Waarom je in Westende maar beter zonnecrème gebruikt, en flost

Wear sunscreen heet de tentoonstelling die zopas werd geopend in Westende-Bad. Ze staat helemaal in het teken van ‘The Sunscreen Song’, het liedje uit 1999 dat van alle teksten ter wereld de meeste goede raad per vierkante centimeter telt. Eenentwintig kunstenaars geven daar nu hun allerindividueelste expressie van.

Levenswijsheid op een dansbare beat gezet: het fascineerde mij van de eerste keer dat ik het hoorde. “Don’t worry about the future. Or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubblegum.”

De mannenstem geeft advies, maar hoedt er zich voor dat belerend te doen. Hij wisselt ernst af met lichtvoetige tussenwerpsels: “Get plenty of calcium. Floss.”

Het verhaal achter ‘The Sunscreen Song’ vind ik nog geweldiger dan het nummer zelf. De tekst vloeide uit de pen van ene Mary Schmich, columniste bij The Chicago Tribune. Op een vrijdagochtend in mei 1997 had zij totaal geen idee waarover te schrijven. Op weg naar haar werk passeerde ze langs Lake Michigan, waar een jonge vrouw lag te zonnen. “Ik herinner mij dat ik dacht: hopelijk is ze niet vergeten zonnecrème op te smeren. Misschien had ik de leeftijd bereikt waarop je je geroepen voelt om anderen goede raad te geven. Ik voelde in elk geval de inspiratie opborrelen voor een stukje. Ik scheurde een zakje M&M’s open, nam een cappuccino en begon te schrijven. De volgende dag stond de column in de krant. Ik had er geen slecht gevoel bij.”

Eerst kreeg ze slechts een paar reacties, maar dat veranderde toen de tekst begon te circuleren op het internet. Hij werd geciteerd als afkomstig van de beroemde schrijver Kurt Vonnegut. “Ik begreep er niets van”, zegt Schmich. “Toen ik Vonneguts telefoonnummer te pakken kreeg, heb ik hem gebeld. ‘O!’, reageerde hij. ‘Is die tekst van jou? Ik wou dat ik hem geschreven had!’”

De tekst werd vervolgens opgepikt door filmregisseur Baz Luhrmann, die op het briljante idee kwam er muziek onder te zetten. Het lied werd de natte droom van elke columnist. Het succes was wereldomspannend en het bleef een generatie lang nazinderen.

Zo komt het dat er een kwarteeuw na datum aan de Belgische kust een tentoonstelling op poten wordt gezet rond alleen maar dat ene, iconische nummer. De expo Wear Sunscreen speelt met elf quotes uit het liedje. Eenentwintig (inter)nationale kunstenaars van 23 tot 78 jaar reflecteren daarop met een breed scala aan technieken: van de Zweedse Matilda Skoglösa tot de Belgische Joëlle Dubois. De Brit Jamie Titterton gebruikte zijn huid als lichtgevoelig doek en liet er tekeningen in branden, helemaal in de sfeer van zonnecrème.

“Toen ik studeerde, hing de tekst van het lied op posterformaat in mijn kot”, bekent Pieter Jan Valgaeren, curator van de tentoonstelling. “Ik begreep niet alles, maar probeerde er niettemin naar te leven. Bij zijn 25ste verjaardag heeft het lied nog niets aan kracht ingeboet. Het leven ziet er heel anders uit dan toen de tekst uitkwam, maar net daarom lijkt het ons interessant die weer boven te halen. Als opstekertje voor de jeugd en als nostalgie voor anderen.”

Geen idee wat Mary Schmich daarvan vindt, want zij noch Baz Luhrmann bleken bereikbaar voor commentaar. “We hebben het wel geprobeerd”, zegt Valgaeren. “We maakten een pitchdocument met alle toeters en bellen. Het is tot bij Baz Luhrmann geraakt, maar of hij ernaar gekeken heeft, weet ik niet. Het is niet evident vanuit België, als je geen rechtstreekse entree hebt. Dat is echt een diva in Hollywood-stijl.”

Als ik ‘The Sunscreen Song’ opnieuw beluister, vind ik sommige passages nog trefzekerder dan vroeger. “Accept certain inalienable truths: prices will rise, politicians will philander, you too will get old. And when you do, you’ll fantasize that when you were young prices were reasonable, politicians were noble and children respected their elders.”

Het is een van de vele spijkers met koppen in ‘The Suncreen Song’. Ook in 2024 blijft flossen van levensbelang.

Wear Sunscreen loopt nog tot 3 november in Villa Les Zéphyrs.