21 maart 2018 om 03:00
Column
-
Luister naar

Column: Vaderschapsverlof

Het lijkt er dan nu toch echt op dat de vaders in Nederland meer dan vijf dagen betaald verlof krijgen na de geboorte van hun kind. Ik vind vijf dagen volstaan voor het vaderschapsverlof, ervan uitgaand dat alles goed gaat met moeder en kind. Maar het is nog niet genoeg. Minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kondigde onlangs aan dat een uitbreiding van zes weken tegen 70 procent doorbetaling in de planning ligt. En ook dat schijnt voor veel mensen te weinig te zijn.

Een veelgehoord voordeel van de uitbreiding van het vaderschapsverlof is dat er dan meer gelijkheid zou komen tussen man en vrouw op de arbeidsmarkt. In deze krant stond op 6 maart 2018 een opinieartikel over het partnerverlof met de strekking: Hoe kun je pal staan voor de emancipatie van de vrouw en tegelijkertijd alle verantwoordelijkheid voor de zorg van het pasgeboren kind bij de vrouw leggen en zo haar positie op de arbeidsmarkt bemoeilijken?

Ik vind dat een merkwaardige constatering. Je bent er toch zelf bij als vader? Mijn man is altijd na een aantal dagen weer gaan werken, maar ik heb geen moment het idee gehad dat alle zorg bij mij werd neergelegd. Als de vader vijf dagen vrij krijgt bij de geboorte van zijn kind en er ook nog eens kraamzorg aanwezig is, betekent dat niet dat de moeder alleen de zorg draagt. Bovendien is er naast werktijden nog voldoende tijd en kan de partner ook vakantie opnemen.

Het gelijkheidsargument kan ik ook niet plaatsen: de situatie van de vader is nu eenmaal niet gelijk aan die van de moeder. De tien weken na de bevalling zijn mede bedoeld voor het herstel van de moeder en dat is bij de vader niet aan de orde. Daarnaast wordt voorbijgegaan aan het feit dat het verlof van de vrouw niet korter wordt door uitbreiding van het verlof voor de vader. De vrouw gaat met het partnerverlof dus niet veel eerder weer aan het werk.

Zes weken 70 procent extra lijkt mij dan ook meer dan genoeg. Als dat er niet doorkomt, zou er wat mij betreft meer voor te zeggen zijn het al bestaande ouderschapsverlof weer deels betaald te maken. Een kind krijg je zelf en meestal weet je dat ver van tevoren. Door goede afspraken te maken, ook over de verdeling van taken na werktijd, zorg je voor een goed evenwicht. Wat mij betreft is de staat er niet voor nodig dit verder te gaan regelen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
d

Wat doe je als (schoon)ouders je claimen? 'Voor mij gaan ze een grens over, het is ons huis'

Ze komen samen, een jong stel: ze zijn zeven jaar getrouwd en hebben een kleintje van drie. ‘We hebben het samen fijn’, zegt zij. Het probleem zit ‘m dan ook niet in hun huwelijk. Maar in hun schoonfamilie. Aan beide kanten.

Lysanne van de Kamp werkt bij Micha Nederland en ontwerpt oogsttuinen.

Het cijfer was helaas het enige dat telde bij de lessen geschiedenis

Draait leren echt nog steeds om het behalen van een bepaalde norm? Lysanne van de Kamp vindt het jammer dat de geschiedenissenlessen op school enkel om het cijfer gingen.

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Er wordt 17 miljard euro verdiend aan mensen met schulden. Kwijtschelden is waarschijnlijk goedkoper

De problematische schuldenlast in Nederland is 3 miljard. Sociaal werkers, deurwaarders, ambtenaren, advocaten en administrateurs hebben daar hun werk van gemaakt. Kosten: 17 miljard. Wim Dekker pleit voor een jubeljaar.

Het is echt niet vreemd dat Renze Klamer zich ook zonder geloof gelukkig voelt

Renze Klamer vindt het vervelend als mensen tegen hem zeggen: 'We bidden voor je.' Wat kerkverlaters vervelend vinden, is niet maatgevend, stelt Reina Wiskerke. Toch begrijpt ze de allergie van Klamer.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Ik dwing me met mijn vliegangst naar de stewardess te kijken. Als zij lacht zal het vast goed zijn

Als ik me er op zou voorstaan dat ik niet meer vlieg zou dat bewondering kunnen oproepen, maar zo'n offer is dat dus niet voor mij. Ik vind vliegen namelijk verschrikkelijk, schrijft Anita Zeldenrust in het vliegtuig.

Afbeelding

Hoe de angst van een christen verdreven kan worden en hoe jij daar een rol in kan spelen

Zondag barstte een patiënt in huilen uit na de dienst, omdat ik hem als protestants pastor geen communie kon geven, schrijft Kelly Keasberry. Ze nam de snikkende man in haar armen, waarop er iets wonderlijks gebeurde.

Al is het leven nog zo snel, de dood achterhaalt hem wel. Als kind kwam ik daar al vroeg achter.

Het is de Opgestane die mij opwacht aan het eind. Sterker nog: die voor me uit gaat

Aanvallen van drones op Isfahan. Isfahan: met die naam opende bij Klaas Vos het deurtje naar poëzie, naar het gedicht De tuinman en de dood van P.N. van Eijk.

nd

Tanya (40) uit Oekraïne heeft zeven zussen. Vijf emigreerden er naar Australië. 'Maar ik blijf hier'

Vreugde en nieuwe moed bij Oekraïeners, ook in Nederland: het Amerikaanse steunpakket komt eraan. In de Alblasserwaard zijn de contacten met Oekraïne nog steeds sterk, schrijft Hilbrand Rozema.

Bart Jan Spruyt is historicus en docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld Hervormd Seminarium.

Geef autonomen aandacht, erkenning en een goed gesprek. Confrontatie werkt niet

Mensen die zich ‘als staatsburger uitschrijven’ moet je niet hard aanpakken. Dat bevestigt hen alleen maar in hun gelijk dat de overheid omvergeworpen moet worden, zegt Bart Jan Spruyt.