Direct naar artikelinhoud
InterviewTatoeages

Met het hele gezin dezelfde tatoeage

Je ziet het steeds vaker: alle gezinsleden dezelfde tatoeage. Het ohm-teken bijvoorbeeld: ‘We zijn allemaal vrij spiritueel ingesteld.’

Met het hele gezin dezelfde tatoeage
Beeld Eddo Hartmann
Met het hele gezin dezelfde tatoeage
Beeld Eddo Hartmann

Wie? De drie zussen Monique (58), Marlou (56) en Renée (52) Hilverdink, samen met hun nicht Mandy Smedicus (51). Ook Fleur (18), de dochter van Renée, en Charlotte (31), de dochter van Monique, hebben dezelfde tatoeage.

Wat? Alle zes hebben ze een tatoeage van het ohm-teken uit het boeddhisme laten zetten.‘ Het staat voor focus en kalmte.’ 

Renée Hilverdink: ‘Van drie ben ik de jongste. Twee van de drie zussen hebben één dochter, de oudste en ik. We zijn erg hecht, ook met mijn nicht Mandy. Ik liep al een tijdje rond met het idee voor een tatoeage, maar vond het doodeng om de stap te zetten. Op een dag had mijn oudste zus het ohm-teken uit het boeddhisme laten tatoeëren. Ik vond ’m zo mooi dat ik precies dezelfde wilde laten zetten, maar ik was bang dat mijn zus dat een beetje na-aperij zou vinden. Het tegendeel bleek waar: ze vond het geweldig. Ook mijn andere zus, de twee dochters en mijn nicht bleken enthousiast. We zijn allemaal vrij spiritueel ingesteld: zo zijn we veel bezig met meditatie en persoonlijke ontwikkeling. Dit symbool past daar perfect bij, omdat het onder meer staat voor focus en kalmte. In eerste instantie wilden we de tatoeage op de sterfdatum van mijn moeder laten zetten, maar dat kon vanwege de volle agenda van onze tatoeëerder niet meer. We maakten snel een afspraak voor een andere dag, ons later pas realiserend dat die datum net zo bijzonder is; de sterfdatum van mijn vader. Dat kwam mooi uit, want het ohm-teken staat ook voor een eeuwige verbintenis. Dat zijn we nu dan ook: niet alleen met elkaar, maar ook met mijn ouders verbonden.’

Video: Zoon Jarrell, dochter Lou-Ann en moeder Desiree gingen langs bij tattoo-artiest Trobbies voor een familietatoeage om hun band met z’n drietjes te symboliseren.

Met het hele gezin dezelfde tatoeage
Beeld Eddo Hartmann

Wie? Aukje Kooistra (55) en Jack Driessen (56) met hun kinderen Anne (21) en Tim (22)

Wat? Het hele gezin heeft het woord ‘jata’ laten tatoeëren, de eerste letters van hun voornamen. Tim deed dat als eerste. Moeder Aukje: ‘Het ontroerde me.’

Aukje Kooistra: ‘Tim studeert en werkt regelmatig in het buitenland. Hij zat een tijdje in Amerika en studeerde een half jaar in China. Hij had daarom bedacht dat hij zijn familie wel iets ‘dichterbij’ wilde hebben. Als verrassing besloot hij onze voorletters, die samen het woord ‘jata’ vormen, op zijn pols te tatoeëren. Het begrip jata gebruiken we al jaren, al voor er goed werkend internet was en we ansichtkaarten en sms’jes nog zo kort mogelijk wilden ondertekenen. Toen we met zijn vieren op reis in Cambodja waren, liet Tim zijn nieuwe tatoeage zien. Hij was de maanden daarvoor in Shanghai en had ’m kundig onder de mouw van zijn shirt verborgen gehouden tijdens het skypen. Het ontroerde me dat hij zijn ouders en zusje zo met zich mee wilde dragen. Ik wist toen meteen dat ik dezelfde tatoeage wilde, hoewel ik daar nog nooit over had nagedacht. Mijn dochter Anne deelde dat gevoel en stelde voor om de tatoeage nog diezelfde week in Cambodja te laten zetten. Toen de plannen eenmaal concreet werden kon Jack niet achterblijven, waardoor we met z’n drieën in de tattooshop belandden. We zijn nog steeds blij met onze keus: de afkorting jata herinnert ons aan ons gezin, de mensen waarop we altijd kunnen terugvallen. Mijn moeder dacht dat we een grapje maakten toen we zeiden dat we allemaal dezelfde tatoeage hadden laten zetten. ‘O, hij staat er écht!’, zei ze verbaasd toen we in Leeuwarden thuiskwamen.’

Met het hele gezin dezelfde tatoeage
Beeld Eddo Hartmann

Wie? Karlijn Breuer (25) met haar zus Juul (28), vader Peet (60) en haar stiefmoeder Isabel (53).

Wat? Alle vier hebben ze op dezelfde plek op hun onderarm het woord ‘embrace’ (‘omhels’) als tatoeage. Eerst wilden ze er ‘enjoy’ (‘geniet’) laten zetten, maar daar kwamen ze op terug.

Karlijn Breuer: ‘Mijn vader heeft vorig jaar gehoord dat hij ziek is en niet meer beter kan worden. Dat was flink schrikken voor ons. Het moeilijkste is de onzekerheid: we weten niet hoelang hij nog heeft. Ik kreeg na het nieuws, terwijl ik dat nog nooit eerder had gehad, een sterk verlangen naar een tatoeage. Mijn zus Juul bleek precies hetzelfde te hebben. Bij een etentje in onze geboortestad Eindhoven hebben we van ons plan verteld: we wilden allebei graag een tatoeage voor papa laten zetten. Mijn vader reageerde een beetje huiverig omdat het onverwacht kwam voor hem, maar naarmate het gesprek vorderde werd hij enthousiaster. Na een tijdje zei hij dat hij er ook eentje wilde. Best grappig, omdat ik een tatoeage helemaal niet bij hem vind passen, maar dat maakt het des te leuker. Ook zijn vrouw Isabel voelde wel wat voor het idee. Ik vind het bijzonder dat we dit met zijn vieren hebben gedaan: mijn ouders zijn gescheiden, maar ook met mijn stiefmoeder Isabel zijn we erg hecht en dit maakt de band alleen maar betekenisvoller. Het kiezen van een ontwerp was nog een proces op zich. Eerst kwamen we uit bij het woord enjoy: het is immers belangrijker dan ooit om nú te genieten. Uiteindelijk kwam mijn vader daarop terug: hij vond embrace toepasselijker. Dat woord heeft ook betrekking op de moeilijke momenten, die er helaas ook bij horen. Het leven is veel meer dan alleen maar genieten en juist dat omarmen we nu.’

Hele gezinnen komen langs

Bij de Amsterdamse tatoeëerder Joey de Boer staan ze elke zaterdag trouw in de rij: gezinnen of andere familieverbanden die gezamenlijk voor een tatoeage komen. De toegenomen acceptatie van tattoos draagt daar volgens hem aan bij. Niet elk gezin laat volgens De Boer een tatoeage zetten vanwege een serieuze aanleiding: af en toe wordt het ook gewoon als ‘een leuk dagje uit’ beschouwd’. Toch voelt het vrijwel altijd als een speciale gelegenheid voor iedereen: ‘Ik zet familietatoeages vaak bij mensen die er nog geen enkele hebben. Het ontwerp heeft niet iedere keer veel betekenis, maar het feit dat je het samen doet natuurlijk wel.’

De designs die de revue passeren verschillen van keer tot keer: ‘Ik zet af en toe monogrammen van namen en laatst heb ik een boeddhistisch symbool bij een familie van negen man gezet.’