Tv-maker duikt in oude verhalen van Antwerpse Zoo: “De allereerste chimpansee zat nog bij de directeur aan tafel”

“Wie heeft er geen foto van zichzelf als kind aan de hand van moeder of vader in de dierentuin?” Arnout Hauben is geen uitzondering: ook hij heeft die foto. “En ik herinner me nog perfect de eerste keer dat ik met mijn kinderen die magische poort ben binnengestapt. Mijn kinderen waren enorm onder de indruk, zoals ik dat was toen ik klein was. Zulke bezoeken zijn ijkpunten in een mensenleven. Ik herinner me nog levendig de indrukwekkende gorilla Gust die inmiddels overleden is, en de papegaaien vol kleur.”

Apetrots is Arnout Hauben dat hij voor Eén een programma mag maken over de Antwerpse Zoo. “Dit is niet minder dan een godsgeschenk”, zegt hij. Zoo Antwerpen bestaat in 2018 175 jaar, de ideale gelegenheid om door die geschiedenis op reis te gaan. “Dit is een van de oudste dierentuinen van de wereld. Die geschiedenis is echt ongelooflijk rijk. De eerste directeur was een taxidermist, iemand die dieren opzet. De man moest dit prestigeproject leiden dat was opgezet door het Antwerpse stadsbestuur. Toen de eerste chimpansee in 1847 per boot uit Afrika aankwam, was dat wereldnieuws. Niemand had dat dier ooit van dichtbij gezien. De aap werd trouwens opgevoed op de arm van de directeur, die er met de fles melk in de hand mee aan tafel zat. De dierentuin was aanvankelijk niet publiek. Het was vergelijkbaar met een privéclub voor de aristocratie. Zij kwamen er flaneren, iets drinken, genieten van culturele voorstellingen en zich vergapen aan exotische dieren die alleen daar te zien waren. Pas later werd de dierentuin een ontmoetingsplaats voor alle standen en nationaliteiten. Belgen, Joden en mensen van Turkse en Marokkaanse afkomst lopen er broederlijk door elkaar, met sluier, zonder sluier, waar vind je dat nog?”

Toonaangevend

Elke aflevering van het nieuwe programma draait rond een historische figuur, maar het wordt veel meer dan een reis door de geschiedenis. “Een terugblik kun je perfect aan het hedendaagse leven koppelen. De voorbije maanden had ik de verhalen maar voor het oprapen, want qua passie per vierkante meter kan het daar wel tellen. De verzorgers ademen zo veel liefde voor de dieren en de natuur uit. Bovendien zijn er ook de wetenschappers die onderzoek doen in binnen- en buitenland. De dierentuin heet misschien Zoo Antwerpen, maar ze doen over de hele wereld aan onderzoek en wildbeheer. Ik heb onlangs nog in de Zuid-Franse Cevennen gezeten waar monniksgieren die in de dierentuin werden geboren in het wild werden uitgezet. Dat is nodig, want ze zijn in het wild bedreigd. Veel mensen, onder wie een aantal landbouwers, zijn die gieren liever kwijt dan rijk. Je ziet al die dieren in Antwerpen in hun verblijven, maar er wordt ver daarbuiten aan hun welzijn gedacht. Ook in dat opzicht is de Zoo toonaangevend in de wereld.”

Mooiste dier

Arnout Hauben heeft de hele lente, zomer en een stukje van de herfst in de dierentuin gewerkt en geleefd. “Het voelde aan als vakantie, ik was constant op ontdekking. Ik heb ongelooflijk veel bijgeleerd over dieren. Het mooiste dier is volgens mij de okapi. De aankomst van de eerste okapi in 1919 was een wereldprimeur, echt een prachtig verhaal. Het grappigste dier vind ik de tapir. Door God geschapen met de wisselstukken die nog waren overgebleven, zo ziet het eruit. Ik ben mee naar Schotland gegaan om er eentje te halen.”

90% van de opnames is achter de rug. “We moeten nog een aantal verhalen opvolgen. En die zijn er genoeg. Ik krijg nog kippenvel als ik terugdenk aan de opening van de nieuwe vallei voor mensapen, deze zomer. Die apen die al die speeltuigen ontdekten, echt wonderlijk. Het bewijst dat deze dierentuin constant in evolutie is, we mogen er trots op zijn.”

INFO

Het nieuwe programma – dat nog geen titel heeft – is in 2018 op Eén te zien.