Sara, de vrouw achter het succes van Geraint Thomas, over hoe ze hem zag veranderen in een winnaar: “’s Nachts lag hij plots niet meer in bed”
WielrennenEn of 2018 een jaar was om in te kaderen voor Geraint Thomas (32). Een jaar waarin hij de Ronde van Frankrijk won én in Groot-Brittannië werd uitgeroepen tot Sportpersoonlijkheid van het Jaar. Weinigen die vooraf durfden te voorspellen dat 2018 zo’n grand cru-jaar zou worden voor de Welshman, of het zou vrouw Sara moeten geweest zijn. BBC zocht het koppel op voor een openhartige babbel.
“Ik zag iets anders in Geraint, de laatste week voor de Tour de France”, begint vrouw Sara haar relaas bij de Britse openbare omroep. “Ineens was hij heel stil en begon hij zich zorgen te maken over vanalles. Ik herinner me nog de laatste dinsdagavond dat we samen thuis waren in Cardiff. Het was toen zo warm, dat ik om vier uur ‘s nachts wakker werd en opmerkte dat hij niet meer naast mij lag. Ik ging hem zoeken en trof hem aan op de vloer in onze leefruimte. Ik vroeg hem waar hij mee bezig was. ‘Ja ja, het is hier gewoon frisser. Hier slaap ik beter’, antwoordde hij. Hij stond echt op scherp. Ik zei tegen hem dat ik van hem hield en dat ik hem graag bij mij heb, maar ook dat het tijd was om te vertrekken. Hij was er klaar voor.”
Hij was gespannen in die laatste dagen, omdat hij besefte dat er voor het eerst in tien jaar Tour-rijden echt mogelijkheden voor hem lagen. In zijn drie trainingskampen van telkens twee weken in de Mount Teide in Tenerife presteerde hij beter dan ooit tevoren. Hij had ook net de Dauphine gewonnen, wat toch een beetje geldt als de generale repetitie op de Tour en bovendien mocht hij naast kopman Chris Froome volledig zijn ding doen. “Eigenlijk wist ik dat ik beter in vorm was dan Froomey, want ik ken hem al jaren”, aldus Thomas zelf. “Ik wist het gewoon dat ik fysisch en mentaal net dat beetje beter was dan hem. Als je dan mensen hoort die aan je twijfelen, dan denk je: ‘Wat kan het mij schelen?’”
“Hem zien racen is niet goed voor mij”
Maar vrouw Sara staat dus centraal in het succes van haar echtgenoot. Zoals manlief zich eerst moest opofferen voor Froome, deed Sara dat voor hem. Maar telkens Thomas op de fiets kruipt, houdt ze haar hart vast. “Hem zien racen, is eigenlijk niet goed voor mij. Je hebt dan nergens geen controle meer over. Ik vind het draaglijker als ik terwijl andere dingen doe, zoals bijvoorbeeld gaan werken. Maar dan komt die melding op je smartphone: gaat het goed? Of juist heel slecht... ‘s Avonds na elke Tourrit belden we elkaar en vroeg hij of het niet mooi zou zijn om zijn voorsprong op de tweede in de stand stabiel te houden. Maar in plaats daarvan, werd hij na elke bergrit groter. Het was daar dat ik me zorgen begon te maken. Ik liet dat niet blijken tegenover hem, maar hoe verder de Tour opschoot, hoe erger het werd. Niet omdat ik twijfelde aan zijn capaciteiten, wél omdat ik schrik had dat hij, net zoals zo vaak in het verleden, ten val zou komen. Dat is net het rare aan wielrennen: het ene moment kan je riant aan de leiding rijden, het andere moment kan je race er al op zitten door pech.” Ze wist waarover ze sprak: in zowel de olympische wegrit van 2016 als in de Tour én de Giro van 2017 moest hij opgeven met pech.
De grootste test kwam er voor Thomas op de mythische Alpe d’Huez, de Alpenreus van 13,8 kilometer met zijn 21 haarspelden en gemiddelde stijgingsgraad van 8 procent. De renners hadden voor de Alp al 160 kilometer afgehaspeld, onder meer over de Col de la Madeleine en de Croix de Fer. In Bourg-d’Oisans, een dorpje aan de voet van de beklimming, arriveerde Thomas met een bende hongerige rivalen in zijn zog. Froome, Dumoulin, Nibali of Bardet: allemaal wilden ze toeslaan. “Ik heb in de Tour nooit harder afgezien dan die dag”, is Thomas eerlijk. “Ik had last van de hitte, voelde me gedehydrateerd en ik begon plots aan mezelf te twijfelen. ‘t Is misschien een extreme vergelijking, maar als ik jou nou zou neerschieten, dan zou dat pijn doen. Ongelooflijk veel pijn. Wat ik voelde op die bewuste dag was minder erg, maar ik moest de pijn wel gedurende een erg lange periode verdragen. Je bent aan het klimmen en ziet dat je nog bijna tien kilometer voor de boeg hebt, terwijl je al aan 95% aan het rijden bent. Je probeert te ademen, te focussen op de pedalen en op het wiel voor jou. Je vergeet gewoon al de rest, ook al weet je dat het gewoon zwaar moét zijn met amper vijf andere renners in de buurt. Je zit in eigen wereld.”
“Het is misschien wel vergelijkbaar met een ploegenachtervolging op de piste. Tijdens de Spelen van 2008 zei mijn toenmalige ploegmaat Paul Manning: ‘Begin de pijn niet te zoeken, die komt wel. Probeer gewoon je snelheid te behouden, dat is alles wat je moet doen. Geloof me, het wordt loodzwaar.’ Aan die woorden heb ik gedacht toen we aan de beklimming van Alpe d’Huez begonnen. Het is eigenlijk ook lastiger om aan 95% naar boven te rijden dan aan 100%, want in het eerste geval besef je nog hoeveel pijn je aan het lijden bent.” Maar vanaf een bepaald punt, gaat het volgens Thomas wel weer beter. “Vanaf het moment dat je nog ongeveer drie kilometer moet klimmen, begin je te beseffen dat je meedoet voor de ritzege. Vanaf dan gaat het allemaal weer wat makkelijker. Come on, we gaan ervoor, denk je dan.”
Tranen met tuiten
Thomas zou uiteindelijk de Tour dus winnen en die triomf maakte heel wat los bij de Welshman. Toen Sara haar man aantrof nadat die zeker was van de eindzege, begon hij te wenen als een klein kind. “Ik wist dat hij emotioneel zou worden”, zegt Sara. “Hij liet de tranen ook al de vrije loop op ons huwelijk, uren aan een stuk. Het kwam als een verrassing dat hij Parijs zou binnenrijden als eindwinnaar, daarom kwam het zo zwaar binnen.” Ook Thomas zelf bevestigt: “De cameraman die me filmde toen ik aan het huilen was, had me niet zo lang moeten filmen, toch? Hij heeft dat een beetje uitgemolken. Zelfs de man die me interviewde, stelde me twee extra vragen nadat hij zag dat ik aan het wenen was en ik toch niet kon antwoorden. Ik was gewoon overweldigd”, besluit Thomas.
Sara en Geraint ontmoetten elkaar in 2007 via gemeenschappelijke vrienden, maar het duurde even voor de vonk oversloeg. “De eerste twee keer dat ik Geraint ontmoette, had hij al een paar pinten uit. Je kan dus bezwaarlijk spreken van liefde op het eerste gezicht, maar toch was er een klik. Hoe beter ik hem leerde kennen, hoe leuker ik hem vond.” De twee trouwden uiteindelijk in 2015.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM3
INTERVIEW. Dylan Teuns klaar voor nieuwe hoofdrol in Ardennenklassiekers: “Aflopend contract of niet: het vuur in mij brandt altíjd”
-
1
Op koers voor Parijs: Robbe Ghys en Lindsay De Vylder pakken goud in ploegkoers op Nations Cup in Canada
Robbe Ghys en Lindsay De Vylder zijn goed gestart in voorbereiding op de Olympische Spelen in Parijs. Ghys en De Vylder pakten dominant goud op de ploegkoers op de Nations Cup in het Canadese Milton, nadat ze onder meer wereldkampioen Nederland en Portugal versloegen. -
PREMIUM3
Met analist Jan Bakelants op zoek naar de putten in La Doyenne: “Organisatie heeft duidelijk lessen getrokken uit valpartij Pogacar”
Dit weekend maakt Tadej Pogacar zijn opwachting in ons land na één jaar afwezigheid. Hij had daar een goede reden voor. Door een diepe put in het Waalse wegdek brak de Sloveen vorig jaar zijn pols tijdens Luik-Bastenaken-Luik. Onze analist Jan Bakelants fietst het parcours af op zoek naar putten en stelt vast: “De organisatie heeft duidelijk lessen getrokken uit de val van Pogacar.” -
-
PREMIUM
De knotsgekke 48 uur van ‘vader’ Tiesj Benoot: “Koersen op sandwiches met kaas en confituur niet voor alle dagen”
-
PREMIUM
Hoe Lotto-Dstny ondanks tegenvallend voorjaar de doorstart niet heeft gemist
Een derde plaats in de Waalse Pijl voor Maxim Van Gils (24). Ongetwijfeld zijn ze daar bij Lotto Dstny erg blij mee, want het klassieke voorjaar was tot dusver een tegenvaller. Dan is de podiumplaats van Van Gils, na al zijn eerder derde plaats begin maart in de Strade Bianche, een welkome opsteker. En toch lijkt het erop dat Lotto de doorstart niet heeft gemist. -
PREMIUM16
Honger van Pidcock is nog niet gestild: “In Luik probeert hij Pogacar en Van der Poel te kloppen, zoals hij al heeft gedaan”
Net op tijd is Tom Pidcock klaar voor de Ardense klassiekers, waar hij dit voorjaar zijn doel van heeft gemaakt. Want het hoeft niet te stoppen bij die overwinning in de Amstel Gold Race, zegt zijn Belgische coach en vertrouwensman Kurt Bogaerts. “In Luik-Bastenaken-Luik probeert hij Van der Poel en Pogacar te kloppen.” -
7
Blijft Jasper Philipsen toch bij Alpecin-Deceuninck? Sprinter en ploeg groeien naar elkaar toe
-
PREMIUM8
Frieten, koffiekoeken of een ijsje: waarom Wout van Aert en Remco Evenepoel net nu teruggrijpen naar ‘comfort food’
-
HLN Shop
Je auto wassen met de hogedrukreiniger: een slim idee?
Van modder en stof tot strooizout en zand: de afgelopen (natte) maanden heeft je auto opnieuw flink afgezien. Hij is dus dringend toe aan een grondige wasbeurt. Maar moet je daarvoor meteen naar de carwash, of volstaat het om je hogedrukreiniger uit de kast te halen voor een glanzende make-over? HLN Shop biedt proper advies in zeven stappen. -
Independer
Van 30 tot ruim 100 euro: dit kan je jaarlijks besparen als je je decoder afdankt en tv-kijkt via een app
Het klassieke tv-abonnement met een decoder is al lang niet meer de enige manier om tv te kijken. Met de opkomst van streaming en bijhorende apps kan je ook makkelijk tv-kijken via het internet. Providers spelen daar handig op in met aangepaste abonnementen die vaak goedkoper zijn dan de klassieke formules. Independer.be ging na hoeveel je kan besparen. -
Livios
“In dit geval veroorzaakt klimop geen schade”: zo pluk je louter voordelen van deze plant
1 reactie
Resterende karakters 500
Log in en reageerPeeters Freddy