Milan sprint opnieuw naar ritzege in Giro, Merlier zakt van plek 2 naar 89

Het gebeurde op de lange, rechte, vlakke weg in Francavilla al Mare aan de Adriatische kust. Bert Van Lerberghe deed het vertrouwde kopwerk voor Tim Merlier, die in de elfde Giro-rit een kans zag om voor de tweede keer te winnen. Toen het werk van Van Lerberghe erop zat, was het aan Merlier. In zijn wiel reed de Italiaan Jonathan Milan.

De Belgische sprinter begon aan kop van het peloton en schoof langzaam naar de rechterkant van de weg. De kloof tussen hemzelf en de nadarafsluiting werd zo smal dat er geen plaats meer was voor Juan Sebastián Molano om langs of over Merlier te komen, als hij dat had gekund.

De Colombiaan Molano maakte veel misbaar, Merlier zelf slaagde er niet in om Milan voor te blijven. Hij zei dat de wind in het nadeel blies, dat hij te vroeg aan de sprint was begonnen en hij verontschuldigde zich bij de ploegmaats dat hij het niet had afgemaakt. Om eraan toe te voegen: “De Giro is nog niet voorbij.”

Dat was voor de jury besliste om Merlier te straffen wegens onregelmatig sprinten. Een klacht van Molano had tot gevolg dat Merlier van plek 2 naar 89 in de rituitslag werd gezet. Officiëel werd hij laatste van een grote groep die in Francavilla al Mare voor de ritzege sprintte.

Milan verstevigde zijn positie in het puntenklassement. “Het was een tricky finale, met eerst enkele bochten en dan de lange finish rechtdoor. Dat is moeilijker dan een normale finish met enkele bochten”, zei de reus van Lidl-Trek (1,93 meter). “Op het einde zat ik in het wiel van Merlier, dat was perfect. Zijn aanzet in de sprint was heel sterk. Maar dan deed ik die van mij en die was ook goed.”

De laatste kilometer werd nog opgeschrikt door een valpartij met daarin onder anderen Jenthe Biermans, Fabio Jakobsen en Madis Mihkels. Zij kwamen alle drie zonder breuken weg.

Muurtjes

Vandaag zijn de eerste vijftig kilometer vlak. Wat daarna komt, is een opeenvolging van korte, steile beklimmingen tot de finish. Rit twaalf in de Giro zou zo uit het routeboek van Tirreno-Adriatico kunnen komen, waar ze maar al te graag een zogenaamde tappa dei muri (vij vertaald: een etappe over muren) in het rittenschema leggen.

Van die muurtjes moeten de renners er tien in totaal beklimmen. Vier daarvan slechts krijgen het label vierde categorie. Daar hoort de klim van Monte Giove niet bij. Die ligt negen kilometer voor de finish, gaat gemiddeld boven de 10 procent bergop, met een piek van zelfs 20 procent. De kans dat een sprinter de rit wint, lijkt eerder klein.