Nieuw-Zeeland stuurt militairen en minister naar eilanden met muizenplaag

Tien leden van de marine, drie snuffelhonden, een minister en een handvol militairen zijn vertrokken op een zeer bijzondere missie naar de Antipodeneilanden, die ongeveer 760 kilometer ten zuidoosten van Nieuw-Zeeland liggen en in 1998 door Unesco erkend werden als werelderfgoed. Zij moeten namelijk gaan controleren of de verwoestende muizenplaag, die de eilanden al jaren bedreigde, bijna voorbij is.

Meer dan een eeuw geleden sprongen enkele muizen wellicht van een schip met zeehondenjagers of kwamen ze aan land na een schipbreuk. De muizen gedijden prima in het nieuwe eilandklimaat en plantten zich aan het gekende muizentempo voort. De invasieve exoot, waarvan zo’n 200.000 exemplaren rondliepen op de eilanden, richtte sindsdien heel wat schade aan op de eilanden. Zo stonden enkele zeldzame insectensoorten op het dagelijks menu, alsook levende albatroskuikens en de unieke vegetatie van het gebied.

Om de muizenplaag te stoppen, besliste Nieuw-Zeeland om een van de omvangrijkste en duurste uitroeiingsoperaties ooit op poten te zetten. Twee helikopters strooiden midden 2016 65 ton giftig voedsel uit over de eilanden. Daarna ging een gespecialiseerd team van 13 personen aan wal. Zij spendeerden 75 dagen in het gebied om te kijken of de muizen het lokmiddel wel opaten en om zo veel mogelijk muizen uit te roeien.

‘Opwindend maar zenuwslopend’

Om te kijken hoeveel muizen intussen uitgeroeid zijn, stuurt Nieuw-Zeeland nu een uitgebreid verkenningsteam. ‘Deze missie is opwindend maar ook zenuwslopend’, zei minister van natuurbehoud, Eugenie Sage, die mee aan boord ging richting de eilanden aan The Guardian. ‘Succes is nooit gegarandeerd. Deze operatie werd internationaal en uiterst zorgvuldig aangepakt, maar 200.000 muizen uitroeien in zo’n afgelegen deel van de wereld, dat mag je niet onderschatten.’

Nieuw-Zeelandse biologen benadrukken in New Zealand Herald dat de muizen tot het laatste exemplaar moeten worden uitgeroeid, want dat hun aantallen anders snel weer zullen toenemen. ‘Muizen zijn heer en meester in het overleven. Ze passen zich in geen tijd aan aan hun nieuwe omgeving’, luidt het unisono. ‘Voordat de laatste muis op de Antipodeneilanden sterft, zal er nog hard moeten worden gewerkt.’