Miss België Angeline Flor Pua fietst modieus door ’t Stad: “Ik heb hier altijd een warm gevoel”

We hebben afgesproken in Belair, de brasserie van de Antwerpse luchthaven. Angeline draagt geen opzichtige make-up en haar gitzwarte haar is in een nonchalante maar keurige dot gedraaid. Toch valt ze op door het pilotenuniform waarin ze zojuist een opleidingsvlucht aflegde in een propellervliegtuig. Nog één maand hard studeren en deze schoonheid mag zich op haar 23ste gelukkig prijzen met een pilotenbrevet. Het is voor haar een droom die uitkomt, net zoals het winnen van het begeerde Miss België-kroontje.

“De luchthaven van Deurne is telkens een beetje thuiskomen”, verklaart ze haar keuze om hier af te spreken. “Ik volg hier mijn opleiding en heb hier zelfs een tijdje gewerkt als jobstudent. Het is handig dat het maar een kwartiertje rijden is van bij mijn ouderlijke woonst in Borgerhout. Nu neem ik nog de auto, maar ik zal mijn nieuwe fiets en scooter met plezier uitproberen.”

Een toekomstige pilote die meedoet aan Miss België, het is toch bijzonder. Wil je toch geen modellencarrière of een job op televisie, nu je het kroontje van Miss België hebt gewonnen?

“Ik ben zeer dankbaar voor de ervaringen die ik opdoe als Miss België. Ik leer heel veel bij, op het vlak van modellenwerk en presentatie bijvoorbeeld. Het zijn ongetwijfeld competenties die me later nog van pas zullen komen, maar ik zal altijd blijven gaan voor een ­carrière in de luchtvaart. Miss België ben je voor één jaar, piloot – als alles meezit – voor altijd.”

“Dankzij Miss België krijg ik nu wel de kans om een week naar ­Dubai te gaan, op uitnodiging van Flying Emirates. Ik krijg onder meer een rondleiding in hun bedrijf. Het is echt mijn droom om ooit voor zo’n vliegtuigmaatschappij te mogen werken. Misschien wel als commandant, wie weet? Een weekje Dubai is alleszins al een fijne start.”

Vanwaar jouw interesse voor vliegtuigen?

“Ik heb lang zitten nadenken over wat ik zou worden. Het duurde zelfs tot mijn achttiende vooraleer ik het 100 procent zeker wist. Ik geraakte geïntrigeerd door de luchtvaart door een programma op National Geographic: Air Crash Investigation. Niet vanwege de crashes zelf, wel vanwege de techniek en fysica achter zo’n vliegtuigen. Tegen mijn vader zei ik voor de grap dat ik piloot wilde worden. Later bleek dat hij daar ook altijd al van had gedroomd, maar nooit het geld bijeen kon krijgen voor een opleiding.”

Hoe heb jij dat geld dan verzameld?

“Een pilotenopleiding is ontzettend duur. Denk aan een bedrag van 100.000 euro en daar is de kerosine nog niet inbegrepen. Daarom ook dat zo weinig jongeren de kans wagen. In mijn jaar zijn we begonnen met twaalf studenten. Ik was het enige meisje. Ik groeide helaas niet op met een gouden lepel, dus ben ik op jonge leeftijd beginnen te werken na de schooluren en in de weekends. Ik ben gestart als afwasser. Daarna ging ik poetsen in de cinema, werkte in een frituur… noem maar op. Voor een job in Zaventem moest ik soms om 4 uur ’s nachts opstaan om om 6 uur mijn werkdag te starten.”

“Ik was erbij toen de aanslagen in Zaventem plaatsvonden. Daarna mocht ik van mijn ouders niet meer gaan werken op de luchthaven. Gelukkig vond ik een administratieve job aan de pilotenschool van Deurne, waar ik toen ook mijn opleiding deed. Ik heb zo veel gewerkt dat ik uiteindelijk - samen met een beetje hulp van mijn ouders - een derde van mijn pilotenopleiding kon betalen. Dit was doorslaggevend om een krediet te krijgen bij de bank om het saldo te kunnen betalen. Ik moet nu nog tien jaar af­betalen om de lening af te lossen. Gelukkig begrijpt de Miss België-organisatie hoe belangrijk die opleiding is voor mij. De combinatie is allesbehalve gemakkelijk, maar ik weet ondertussen nu wel wat werken is.” (lacht)

Heb je niet de neiging om te be­ginnen zweven? Figuurlijk dan, in jouw geval?

“Helemaal niet, waarom zou ik? Ook al gaat alles me nu voor de wind, ik zal geen moment vergeten waar ik vandaag kom. Ik groeide op in een bescheiden gezin. Mijn ouders, beiden van Filippijnse afkomst, leerden elkaar kennen in België en hadden het niet gemakkelijk. We woonden eerst in een bescheiden woning in de Dambruggestraat en verhuisden dan naar de Arteveldestraat waar mijn ouders een videotheek uitbaatten die ze uiteindelijk moesten ­opgeven, onder meer om de combinatie privé-werk draaglijker te maken. Daarna verhuisden we even naar het Kiel en nu wonen we al een zevental jaar in Borgerhout, ook in een klein rijhuis. Ooit wil ik wel alleen gaan wonen, maar pas wanneer het financieel haalbaar wordt.”

Je hebt al in enkele wijken gewoond die wel eens als ‘moeilijk’ worden omschreven. Heb je dat ooit zo ervaren?

“Helemaal niet. Ik heb me er altijd goed thuis gevoeld. In heel Antwerpen trouwens. Deze stad is uniek doordat zo veel verschillende culturen en nationaliteiten er naast elkaar leven. Ik heb hier altijd al een warm gevoel gehad en als mijn job het toelaat, wil ik hier ook blijven wonen. Doordat ik Miss België ben, zie ik heel wat uithoeken van het land en ik kan gerust zeggen dat ik me telkens het beste voel in mijn thuisstad. Hier durf ik op straat de weg te vragen. Niet dat mensen elders onvriendelijk zijn, verre van, maar het is (twijfelt)… anders.”

De dag na jouw verkiezingsoverwinning ­waren er wel wat racistische uitspraken op sociale media. Hoe ben je daarmee om­gegaan?

“Het was moeilijk. Het ene moment zat ik in een roes, de dag erna in een mediastorm over racisme. Ja, ik heb Aziatische roots, maar ik vind niet dat een miss moet worden beoordeeld op afkomst of cultuur. Het gaat erom wie je bent als mens. De uitspraken op sociale media hebben me gekwetst, maar ik heb me daar min of meer over kunnen zetten. Het doet meer pijn wanneer iemand in het echte leven racistisch gedrag vertoont. Gisteren ging ik met een vriendin op restaurant en toen mijn vriendin opmerkte dat ik Miss België was, kon die man dat niet geloven en gedroeg hij zich beneden alle peil. We zijn gewoon naar buiten gestapt, maar het doet wel iets met mij. Al krijg ik ook ont­zettend veel steun, ook vanuit de politiek.”

“Een van de mooiste momenten was toen onze burgemeester me een persoonlijk mailtje stuurde dat ik een voorbeeld ben voor de sinjoor en een inspiratiebron voor de jongeren in de stad. Ik ontmoette hem voor het eerst toen ik van hem het startschot mocht geven voor de Ronde van Vlaanderen. Ja, ik vind hem wel een sympathieke man, maar het is en blijft natuurlijk een publieke figuur die voor- en tegenstanders heeft.”

Ben je bezig met politiek? Hoe denk je bijvoorbeeld over de mobiliteit hier in Antwerpen?

“Laat ons zeggen dat ik niet echt politiek begaafd ben. (lacht) Wat mobiliteit betreft, vind ik wel dat we in Antwerpen goed bezig zijn. Ik deed vroeger alles met de tram of te voet en vond altijd al dat ik overal gemakkelijk geraakte. Ik zie nu vooral dat er veel meer aandacht voor fietsers komt. Kijk bijvoorbeeld naar de Noordersingel, waar er naast de Sinksenfoor een breed fietspad is aangelegd. Vroeger zou je gek zijn geweest om in die buurt te gaan fietsen. Ik denk dat we qua aantal fietsers bijna zijn vervijfvoudigd de jongste jaren.”

Je rijdt nu met een auto van Miss België. Die heb je ongetwijfeld nodig om je goed te kunnen verplaatsen. Zal je nog veel met de auto rijden wanneer jouw termijn is afgelopen?

“Nee, want een eigen auto kan ik mij gewoonweg nog niet veroorloven. De fiets en scooter zal ik van mijn sponsor Minerva mogen houden. Ik hoop daarmee dan ook een groot deel van mijn verplaatsingen te kunnen doen. Ik kijk er echt naar uit om het allemaal uit te testen. Ik heb nog nooit met een scooter gereden. Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar ik vind vooral de kleur heel mooi. Vroeger gaf ik niet echt veel om roze, maar sinds de missverkiezing is het echt mijn kleur geworden. Tja, Miss België worden is toch wel een prinsessendroom die is uitgekomen. Het betekent echt veel voor mij.”

Het contrast met de pilotenwereld, die nog steeds overwegend uit mannen bestaat, kan niet groter zijn.

“Dat is nu net het boeiende eraan! Mijn vrienden herkennen me bijna niet wanneer ze me op zo’n podium zien staan. Toch voel ik me in ­beide werelden thuis. Ik denk ook dat het in mijn voordeel heeft gespeeld om ook een wereld te kennen die zo veel verschilt van de missen­wereld.”

Brains en looks, jij hebt ze allebei. Misschien was dat ook wel een doorslaggevende factor.

“Maar zo’n slimme ben ik niet, hoor. Ik was in het middelbaar een middenmoter en behaalde nooit topscores. Een leerkracht zei me ooit dat ik beter een lagere studierichting zou kiezen, maar ik dacht toen: ‘Ben je gek, ik maak mijn aso af!’ Wat ik misschien te weinig heb aan brains, wordt gecompenseerd door mijn doorzettingsvermogen. Als ik iets wil, geef ik er echt alles voor.”

“Om publieksstemmen voor mijn verkiezing te winnen, ben ik echt op de gekste plaatsen geweest, samen met mijn mama. Van haar leerde ik vooral een goed verkooppraatje te maken, een competentie die ze zich had aangeleerd in de videotheek.”

“Ik ben ook vooral dankbaar dat ik ben kunnen opgroeien in zo’n gezin. Mijn ouders hebben me altijd geleerd dat je moet knokken om iets te kunnen bereiken in het leven. Sommige jongeren krijgen alles mee van thuis. Zij beseffen niet wat het is om voor iets te werken. Ik wil daarom ook een voorbeeld zijn voor andere jongeren die misschien niet alle kansen hebben, maar wel iets kunnen bereiken als ze het echt willen. Ook ik ben verscheidene keren op mijn bek gegaan, maar heb geleerd om terug op te staan en me niet van slag te laten brengen.”

Tot slot: welke zijn jouw favoriete plekjes in Antwerpen?

“Samen met vrienden ga ik wel eens naar de cinema en uitgaan heb ik nooit veel gedaan. Ah ja, ik ben altijd aan het werken. (lacht) Favoriete restaurants, dat is ook al zo’n moeilijke vraag. Ik eet vooral massa’s frieten, echt niet normaal. Deze week alleen al vijf keer!”

Hoe kan het ook anders, voor een Belgische miss!

INFO

Met dank aan de sponsors van Miss België:

Minerva fietsen (www.minerva.be)

Caroline Biss (www.caroline-biss.com)

Orage (www.orage.be)

Duranti (www.duranti.be)

Rana Hair Extensions (www.ranahair.com)

Curasano Spraytan (www.curasano.com)

Locaties:

Parkbrug Eilandje, Fietsostrade Berchem Station, Halte veerdienst Hoboken-Kruibeke

Productie en styling:

Sarah Collier (www.sarahcollier.org)

Fotografie:

Liesje Reyskens (www.liesjereyskens.com)

Haar en make-up:

Evara Collin (www.evaracollin.be)