Tien films die u deze week niet mag missen
We loodsen u door het filmaanbod: dit is het beste wat de bioscopen deze week te bieden hebben.
1. Girl
Er zijn filmmakers die er jaren over doen om hun eigen stem te vinden. En er zijn jonge snaken die meteen perfect weten wat ze willen vertellen, en hoe. Lukas Dhont is zo iemand. Girl is een door en door fysiek drama over de worsteling van een jonge transgenderballerina met haar lichaam (en ambitie). De film is spectaculair in zijn eenvoud en precisie. Klein van opzet, maar enorm van impact: de kans dat uw blik op transgenders voorgoed zal veranderen, is groot. De kans dat u tot in het diepste van uw ziel geraakt wordt, reusachtig. Een haast onmogelijk volmaakt debuut, met een ronduit verbluffende Victor Polster in de hoofdrol.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze vijfsterrenrecensie, en hier ons interview met Lukas Dhont.
2. First Man
Damien Chazelle, de man die 7, euh, 6 Oscars won met het prachtige La La Land, is terug. First Man slaat een totaal andere richting in, maar heeft toch ook heel wat gemeen met La La Land. Chazelle waagt zich deze keer aan een biopic van Neil Armstrong, de eerste man op de maan – geen frivole dansnummertjes dus, deze keer. Maar First Man is wel opnieuw een portret van een gedreven, zelfs geobsedeerd personage dat bereid is heel wat offers te brengen om zijn doel te bereiken. Op technisch vlak lanceert Chazelle zichzelf naar een nog hoger niveau: hij waagt zich voor het eerst aan heuse actiescènes, en doet dat met brio. Zelden voelde de cockpit van een raket zo eng, zelden oogde een lancering zo elegant. Wat een regisseur!
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.
3. 2001 and Beyond: A Symphonic Odyssey
Rondwentelende ruimteschepen en prachtige vergezichten van verre planeten. Er hoort een specifieke soundtrack bij. Want zelfs al kan er in werkelijkheid geen enkel geluid weerklinken, toch heeft de ruimte haar eigen muziek. Althans in film. Tijdens 2001 and Beyond worden donderdag de mooiste ‘space scores’ in een programma opgevoerd door Brussels Philharmonic onder leiding van Dirk Brossé. Een hommage van Film Fest Gent aan de vijftigjarige ruimteklassieker 2001: A Space Odyssey. Maar ook met muziek uit Star Wars, Star Trek, Alien, The Martian en Solaris. En met de onwaarschijnlijk prachtige suite uit de wat minder bekende superhelden-period-film The Rocketeer. To infinity and beyond!
Op 18 oktober in Capitole Gent. Lees hier ons artikel over het concert.
4. The House That Jack Built
“Om van te kotsen”, “weerzinwekkende rommel”, “een film die nooit gemaakt had mogen worden”. Dat Lars Von Trier heel wat festivalgangers in Cannes choqueerde met The House That Jack Built, is een understatement. De Deense regisseur toont de gruweldaden van een gewetenloze seriemoordenaar in weerzinwekkend detail. Om de kijker uit zijn kot te lokken natuurlijk, maar ook om zichzelf op de korrel te nemen. Dit is een zelfportret van een gekwelde artiest die het provoceren niet laten kan. Een sorry én een welgemeende fuck you tegelijk.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Lars Von Trier.
5. A Star is Born
Zeggen dat haar Oscar al koud staat, is (lichtjes) overdreven. Zeggen dat Bradley Cooper in zijn uitmuntende regiedebuut A Star Is Born een acteur van Lady Gaga heeft gemaakt, is dat allesbehalve. Deze nieuwe versie van een aloude Hollywoodklassieker – de film werd al 3 keer eerder gemaakt – had een enorme egotrip kunnen worden voor Cooper en Gaga, maar blijkt zowaar een aangrijpende, doorbloede romance te zijn zoals Hollywood ze nog zelden maakt.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.
6. Burning
Het kortverhaal van Haruki Murakami waarop Burning gebaseerd is, telt nauwelijks tien bladzijden, maar de Zuid-Koreaanse meester Lee Chang-dong (Poetry) puurt er maar liefst tweeënhalf zinderende uren cinema uit. Twee jongens – een eenvoudige boerenzoon en een arrogante yuppie – raken in de ban van hetzelfde ongrijpbare meisje. Hun bizarre liefdesdriehoek roept veel vragen op, en laat de kijker in voortdurende twijfel sudderen. Wat is echt, en wat niet? Burning is een onweerstaanbare psychologische thriller die mysterie en poëzie aan elkaar koppelt. De film laat je achter met een brandende sensatie: het zeldzame, warme gevoel dat je net een klein meesterwerkje gezien hebt.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze vijfsterrenrecensie.
7. Transit
De getalenteerde Duitse regisseur Christian Petzold ging in zijn vorige films al aan de slag met de geschiedenis van zijn land: Barbara speelde zich af in het DDR-tijdperk, Phoenix ging terug naar de periode vlak na de Holocaust. In Transit liggen de zaken iets ingewikkelder: de film vermengt op behoorlijk unieke wijze heden en verleden. De setting is het hedendaagse Marseille, de plot speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog. We volgen een man op de vlucht voor de nazi’s, die met valse papieren op een boot wil stappen. De politieke interpretaties liggen voor het rapen. Een boeiend, lichtjes surrealistisch drama over het leven van een vluchteling, dat zijn bevreemdende opzet weet waar te maken.
Nu in de bioscoop.
8. BlacKkKlansman
Spike Lee is boos. Op Donald Trump, op alt-right, op racisten. Maar die woede zet Amerika’s felste regisseur deze keer om in humor. BlacKkKlansman is een sfeervolle seventieskomedie met een hallucinante, maar waargebeurde plot: een zwarte detective infiltreert in de Ku Klux Klan. Een premisse die meteen een glimlach op je gezicht tovert, en Lee slaagt erin om die de hele film lang te bewaren. Tegelijk trekt hij expliciete parallellen tussen de KKK van vroeger en de huidige president. Dit is pittig, gelaagd en relevant entertainment, met een enorme liefde voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Spike Lee.
9. Niet schieten
Een jaar geleden haalde de Bende van Nijvel plots weer de voorpagina’s. Nu is ze ook terug in de bioscoop. Niet schieten is het wraakroepende verhaal van overlever David Van de Steen en zijn strijdvaardige opa. Regisseur Stijn Coninx struikelt hier en daar – onder andere over een belachelijke pruik op het hoofd van Jonas Van Geel – maar doet je wel verlangen naar een happy end in het Bende-onderzoek. Jan Decleir draagt de hele film op zijn ervaren schouders: op zijn 72e levert hij een van de indrukwekkendste acteerprestaties uit zijn lange carrière.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Stijn Coninx en David Van de Steen.
10. Fahrenheit 11/9
Dat Michael Moore (Bowling for Columbine) geen fan is van de Amerikaanse president, hoeft niemand te verbazen. Gelukkig kijkt hij in Fahrenheit 11/9 – de titel verwijst naar de dag dat Donald Trump tot verkiezingswinnaar werd uitgeroepen – verder dan de leider van the land of the free. Meer dan een documentaire is dit een aanklacht tegen de Amerikaanse politiek in haar geheel. Vaak voorspelbaar, maar ook spitant.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons portret van Michael Moore.