David Goffin: “Hazard mag mij opvolgen als Sportman van het Jaar”

Bijna drie maanden geleden - op 27 september - stond David Goffin in het Chinese Shenzhen voor het laatst op een tennisterrein. Begin oktober gaf hij de strijd op. De elleboog bleef haperen, een lange revalidatie begon. “Zo heb ik voor het eerst in vier jaar weer voldoende tijd om te recupereren, te revalideren én het nieuwe seizoen deftig voor te bereiden. Anders had ik met de Davis Cup of de Masters altijd nog wedstrijden heel laat op het seizoen.”

Dit kwakkeljaar wees hem niet alleen fors terug op de mondiale ranking, ook zijn plek als Belgische primus is hij kwijtgespeeld aan Elise Mertens (WTA 12). Goffin begon 2018 als zevende op de ATP-ranking, maar is weggegleden naar de 22e rang, zijn slechtste cijfer sinds oktober 2014. “Het was inderdaad een jaar van terugvechten, telkens opnieuw. Steeds dook een andere blessure op.”

Een oogletsel vergalde zijn voorjaar, een elleboogkwaal zijn najaar. “Misschien zal die lange onderbreking op termijn wel een voordeel blijken te zijn. Op training gaat het alvast heel goed. Ik heb ook andere sporten – zoals zwemmen en rotsklimmen – kunnen inpassen. Niet ver van mijn woonplaats Monaco krioelt het van de prachtige rotsformaties. Niets saaier dan vier-vijf weken lang elke dag in een fitnesszaaltje opgesloten te zitten.”

Kerstmis

Monaco biedt niet alleen klimatologische, geografische en fiscale voordelen. “Daar vind ik ook voldoende trainingspartners van hoog niveau, zoals Tomas Berdych en Stan Wawrinka. En vorige week ben ik naar Tenerife getrokken om te sparren tegen Dominic Thiem.”

Goffin blijft nog een week in België, waardoor hij de kerstdagen met de familie kan doorbrengen. Ondertussen traint hij met enkele jonge spelers in de buurt van Namen. Op 26 december stapt hij op het vliegtuig richting Doha, waar vijf dagen later een tornooi begint. “Hopelijk kan ik daar al veel matchen spelen, waardoor ik het competitieritme snel oppik.” Vandaaruit reist hij door naar Melbourne en de Australian Open, die op 14 januari start. De rest van het voorjaar ligt nog open. “Veel hangt af van Doha en Melbourne. Zoals steeds zou ik graag deelnemen aan de Davis Cup (1-2 februari in Brazilië, red.) maar het tijdstip en de locatie maken het niet makkelijker. Het is sowieso moeilijk om concrete ambities te formuleren voor 2019. Hoe snel zal ik mijn topniveau weer oppakken? ”

Tovenaar Hazard

Tussen 2014 en 2017 eindigde onze beste tennisser ooit telkens bij de eerste vier in het referendum van Sportman van het Jaar, maar anno 2018 haalde hij slechts in een herkansing de uitgebreide shortlist met kandidaten. Eden Hazard ligt in poleposition om hem op te volgen. “Hazard is un magicien, een tovenaar. Hij is niet alleen enorm creatief, maar hij voetbalt ook constant – bij Chelsea of bij de Duivels, twee-drie keer per week – op hoog niveau. Het voorbije jaar heeft hij zelfs nog een stap voorwaarts gezet. Ja, hij mag me opvolgen als laureaat. Hazard lijkt een perfecte balans gevonden te hebben tussen concentratie en plezier. Dat werkt ook het best bij mij. Zoals bij elke atleet, zeker?”

2019

Federer (Australian Open), Nadal (Roland Garros) en Djokovic (Wimbledon, US Open) verdeelden de afgelopen twaalf maanden toch weer alle Majors onder mekaar, maar met Masters-winnaar Alexander Zverev en Stefanos Tsitsipas voorop duiken ook steeds meer jonge talenten op. “Er is een sterke generatie op komst, die stilaan bij de absolute top aansluit. Maar in die groep achtervolgers heb ik nog steeds mijn plaats. Anderzijds: schrijf die routiniers toch maar nog niet af. Djokovic domineerde de tweede helft van het voorbije seizoen. Federer kan misschien geen heel jaar meer schitteren, maar op de grote momenten staat hij er nog steeds. En wie klopt Nadal op gravel? Misschien komt zelfs Andy Murray weer helemaal boven water. 2019 wordt héél interessant.”