Een asbestsaneerder aan het werk. — © Mourik
Op zoek naar asbestverwijderaars: “job met toekomst” schrikt af
De VDAB werkt aan een filmpje om het beroep van asbestverwijderaar te promoten. Gespecialiseerde firma’s vinden moeilijk kandidaten. “Nochtans is het een job met toekomst”, stelt een bedrijf. Mogelijk zal ook de subsidie van minister Schauvliege de burger tot actie aanzetten. Al is er ook kritiek.
Te bedenken dat na de desastreuze vuurzee in de Brusselse Innovation, in mei 1967, de overheid het gebruik van brandveilig asbest in gebouwen nog sterk aanbeval… Vandaag ligt er bij Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V) een plan op tafel om asbest uit onze huizen te krijgen. Zowat in iedere woning van de jaren 70, 80 en 90 zijn materialen te vinden die asbest bevatten, rond leidingen, in golfplaten of in panelen van daken en wanden.
Hoe meer asbeststof iemand inademt, hoe groter het risico op longkanker en borst- of buikvlieskanker. De overheid en ook de industrie zijn al langer bezig met de sanering van hun gebouwen: een werkgever is verplicht zijn werknemer te beschermen. Nu wil Schauvliege met haar asbestplan dus ook particulieren stimuleren om erkende asbestverwijderaars aan het werk te zetten. Er is een subsidie voorzien, las u gisteren in uw krant, en de aanpak is vergelijkbaar met een groepsaankoop. Wie zijn woning verkoopt, wordt ook verplicht een asbestinventaris te laten opstellen.
Rationeel informeren
“Al is nu niet duidelijk welke deskundigen dat zullen moeten doen”, zegt Maarten Vanbuel, manager industriële dienstverlening bij de Antwerpse firma Mourik. Toch is hij voorzichtig positief. “Belangrijk nu is de mensen juist en rationeel te informeren over het belang van een gezonde leefomgeving. Angst is een slechte raadgever.”
Mourik is een van de veertig erkende bedrijven in ons land die alle soorten asbestverwijdering mogen uitvoeren. Hun werknemers hebben een basisopleiding van 32 uur genoten, en frissen die elk jaar in acht uur op. “Geschat wordt dat er 2,3 tot 2,5 miljoen ton asbest aanwezig is in onze woningen”, zegt Vanbuel. “Asbestverwijderaar is een beroep met toekomst. En je hebt er geen diploma voor nodig.”
Dirk Vandekerkhof van de firma Renotec in Geel is sceptischer over de incentive die het plan van Schauvliege creëert. “Renotec is in 1985 ontstaan vanuit het idee dat de Europese regelgeving rond asbestverwijdering een markt zou openen. Cultuurhuis De Warande in Turnhout was onze eerste ‘case’, waarna er een Belgische wetgeving is gekomen. Spijtig genoeg heeft men daar een zaak van ‘bescherming van de werknemer’ van gemaakt, in plaats van een zaak voor iedereen, zoals in Nederland. En inmiddels is asbestverwijdering slechts een van onze zeven activiteiten. Ik zie voorlopig geen groeimarkt, al hoop ik op een beter imago voor de job.”
