Pierre (72) wil wandelaars die zijn leven redden bedanken: “Zonder hen was ik er nu niet meer”
Dat Pierre Galopin (72) uit Houthalen-Helchteren ons nog te woord kan staan heeft hij te danken aan drie brandweermannen en twee onbekenden die hem op 8 april gereanimeerd hebben. Voor Pierre ging die zondag het licht uit toen hij op wandel was aan de rand van natuurgebied De Teut in Houthalen-Helchteren. Een reanimatie op zich is niet zo uitzonderlijk. Wel dat die een uur duurde voor de man weer een teken van leven gaf. De brandweermannen bedankte hij gisteren uitvoerig, maar hij is nog op zoek naar de onbekenden die het reanimeren hebben opgestart.
Van wat er gebeurd is herinnert Pierre zich amper iets. “Ik ben zes dagen van mijn geheugen kwijt”, zegt de gepensioneerde mijnwerker. “Ik herinner me zelfs niet dat het plots donker werd voor mijn ogen. Wat ik wel nog weet is dat ik thuis in de Eksterstraat om 10 uur vertrokken ben om te gaan wandelen in de Hagendorenheide, dat deel uit maakt van natuurgebied De Teut. Wat er allemaal gebeurd was heb ik nadien moeten horen van andere mensen.”
Het was de vrouw van Pierre die hem op de hoogte bracht van wat er gebeurd was. “Dat een jong koppel en drie brandweermannen mij gered hebben. Die brandweermannen heb ik inmiddels gevonden. Ik kan met geen woorden omschrijven hoe dankbaar dat ik ben. Een uur met iemand bezig zijn is lang hè. Zolang zijn ze gewoonlijk niet met een mens bezig.” Toch zou Pierre ook graag het koppel willen danken dat de reanimatie heeft ingezet. “Maar ik weet niet wie die mensen zijn. Ik hoop dat ze zich via het ziekenhuis of via een andere weg kenbaar maken. Zonder hen was ik er niet meer. Ik besef dat ik door het oog van een naald ben gekropen.”
Intensieve arbeid
“We zijn er tijdens ons wekelijks fietstochtje toevallig op uitgekomen”, zegt brandweerman Patrick Deprez. “Gelukkig waren er op dat ogenblik al mensen bezig met de reanimatie. Wij hebben dan voorgesteld om het over te nemen. Vooral ook omdat het een erg intensieve arbeid is.” Patrick en zijn collega’s Raf Claes en Stefan Deferme zetten de reanimatie verder tot de MUG ter plaatse was. “Ze hebben de man nog vier maal een elektroshock met een defibrillator gegeven. Ik moet toegeven dat er op een bepaald moment twijfel was of het nog zin had om verder te doen of niet. Maar alle hoop werd weer een heel stuk groter toen we op het scherm opnieuw een ritmepuls zagen.” Pierre werd vervolgens naar het ziekenhuis vervoerd.
Volle overtuiging
“Als we het reconstrueren, zal het een klein uur hebben geduurd vooraleer de mug erin geslaagd is het hartritme te herstellen”, zegt cardioloog Matthias Dupont. “Pierre heeft al die tijd zonder eigen hartritme gezeten. Dat hij dit overleefd heeft, heeft hij te danken aan de wandelaars en de brandweermannen. We maken niet elke dag mee dat iemand na zo een lange reanimatie het toch nog zo goed overleeft.”
“Het toont aan dat je in de initiële fase met de volle overtuiging voor een reanimatie moet gaan”, zegt Dupont. “Blijven proberen tot de mug er is. Als het hartritme herstelt, is het later aan ons in het ziekenhuis om na te gaan wat de oorzaak en de uitkomst is.
