“Toen ik hem binnenliet, voelde ik meteen de vertrouwde sfeer die vroeger tussen ons hing: warm en geborgen. Nog voordat we ook maar een woord hadden gewisseld, kuste hij me. Die ene kus werden er al snel meer en ik genoot ervan. Zijn lippen op de mijne, zijn handen op mijn lichaam, wij samen. We schuifelden kussend naar de bank, waar hij me op zijn schoot nam.

Dit is mijn langste en meest serieuze relatie tot nu toe, en misschien ook wel de gelukkigste die ik heb gehad. Tot ongeveer vier maanden geleden. Toen begonnen frustraties, problemen en ruzies hun tol te eisen. We slaagden er niet meer in om op een normale manier met elkaar te communiceren. We deden niets anders dan elkaar verwijten maken. Ik besefte dat we elkaar zouden verliezen als het zo verderging maar op de een of andere manier leek het voor mij ook de enige manier om trouw te blijven aan mezelf.

We hadden elkaar twee weken niet gezien, een bewuste pauze die bedoeld was om ons dichter bij elkaar te brengen. Die avond zouden we praten en alle problemen op tafel leggen: zouden we doorgaan of niet? Ik zat op zijn schoot, mijn benen stevig om hem heen geslagen. Langzaam begon hij me uit te kleden, eerst mijn truitje, toen mijn T-shirt. Zelf maakte ik mijn beha los. Terwijl ik hem kuste, liet ik mijn tong zachtjes over zijn nek glijden. Vervolgens opende ik zijn hemd en ging verder met kussen op zijn warme, naakte borstkas. De knopen van zijn broek maakte ik los en ik gleed met mijn hand in zijn slip. Zijn erectie wond me op, en hij tilde me op zodat ook mijn broek uit kon. Opnieuw verloren we onszelf, maar ditmaal voelde het anders, op een goede manier. Onze verlangens waren intens, de pauze had lang genoeg geduurd. Dit, dacht ik, was waar het om draaide. We streelden elkaar, kusten elkaar. We waren het enige dat telde. Ik wist wel dat seks geen problemen oplost. Dit moment kon zowel het einde zijn als het begin van iets nieuws. Op dat moment wilde ik het niet weten, misschien spraken onze daden luider dan woorden. Hoewel we misschien eerst hadden moeten praten, voelde dit op dat moment als de juiste keuze.

Onze vrijpartij was intens, doordrenkt van passie die me deed geloven dat er nog liefde was, ondanks alle problemen. Het was niet alleen lust, maar naar mijn gevoel ook liefde.”