COLUMN. Op zoek naar de ‘free party’ in de haven…. toen dingen nog gratis waren

Zo’n tien jaar geleden hadden we er met onze kliek een handje van weg om zogenaamde free party’s te bezoeken, feestjes waar je – zoals de naam al laat uitschijnen – geen inkom moest betalen. Een van ons had zich speciaal geregistreerd op een forum waarop alleen maar over die gratis feestjes werd gepraat. Dat registreren ging niet op een-twee-drie. Je moest al een keer of zeven goedgekeurd worden om toegang te krijgen tot het geheime gedeelte waar over locaties werd gepraat. Tenminste, er stond een telefoonnummer. En daar moest je naar bellen op vrijdag- of zaterdagavond. Er nam niemand op, maar een voicemailbericht vertelde je wel hoe je moest rijden. Het is zo dat we een keertje beland zijn in de Antwerpse haven.

De vrouwelijke stem in het voicemailbericht gidste ons eerst nog vrij makkelijk het havengebied in. Maar eens daar, begon ze te ratelen over rotondes. “Derde rotonde naar links. Dan de tweede straat rechts tot op de eerste rotonde. Daar naar links tot op de volgende rotonde.” We hebben zeker tien keer naar het nummer gebeld om het bericht opnieuw te horen. En toen waren we waar we hoorden te zijn: de geheime freeparty op een stuk onafgewerkte weg ergens in een uithoek van de Antwerpse haven. Het was middernacht en pikdonker.

Maar voor twee gigantische luidsprekers met daartussen een dj-booth stonden honderd jongeren te dansen op goamuziek. In tegenstelling tot het gros van de hossende horde hadden we geen dreadlocks in ons haar. Maar toch kwam er eentje ons begroeten alsof hij ons al jaren tegenkwam op van die met fora en voicemailberichten versleutelde evenementen. Dat we welkom waren. Dat het gratis was. En dat we, als we iets wilden drinken, maar naar de – kon het anders? – onafgewerkte rotonde een beetje verder moesten gaan. Daar zat een kereltje achter een tafel die halve liters Carapils verkocht aan een halve euro. Het concept was eenvoudig: de mensen een leuke avond bezorgen zonder in de zakken te zitten. De halve euro voor de halve liters waren er om de kosten te betalen. Een verdienmodel dat met los zand aan elkaar hangt, maar wel een sympathiek. Enkele dagen later hoorde ik van iemand uit de haven dat de politie een free party stilgelegd had, drie dagen nadat wij er geweest waren. Daar ging het verdienmodel.