Ooit had hij een Vlaams hitje, nu is hij dé ster in Mexico
© if
Hij breekt momenteel potten in de Mexicaanse Voice. Bijna vijftig jaar nadat hij de Vlaamse hitlijsten haalde met ’n Kudde Schapen. Daartussen zitten – onder meer – vier echtgenotes, een carrière als tv-kok en pensioen op z’n 48ste. Antwerpenaar Ley Memphis (69) is een rebel, maar heeft mentale rust. “Ik heb maar één ambitie: gelukkig zijn. En die heb ik al lang bereikt.”
“Onderschat nooit een oude man.” Dat staat op de opzichtige paarse trui die Ley Memphis aanheeft wanneer hij vanuit zijn woonplaats Mazamitla inbelt voor het videogesprek. Geen speld tussen te krijgen: met zijn Willie Nelson-esque voorkomen en beklijvende versie van House of the Rising Sun liet hij in La Voz… Mexico zopas de stoelen van alle vier de coaches draaien. Straf, om te imponeren in een land met 127 miljoen inwoners en een programma met 10.000 inschrijvingen.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Daarmee is de cirkel rond voor Antwerpenaar Ley Memphis – zijn echte naam Louis Halé gebruikt hij zelf amper nog. In 1973 haalde hij de Vlaamse hitparade met ’n Kudde Schapen, ergens tussen protestsong en Vlaamse folk in. “Ik scoorde een platendealtje na deelname aan een zangwedstrijd. Die single werd een aanval op mensen die meelopen met de grote hoop en geen persoonlijkheid hebben. Maar een week later lagen de liedjes van het Songfestival in de winkel en werd ik uit de lijst gekegeld.”
Nochtans stamt Memphis niet uit een muzikale familie. “Ik was het enige kind in een werkmansgezin. Mijn moeder ging poetsen, mijn vader was taxichauffeur. Hij is overleden toen ik vijftien was. Kort daarna ben ik van school gegaan en beginnen te werken in de grafische sector. Om in mijn onderhoud te voorzien, en omdat het een manier was om mijn legerdienst te omzeilen. Ik heb een hekel aan uniformen. Ja, ik ben een rebel.” Hij wil er graag nog iets aan toevoegen: “Fun fact, ik ben een van de eerste baby’s in ons land die zijn verwekt met kunstmatige inseminatie.”
Seksuele revolutie
Intussen woont Memphis te midden van de Mexicaanse natuur. Op een mooi stuk grond van 15 hectare. “Ik betaalde destijds 1,8 peso (8 eurocent) per vierkante meter. Nu is dat al meer dan 600 peso (27,5 euro) per vierkante meter. Ik heb de lotto gewonnen.” Aan zijn zijde: zijn vrouw, een Palestijns-Mexicaanse met wie hij trouwde in Spanje. “Ze is mijn vierde vrouw. Ik ben een slachtoffer van de seksuele revolutie. Toen in de jaren zestig de anticonceptiepil populair werd, en de vrouwen vrijgevochten, kwamen ze je overal uitnodigen. Zeker als je op een podium stond en een plaatje uit had: dan gilden ze je doof vooraan het podium. Maar ik klaag niet, dat waren plezante tijden.”
De muziek zegde hij al midden jaren zeventig vaarwel. “Dat bracht geen brood op de plank.” Memphis klom op tot een mooie functie in sales & marketing in Brussel. “Maar toen ik zag hoe de fiscus met 65 procent van mijn inkomsten ging lopen, ruilde ik België voor Spanje. Ik werd er exportmanager. Het gaf me de kans om driekwart van de wereld te zien. Maar toen mijn zoon en dochter werden geboren, was ik het zat om de hele tijd in het vliegtuig te zitten. Ik kon op mijn 48ste het bedrijf verlaten met een mooie cheque. Sindsdien ben ik gepensioneerd.”
Het gezin volgde mama’s roots naar Mexico. Daar bleef Memphis bezig. Hij werd er onder meer – haal diep adem – tv-kok, gastdocent aan de universiteit en auteur die schopt tegen de schenen van religie, politiek en onderwijs. “Ik heb geen diploma, wel levenservaring. En ik spreek zeven talen. Antwerps inbegrepen. Mijn enige ambitie is gelukkig zijn, en die heb ik al lang bereikt. Schrijf maar op, dan steekt iemand er misschien nog iets van op: je kunt in het leven ook ergens geraken door kloten aan je lijf te hebben.”
