Wout van Aert: “Ik ga niet naar het BK om gewoon mee te rijden”

“Geen lucht meer in mijn banden.” Een van de kasseien van de Brieversweg verhinderde dat Wout van Aert met een mooie adelbrief richting het BK in Binche zou trekken. De kopman van Veranda’s Willems-Crelan reed in zijn eerste koers sinds de noodlottige Parijs-Roubaix een attente wedstrijd en wou op zeven kilometer van de streep nog een streep trekken. “Net toen ik aanzette, schoot mijn ­achtertube erdoor. Toen was het voorbij.”

Niet dat Van Aert zonder pech wel voor het tweede jaar op rij naar de zege in de Elfstedenronde had gereden. Na de laatste kasseistrook moesten nog zeven kilometer ­tegenwind afgewerkt worden en de sprintersploegen waren nog vrij goed vertegenwoordigd in het uitgedunde peloton. Bovendien is Van Aert ­logischerwijs na een periode van tien weken zonder koers nog niet in topvorm. “Voor mijn eerste koers te zijn, verliep het eigenlijk beter dan verwacht. Door de beperkte voorbereiding is het BK geen doel op zich, maar ik ga zondag niet starten om gewoon maar anoniem mee te rijden.”

Toen Van Aert vorig jaar in Brugge won, werd hij toen tot een van de favorieten van het BK gerekend. Dat is dit jaar anders. “Dat het parcours in Binche mij wel moet liggen, is jammer. Maar met mijn programma was het niet mogelijk om naar het BK te pieken. Ik ga er zondag proberen het maximale uit te halen, maar ik denk niet dat ik veel kans maak tegen de renners die de Dauphiné of Zwitserland in de benen hebben.”

Imponerende Van der Poel

Die andere topveldrijder – Mathieu van der Poel – koestert hogere ambities op zijn nationaal kampioenschap op de weg. Vrijdag in Dwars door het Hageland kende hij nog een offday, maar in Brugge was hij in een peloton met weliswaar slechts twee WorldTourploegen wel de beste man in koers. De Nederlander van Corendon-Circus brak de koers open door na 68 kilometer al op pad te trekken. Toen de zevenkoppige vroege vlucht op vijftig kilometer van de streep werd ingerekend, sprong hij opnieuw mee met een elitegroepje van negen. Met ook nog drie interessante koppeltjes Keuke­leire-Van Der Sande (Lotto-Soudal), Serry-Jakobsen (Quick Step Floors) en Van Keirsbulck-Dupont (Wanty-Groupe Gobert) aan boord, leek die kopgroep voor de zege te strijden. Dankzij het werk van Cofidis en Veranda’s Willems-Crelan slaagde het peloton hen op tien kilometer van de streep toch nog terug te pakken. Maar zelfs dan was Van der Poel nog niet uitgeteld, want hij trok de sprint aan voor ploegmaat Marcel Meisen. “En zeggen dat ik mij eigenlijk koest wou houden. Dat is niet gelukt.”

Van der Poel trekt vanaf vandaag naar het Italiaanse ­Livigno op een hoogtestage van een kleine twee weken. In de eerste plaats op de wereldbekermanches van Val Di Sole en Andorra voor te bereiden, maar ook om top te zijn op het Nederlands Kampioenschap op de weg in Hoogerheide (op zondag 1 juli), in zijn achtertuin. “De aankomst is dezelfde als die van de cross. Het wordt niet simpel tegen de grote blokken van LottoNL-Jumbo, Sunweb en Roompot, maar ik denk wel dat ik er iets zou kunnen forceren.”