Duizend woorden: 'Het nut van de groepshug'
duizend woorden
Sport verbroedert. En dat zie je in een oogopslag gevat in dit beeld van het IJslandse voetbalteam. De bal ligt er eventjes werkeloos bij.
Dat het een training betreft, zie je aan een tweede, tussen de benen verstopte bal waar een spelersvoet op rust. Het gaat erom dat de teamleden zich nu even letterlijk met elkaar verbinden door op een kluitje te gaan staan en de handen op elkaars schouders te leggen. En dat je daar ook echt moeite voor doet, zodat je soms even op de punt van je schoen moet staan.
Er is plezier. Maar waar kijken ze met z’n allen naar? Wat was de aanleiding voor deze groepshug? Je ziet iets van een ‘centrum’, maar meer niet. Eentje heeft zelfs zijn fotocamera meegenomen, maar doet er niets mee. Hij is kennelijk zelf liever onderdeel van het beeld.
Het is niet alleen het elftal dat hier schittert, maar ook iedereen daaromheen. Dat maakt het team pas echt compleet. Veel leuker om naar te kijken dan naar een individuele voetballer die in het nieuws is, omdat hij voor een over het paard getild bedrag weer verkast naar een andere club.
Deze foto maakt voetbal menselijk.
