De leerlingen uit Kompany’s klas getuigen 15 jaar later: "Ik dacht niet dat hij het zou maken"

Vincent Kompany is terug, lang leve de koning! Vijftien jaar nadat hij in het atheneum van Anderlecht schoolliep, kijken zijn klasgenoten terug én vooruit. Wat blijkt? De nieuwe koning van Anderlecht was toen nog niet eens een prins. “Ik dacht niet dat hij het later zou maken.” Een ogenschijnlijk doodgewone ­jongen van 18, maar wel eentje die deed alsof ie sliep in de les.

Tekst: Kristof Bohez

> Kevin Kempeneer uit Halle, leraar lager onderwijs & keeper SK Leeuw

“Ik vormde samen met Vincent, Timothy en Steven het kliekje dat bij Anderlecht voetbalde en dat combineerde met school. Wij moesten vooral veel trainen, bij ­Vincent kwam er nog eens Champions League bovenop. Daardoor was hij niet altijd in de les. (lacht) Of hij was er niet, of hij was te laat. Maar iedereen aanvaardde dat. De directie werkte zelfs een regeling uit voor een generatie die nog geen topsportstatuut had. Terecht, want toen ik Vincent op training eens zag tekeergaan tegen de Serviër Nenad Jestrovic, wist ik: dat wordt ne speciale.”

Boodschap voor Vince: “Velen spreken over ooit ­terugkeren naar de club waar het ooit begon, jij doet het. Chapeau. Ik blijf fan van Anderlecht.”

> Haroon Haider uit Anderlecht, oogarts in opleiding aan het UZ Antwerpen

“Ha, Vincent. Ik herinner me hem als een heel intelligente jongen die heel zelfverzekerd was, zonder dat hij uit de hoogte deed. Met zijn capa­citeiten had hij wellicht ook dokter kunnen worden. Nu stelt hij de ervaring die hij opdeed als voetballer in dienst van de club waar het voor hem begon. Dat kan je niet van iedereen ­zeggen.”

Boodschap voor Vince: “Ik wens je heel veel succes. Ik hoop dat je de Champions League kan ­winnen. (lacht) Valt het op dat ik het voetbal niet van zó dichtbij volg?”

> Franka Foré uit Lennik, adjunct van nationaal secretaris jeugdvereniging vzw Joetz

“Vincent was altijd al ne slimme. Soms legde hij z’n hoofd neer, alsof ie aan het slapen was. Toch wist hij ­perfect waarover de les ging. Ik denk dat hij door iedereen graag gezien werd. Zijn roem stopte aan de deur van de klas. Het is niet zo dat ik toen al dacht: die gaat het later maken. Maar hij lijkt in het leven de juiste kaarten te hebben vastgepakt, waarvan zijn diploma er een was.”

Boodschap voor Vince: “Nooit de jeugd vergeten, zoals je die nu niet vergeet. Willen of niet, je bent een voorbeeld, zeker in de Brusselse context. Ik hoop dat je het nog breder dan sport alleen kan trekken.”

> Steven Jacobs uit Denderleeuw. Zelfstandig verkoper energiecontracten

“Mede door zijn postuur was Vincent al vroeg een leidersfiguur. Dubbel zo groot en breed als anderen, we keken letterlijk op naar hem. Zeker toen hij daags nadat hij met Anderlecht tegen Bayern München had gespeeld, een examen zat te maken in onze klas. Tot ons 18de speelden we samen bij Anderlecht, ik heb nog met voetballen m’n brood kunnen verdienen tot m’n 27ste, daarna was het gedaan door verkeerde keuzes en een gebrek aan karakter.”

Boodschap voor Vince: “Ik heb altijd bewonderd hoe je zowel in het Nederlands als in het Frans je mening kon verkondigen. Typisch voor iemand die bij Anderlecht coacht. Ik wens je het allerbeste, echt.”

> Olivier Jamsin uit Anderlecht, manager start-upbedrijf in medische sector

“Ik herinner me Vincent als een kalme, sympathieke jongen. Best populair, iemand die altijd wel de mensen meekreeg. In de sportlessen, die hij soms meedeed, hebben we goed gelachen. Jongens onder elkaar. Later zijn we elkaar uit het oog ­verloren. Ik heb nu een eigen start-up in chirurgisch materiaal, samen met Haroon.”

Boodschap voor Vince: “Leuk dat je terugkeert naar Anderlecht. Duidelijk niet voor het geld, dat kon je in China of Qatar wel krijgen. Maar omdat je als Brusselaar terug naar je stad wil.”

> Aazdin Bouzrouti uit Brussel, hr-consultant

“Vincent was een bevoordeelde leerling. De lessen ­lichamelijke opvoeding moest hij niet volgen, dat had geen zin voor iemand die al bij Anderlecht trainde. Economie volgde hij wel. Zonder dat hij per se veel studeerde, merkte ik wel dat zijn ­redeneringen heel logisch waren. Vincent was een slimme en sluwe jongen. Met zijn voeten op de grond. Het is normaal dat medeleerlingen willen weten van iemand die een voetbalcontract kreeg hoeveel hij verdient en met welke auto hij zal rijden, maar die zaken hadden zijn ouders netjes onder controle.”

Boodschap voor Vince:Make Brussels great again!”

> Kenny Kerckx uit Dilbeek, IT-manager Atheneum Anderlecht

“Aanvankelijk zat Vincent een jaar hoger, maar omdat hij daar bleef zitten nadat hij halverwege het jaar aangepikt had, kwam hij in onze klas terecht. Daar was hij een heel gewone gast. Een van de ­beloftevolle voetballers bij Anderlecht, maar in tegenstelling tot ­Timothy Derijck of Steven Jacobs (niet op de foto, nvdr.) geen meisjesidool. Hij had ook geen opvallende ­bijnaam of zo. Eigenlijk dacht ik toen niet dat hij een vedette zou worden.”

Boodschap voor Vince: “Van harte welkom om nog eens je oude school te ­bezoeken. De leerlingen zouden dat geweldig vinden.”

> Timothy Derijck uit Zulte. Profvoetballer bij AA Gent

“Als jeugdvoetballers bij Anderlecht hadden Vincent en ik hetzelfde doel: op school én in het voetbal een zo hoog mogelijk niveau halen. Door de combinatie met de vele voetbaltrainingen haalde ik mijn diploma niet, Vincent wel. Hij trok daarna naar Hamburg om te voetballen, ik naar Nederland. Ook al deelden we tot die tijd zowel dezelfde klas als dezelfde kleedkamers, echt close werden we niet. Omdat ik toen een gesloten persoon was, veel meer dan nu.”

Boodschap voor Vince: “Tof dat een weerzien na vijftien jaar op een veld kan, jij bij Anderlecht en ik bij Gent. Ik denk dat je goed weet wat je te wachten staat. Het beste gewenst, maar geen winst tegen Gent.”

> Ben Verhoeven uit Lennik, relocator voor buitenlanders die zich in België vestigen

“Vincent in twee woorden? ­Intelligent en eloquent. Zowel in het Nederlands als in het Frans was hij heel welbespraakt. Hij luisterde ook vaak naar Franstalige rapmuziek. Het klopt dat Vincent geen vedetten­streken had. Hij was heel toe-gankelijk. Een goeie gast, die ik na onze schooltijd niet meer terugzag. Voetballers hebben het druk, natuurlijk.”

Boodschap voor Vince: “In onze sector helpen we soms ook voetballers aan een nieuwe thuis in België. Maar ik ben zeker dat ­Vincent voldoende beslagen is om hier zelf zijn zaakjes te regelen.”

> Maxime Vander Auwera uit Ternat, afgevaardigde voor een firma in de medische sector

“Bij Vincent was het snel duidelijk waar hij naartoe wou. Zelf wist ik niet wat ik later wou worden. Enkele jaren nadat hij naar Manchester City getransfereerd was, heb ik hem nog een keer of twee gezien aan het trainingscentrum. Hij herkende me meteen, deed niet anders dan vroeger. Wel had hij plots veel meer spieren. Ik weet nog dat hij een van die keren aan me vroeg welk doel ik in het leven had. Ik vond dat toen een rare vraag.”

Boodschap voor Vince: “Ik ben fan van Manchester United. Toch ben ik trots op wat je gedaan hebt voor City. Het kan Man U misschien aansporen om beter te doen.”

> Tanja Pattyn uit Wemmel, werkt als opvoedster en heeft een vegan-ijskar

“Wat ik mij van Vincent herinner, zijn vooral zijn open geest, zelfstandig denken en begane persoonlijkheid. Zo moesten we ooit eens ’s avonds ergens naartoe in Anderlecht, ik weet niet meer wat precies. Mijn ouders hadden geen auto, ik zou met de bus naar huis gaan, maar Vincent vond dat niet veilig. En dus zorgde hij ervoor dat ik dankzij hem en zijn vader thuisgebracht werd. Dat is iets wat ik nooit zal vergeten.”

Boodschap voor Vince: “Je weet dat ik helemaal niks met voetbal heb. Toch wens ik je succes in wat je doet. Proficiat ook voor het burgemeesterschap van je vader.”

© Photo News

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer