Het is een goede zaak dat jongeren de wat ingedommelde milieuactivist van weleer weer wakker schudden

Vorige donderdag brosten drieduizend scholieren voor de bossen en donderdag zijn ze dit opnieuw van plan. Jonge klimaatspijbelaars eisten in Brussel met hun ‘There is no plan(et) B-borden’ dat de klimaatzaak dé prioriteit van de Wetstraat zou worden. Met hun nationale spijbelactie houden deze scholieren de eis van de klimaatmars warm. 

Dit doen ze zolang dit nodig is, verontwaardigd omdat de mars van 75.000 betogers enkele weken later alweer ondergesneeuwd is door de waan van de dag. Ondanks de dure beloftes die de avond zelf nog door de heren en dames uit het rode pluche voor de camera’s werden gemaakt. Als je hen wilde geloven, daalde die avond de temperatuur nog met twee graden. Maar dat was dan wel even buiten die vervelende minister aan de andere kant van het land gerekend, die beschuldigd werd van haar vinger op de thermostaat te houden.

Een goede zaak dat een nieuwe generatie het vuur aan de schenen van de verantwoordelijken blijft leggen voor zichzelf en voor wie na hen komt. Het zal een hart onder de riem zijn voor de vele mensen die de voorbije decennia dansten, picknickten of liepen voor het klimaat. Zeker bij wie de moed in de loop der jaren in de schoenen was gezonken, moet hieruit weer geloof en kracht putten om de strijd niet te staken. Zeker nu het niet langer vijf voor, maar wel vijf over twaalf is.

Knuppel in het hoenderhok

Deze nieuwe generatie jongeren doet wat we van hen mogen verwachten: de knuppel in het hoenderhok gooien. Zo is het altijd geweest, dit is hun rol in een democratie. Toen babyboomers in de jaren 70 en 80 net als deze klimaatspijbelaars de straat optrokken, maar dan in een atoommars, een antirakettenbetoging of een manifestatie tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld aan de unief, moesten ze niet op een schouderklopje van hun ouders en leerkrachten rekenen. Integendeel, in hun ogen gingen alleen nietsnutten betogen en kwam alleen tuig van de richel in opstand tegen het gezag.

Vandaag zie je hoe de ouders van Anuna De Wever (17) en Kyra Gantois (19) trots zijn op hun kinderen, die hun leeftijdgenoten mobiliseren om een dagje te spijbelen voor het milieu. Zelfs schooldirecties en leerkrachten juichen de acties toe, de een al meer openlijk dan de andere. Of dit volgende week nog het geval zal zijn, zien we dan wel. Donderdag kregen de scholieren zelfs een dikke duim van automobilisten die weer eens moesten aanschuiven omdat deze keer duizenden jongeren het verkeer lamlegden. Dit maakt hun protest ook zo bijzonder.

Het milieu belangt iedereen aan: kinderen, tieners, jonge ouders, grootouders… Het is een goede zaak dat jongeren de wat ingedommelde milieuactivist van weleer weer eens wakker schudden. Aan de jongeren die donderdag weer verzamelen op het Europakruispunt voor het Centraal Station in Brussel: jullie hebben de steun van de babyboomer die net als jullie bekommerd is om het milieu, zeker nu er ook kleinkinderen in het spel zijn.