Crewlid ultraloper Karel Sabbe getuigt over aanval van wilde honden: “Op adrenaline verder maar snel duidelijk dat ik naar het ziekenhuis moest”
Ultraloper Karel Sabbe begon op 15 januari aan een nieuwe recordpoging. In een maand tijd wil hij Nieuw-Zeeland van noord naar zuid doorkruisen. Maar na 280 kilometer liep het even mis. Samen met zijn pacer Kobe Blondeel werd hij aangevallen door wilde honden. Kobe werd gebeten en brak zijn elleboog, maar kon wat later opnieuw aansluiten bij de crew. “De gastvrijheid van de mensen hier is ongelooflijk, ik mocht overnachten in een miniparadijs.”
Te Araroa - oftewel ‘The Long Pathway’ - is een meer dan 3.000 kilometer lang wandelpad in Nieuw-Zeeland. Ultraloper Karel Sabbe wil er de komende weken de fastest known time (FKT) neerzetten. Het huidige record staat op 49 dagen. Sabbe wil eindpunt Bluff in het zuiden van het land bereiken op slechts één maand tijd, goed voor zo’n 100 kilometer of 2,5 marathons per dag. Het pad loopt door het regenwoud, langs stranden en over vulkanen en telt zelfs passages op een rivier, waar Sabbe moet kajakken.
LEES OOK. Ultraloper Karel Sabbe gestart aan nieuwe recordpoging: 3.000 kilometer dwars door Nieuw-Zeeland
Na 280 kilometer op Te Araroa liep de tandarts samen met pacer Kobe Blondeel op een stuk asfaltweg, waar ze in de verte twee honden zagen lopen. “We komen vaak honden tegen, maar meestal blijft het bij blaffen of eens komen kijken. Nu werd het een ander verhaal”, vertelt crewlid Kobe vanuit Nieuw-Zeeland. “Wat verder kwamen ze plots uit de struiken en zaten ze ons op de hielen. Veel tijd om te schrikken hadden we niet, want ze begonnen meteen te happen.”
Adrenaline
“Ik stond stil omdat ik dacht dat ze dan zouden stoppen, maar ze bleven agressief. Met elk been probeerde ik een hond af te weren waardoor ik uit balans geraakte en viel. Nadien trokken de honden weg. Je gaat op adrenaline meteen verder, maar al snel werd duidelijk dat ik een ziekenhuis nodig had. Mijn been was goed aan het bloeden door een beet, en mijn arm begon ferm pijn te doen. Een scan bracht uiteindelijk aan het licht dat mijn elleboog gebroken was.” (Lees verder onder de foto)
Kobe werd door lokale mensen naar het ziekenhuis gebracht. “Het is zot hoe behulpzaam men hier is, en zo gastvrij! Ze bleven mij bijstaan tot de rest van de crew er was. En ’s avonds mocht ik bij een koppel blijven slapen. Dat was echt heel bijzonder. Dan zit je daar plots in een miniparadijs op het strand na te praten. Echt uniek. De gastvrijheid van de Nieuw-Zeelanders is ongezien.”
Back to business
Wat later kon Kobe opnieuw aansluiten bij de crew.
“Het is frustrerend en teleurstellend dat ik mijn taak als pacer niet meer kan volbrengen. Lopen met een gebroken arm is niet verstandig”
Kobe Blondeel
Pacer
“Back to business. Maar het is frustrerend en teleurstellend dat ik mijn taak als pacer niet meer kan volbrengen. Lopen met een gebroken arm is niet verstandig, maar ik bekijk het dag per dag en sta in contact met iemand in België waarmee ik de risico’s bespreek. We zien hoe het evolueert en of ik nog kan pacen. Zo niet, dan blijf ik de crew verder ondersteunen.” (Lees verder onder de foto)
Sabbe zal daarom een groter stuk alleen moeten lopen, wat mentaal moeilijker is en ook extra inspanningen vraagt op het vlak van bevoorrading. Maar zijn recordpoging wordt ook in Nieuw-Zeeland op de voet gevolgd, waardoor veel mensen langs de route supporteren én er zelfs regelmatig sportievelingen een stuk meelopen. “Ik heb vandaag geen kilometer alleen gelopen”, deelde Sabbe gisteren. “Bedankt, Auckland. U was geweldig.”
Zijn recordpoging is live te volgen via live.adventuretracking.be/te-araroa en op Instagram via karelsabbe_crew.