Franse film zonder sigaret? “Als cola bij Château Lafite gieten”
De Franse film kent vele iconen. Van Jean-Paul Belmondo tot Brigitte Bardot, van Alain Delon tot Jaques Tati, van Gauloises tot Gitanes. Dat laatste duo hoeft niet meer, volgens een handvol politici. Hoongelach is hun deel.
De legendarische Monsieur Hulot van Jaques Tati is maar zelden op het witte doek verschenen zonder pijp in de mond. En als je Alain Delon, Brigitte Bardot ofJean-Paul Belmondo ziet, zie je een sigaret. In de Franse cinema kronkelen de grijspaarse rookpluimpjes weelderig. Zo is het altijd al geweest, maar dat blijft niet duren. Tenminste als het afhangt van de Franse senator Nadine Grelet-Certenais.
In een debat over tabaksprijzen – de Franse regering wil die verhogen – vroeg ze zich af waarom er zoveel gerookt wordt op het witte doek. Volgens haar wordt in zeventig procent van de nieuwe Franse films gerookt. Dat zou tabak “promoten bij kinderen en adolescenten.” De senatrice riep onrechtstreeks op tot een verbod en werd daarin gevolg door minister van Volksgezondheid Agnès Buzyn, een technocraat in de regering van Édouard Philippe.
'Dan moeten ook drugs, moorden, te snel rijden en naast het zebrapad oversteken worden verboden in de Franse cinema'
Op veel applaus hoeven zij niet te rekenen. Cultureel Frankrijk reageert met een mix van ongeloof, dedain, spot en afgrijzen op het ballonnetje. “Vanaf heden moeten alle Franse acteurs dagelijks vijf stukken groenten en fruit eten", grapte Le Cinéma est mort, een programma op CanalB, een lokaal radiostation in Rennes.
FranceTV mijmerde dan weer over een verbod met terugwerkende kracht: slechts een handvol films met Delon of Belmondo overleeft dan de censuurcommissie. En ook alle televisie-interviews met Serge Gainsbourg mogen dan de vuilbak in. De kunsthistorische website La Tribune de l’Art opperde – de tong stevig in de wang gedrukt – de lijn door te trekken. "Ook drugs en moorden moeten dan geweerd uit de Franse film, net als iedereen die te snel rijdt of naast het voetpad de straat oversteekt."
De Franse filosoof Raphaël Enthoven tenslotte, vat het afgrijzen samen. “Moraliteit injecteren in de zevende kunst, dat is als cola gieten in een Château Lafite.”