enthousiaste vriendinnen uit het vierde middelbaar. “Onze directie heeft gisteravond laten weten dat we niet mochten gaan, maar ze gaat ook geen sancties opleggen. Dus waarom deze kans laten schieten?”
Voor de tweede week op rij komen Belgische jongeren op straat om aandacht voor het klimaat te vragen. Door dat te doen op een schooldag hopen ze hun eisen meer kracht bij te zetten. “Wij worden geïnspireerd door Greta Thunberg”, zegt Anuna De Wever, de 17-jarige initiatiefneemster van het protest. De Zweedse werd afgelopen zomer wereldberoemd toen ze een soortgelijke spijbelactie opzette.
‘Iedereen wou er vandaag bij zijn. Het gaat over onze toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen’
Wanneer de mars zich op gang trekt op de Kunstberg, halen de ‘bosbrossers’ hun kartonnen borden en spandoeken boven. Naast de klassieke klimaatslogans bevatten ze creatieve varianten als “Let’s fuck each other instead of the planet” en “Red de wereldbol of kus mijn hol”. Jongeren met diverse achtergronden en stijlen lopen eensgezind naast elkaar: blote enkels, jeansjassen en tote bags, sportieve joggingbroeken, gebreide mutsen, roze poncho’s.
Tussen de bonte bende lopen ook negen leerlingen van Sancta Maria in Leuven, die met groene verf ‘SAVE PLANET’ op hun wangen hebben geschreven. “Meneer Vandenbroecke van geschiedenis heeft ons aangemoedigd om te komen”, lacht Marieke (16). “Eigenlijk mocht dat niet, maar hij vond het een goed initiatief.” Volgens de directie zijn ze onwettig afwezig. Ze moeten de gemiste lessen inhalen. “Maar we krijgen geen strafstudie”, vertrouwen ze ons toe.
En wat met de andere helft van de klas? “Zij mochten niet komen van hun ouders”, antwoordt Marieke. “Maar geloof me: iedereen wou er vandaag bij zijn. Het gaat over onze toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen.” Terwijl een forse regenbui de vastberadenheid van menige activist op de proef stelt, houden de 16-jarige Lenn en zijn klasgenoten van de Steinerschool De Es in Berchem de sfeer erin. “Mijn mama vond dit helemaal oké”, zegt hij. “Zij vindt net als ik dat onze politici veel te weinig doen om de opwarming van de aarde te stoppen.”
Klasuitstap
Iets verderop, ter hoogte van het Europees Parlement, is de massa al serieus aangedikt. Een politieman die het parcours bewaakt, kan een goedkeurende blik tegenover het jonge geweld maar moeizaam verbergen. “Met hoeveel ze zijn? Met 12.500, hoor ik. Terwijl we maar 3.000 hadden verwacht.” De ordediensten moeten het rooien met de manschappen die ze hebben voorzien. “Maar veel last hebben we niet. Alles verloopt vlot.”
Intussen lopen achteraan de jongste deelnemers aan de mars mee. Het vijfde en zesde leerjaar van basisschool Heilige Familie in Schaarbeek staat paraat. “Wij maken er een klasuitstap van”, zegt juf Julie van het vijfde leerjaar. “De klimaatmars kwam ter sprake tijdens onze les. Toen dachten we: misschien moeten de leerlingen het zelf ook eens meemaken.”
Aan enthousiasme geen gebrek. Terwijl iets verderop ‘Het is een nacht’ van Guus Meeuwis wordt ingezet, schreeuwen de groene hesjes uit Schaarbeek uit volle borst mee met het Vliegerlied: “Wat is dit een mooie dag, lalalalala.” De eurocraten langs het parcours kijken vertederd toe.
“Ik vind het mooi om te zien”, zegt ook Paul, een grijze zeventiger uit Aartselaar die als ‘klimaatopa’ meestapt. “Het ontroert me dat zo veel jongeren durven op te komen voor hun overtuiging. En dat ze moeten brossen? Ach, er zijn ergere dingen. Het is veel belangrijker om hier te zijn.” Voor de voormalige docent in het hoger onderwijs mag het zelfs nog meer zijn. “Als het van mij afhing, dan lagen alle scholen vandaag plat.”
Nieuwe generatie
Als de mars rond 13 uur weer aankomt bij het Centraal Station, is Anuna De Wever in de wolken. “Dit is enorm geslaagd”, glundert ze. “Ik wou een boodschap aan de politiek geven. Maar vandaag heeft de jeugd ook een boodschap aan mij gegeven. Ik ben een beetje ontroerd.”
‘Het ontroert me dat zo veel jongeren durven op te komen voor hun overtuiging. En dat ze moeten brossen? Ach, er zijn ergere dingen. Het is veel belangrijker om hier te zijn’
“Dit is een generatie die opstaat”, zegt de organisatrice. “Het is meer dan dertig jaar geleden dat zo’n jongerenmassa op straat kwam.” Het sterkt haar in de overtuiging dat dit de juiste aanpak is. “Zonder te spijbelen zouden we nooit zoveel aandacht krijgen. Kijk maar naar de klimaatmars in december, toen er 75.000 betogers door Brussel liepen. Daar heeft geen haan naar gekraaid.”
Conclusie: volgende week staat ze hier opnieuw. En als alles meezit, met nog meer volk. “Er is ontzettend veel engagement en motivatie. We blijven mobiliseren”, zegt De Wever. Waar de lat ligt, durft ze niet te voorspellen. Maar de verwachtingen zijn hoog. “Vorige week dachten we dat het vandaag wat minder zou zijn. Nu zijn we plots met vier keer zoveel. Dus wie weet: misschien zijn we volgende keer alweer met drie keer zoveel.”
Dat de Youth for Climate-beweging stilaan de allure lijkt aan te nemen van de gele hesjes, vindt de activiste een verkeerde vergelijking. “Zij gebruiken geweld, wij niet.” Maar dat ze even gemotiveerd zijn als de gele hesjes, lijkt wel duidelijk. De klimaatjongeren gaan naar eigen zeggen door tot er een klimaatplan voor 2050 ligt.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
