'Aan liefde is niks positiefs, als je haar kracht om pijn te doen kent'

Zijn ex heeft dit album nog niet gehoord. Behalve dat ene liedje waarop ze meezingt. Marlon Williams wilde ook haar perspectief de ruimte geven op 'Make Way For Love', de prachtplaat waarmee hij verwerkt dat hun relatie stukliep. Hij stokt, even. Lastig om hierover te praten. Zingen is makkelijker.

Licht zenuwachtig neemt Williams nog een slok van zijn tweede glas rode wijn. Het is allemaal een beetje nieuw voor hem, praten met journalisten. Zijn platenmaatschappij regelde een heuse perstour voor hem, gisteren Stockholm, morgen Parijs, vandaag Amsterdam. Er is een hoop aandacht voor deze jonge countrybelofte, en dat heeft een reden. 

Begin 2016 was de zanger buiten Nieuw-Zeeland nagenoeg onbekend, tot zijn debuutplaat. Die werd een onverwacht succes. Plots torende Williams hoog in vele eindejaarslijstjes.

Rauw. Direct.

Williams viel op door een aantal prachtnummers, en door zijn opvallende, Elvis-achtige zang. Hij riep een spookachtige sfeer op, met kleine verhaaltjes die hij in korte strofes uiteenzette. Maar vooral dus die stem. Rauw. Direct. Het kost de jonge zanger ogenschijnlijk weinig moeite zijn toehoorders tot diep in de botten te raken.

En dat doet hij nu ook weer, op opvolger 'Make Way For Love', die flink verschilt van zijn eerste album. Het spreekwoordelijk moeilijke tweede album, ja, maar voor Williams vooral moeilijk omdat hij de inspiratie ditmaal geheel uit zichzelf moest halen. Het maakt een meer impressionistische plaat, dan de korte countryverhaaltjes van zijn succesvolle debuut.

De tekst loopt door onder de afbeelding.

Wie is Marlon Williams? Hij lacht, en somt de feiten op. Hij komt uit Christchurch, in Nieuw-Zeeland. Hij is nu 27, speelt sinds de middelbare school gitaar en zong altijd al in koren. Het is een knappe man - zelf heeft de boomlange zanger ook wel iets van Elvis, met die guitige lach, donkere ogen en volle lippen.

"Ik weet nog dat ik mijn eerste liedje schreef, ik was toen... tien jaar oud? Ik ken het nog goed", en hij begint pardoes te zingen - de tekst gaat over dansende honden en toekijkende katten, maar wat melodie en sfeer betreft past het zo tussen zijn huidige werk.

Maori-bloed

Vormend was de muziek van Elvis, Smokey Robinson, Hank Williams. De platen waar zijn vader naar luisterde. En The Beatles, 'moeilijk aan te ontkomen als je popmuziek maakt'. Ook niet onbelangrijk is zijn Maori-bloed. "Daar komt mijn open, bibberige manier van zingen vandaan. In Maori-cultuur komt er bij het zingen totaal geen schaamte kijken. Westerse muziek kan daar nogal door gehinderd worden - daar is het niet cool is om écht te zingen, iedereen zingt voorzichtig, bang om op zijn bek te gaan. Oh, en mijn Maori-oma zong veel liedjes van Elvis". En één plus één is twee.

"Al toen ik klein was vertelden mensen me al dat het zo natuurlijk klonk als ik zong. Ik kon mijn stem heel goed gebruiken om iets over te brengen. Je merkt het nu vast zelf, tijdens een gesprek praat ik nogal, uh, hakkelend, stotterend. Maar door te zingen kon ik me altijd al veel directer uiten."

Romantisch hout hakken

Hij maakt bedachtzame folk, op plaat klinkt hij als een typische oude ziel in een jong lichaam. Hij weet het. Dat zeggen mensen vaker. "Ik weet alleen niet wat dat betekent. Ik vind het misleidend - ik zit gewoon na shows in de kleedkamers te drinken zoals iedereen. Ik ga niet het bos in om daar romantisch hout te hakken en mijmerend thee te nippen. Maar ik snap dat het publiek er dit label op plakt. Mijn muziek wortelt ergens wel in nostalgie. Een verlangen naar een plek in het verleden, dat zit er wel in."

Op zijn debuutplaat luisterden veel nummers als kleine verhaaltjes. Mooi was 'Strange Things', over hoe een man achterblijft in een veel te groot huis nadat zijn vrouw veel te jong aan kanker is overleden. Dat was simpel - als je wilt zingen moet je iets hebben om over te zingen. "Ik heb wel een aardige fantasie, en ik lees veel romans. De kracht van allegorieën heeft me altijd geboeid. Daarom zijn dat allemaal van die karakter-gedreven liedjes geworden."

Daarin verschilt die flink met de nieuwe plaat. Die staat bol van persoonlijke impressies. Het schrijven ervan ging ook veel onbewuster dan die vorige. Haast eng, zegt hij.

Over elke break-up

"Al deze nummers schreef ik binnen drie weken. Ik had er geen controle over. Het maakt onzeker over wat ik kan - misschien verdwijnt het wel? Want er zat een reden achter: voor het eerst voelde ik echt een noodzaak muziek te schrijven. 'Make Way For Love' is natuurlijk overduidelijk een break-up-plaat."

En dan blijkt dat Williams inderdaad makkelijker via zijn muziek praat dan in persoon. Over die relatie, over waarom het uit is gegaan: "We hadden dik twee jaar. Toen werd het moeilijk". En ja, dat had wel íets maken met dat hij plots succes had en de wereld rondtourde, geeft hij toe.

"Maar het had elke break-up kunnen zijn. Liefde is universeel. Alleen deed dit mij meer dan ik gedacht had dat het zou doen. Het voelde, zoals ik zei, nodig, om het te verwerken. Het schrijven werkte. Ik heb er een hoop over mezelf van geleerd. En ergens maakt het me ziek dat ik daar blijkbaar muziek voor nodig heb."

"Dat ik zingen - muziek - nodig had om te communiceren, goed, dat wist ik. Maar dat ik er blijkbaar ook een persoonlijke trauma mee kan verwerken met muziek is nieuw voor me."

Pijn

Na het noemen van enkele rake tekststrofes 

I didn't plan to break your heart
but it was the sweetest thing I've ever done 

of

people said I was lucky
but I feel as lucky as a snowman in spring

is hij even stil. Dan weigert hij beleefd er op in te gaan.

Wat hij daar wel over kwijt wil: "Tijdens het schrijven van deze nummers realiseerde ik me dat ik de kracht had om anderen pijn te doen. Dat ik ook een factor ben. Het idee van dit album is het verwoorden van die verwarring. 'Make Way For Love'... Mensen vertellen me dat ze het zo'n mooie titel vinden. Maar het is niet positief bedoeld. Er is niks positiefs aan liefde als je bedenkt wat voor kracht ze heeft om pijn te kunnen doen."

'Make Way For Love' verschijnt vandaag bij Konkurrent / Secretly. Williams staat 13 april in Paradiso Noord in Amsterdam en op 28 april in Ekko te Utrecht.