Wim Helsen blikt terug op 'Winteruur': "Deurenkomedie met Connie Palmen en Jules Deelder"

Telkens als Wim Helsen zijn gast introduceert aan het begin van een aflevering Winteruur, lijkt hij het programma opnieuw uit te vinden. Soms zijn die inleidingen to the point, soms mijlenver gezocht. Maar altijd fris.

Vaak zijn ze het resultaat van het gedeelde brein met Tom Lenaerts van het productiehuis Panenka, dat Winteruur maakt. Dat doen ze associatief, op de dag van de opname zelf. Neem nu de uitzending met Michel Wuyts, waar Helsen de eerste 25 seconden een imitatie van Michael Jackson opvoert. De gewone kijker denkt: ‘what the fuck’. Wuyts zichtbaar ook. Maar uit de research bleek de wielercommentator ook amateurzanger. De intro was dus niet zò ver gezocht. “Dat zingen heb ik niet lang volgehouden, omdat hij zo ernstig zat te kijken”, zegt Helsen. “Ik zag het niet maar voelde het wel, en kon mijn lach niet inhouden.”

Eenmaal de intro is gestart, moet de aflevering er in één take opstaan, er wordt niet gemonteerd. Toch is die ijsbreker niet nodig, vindt de gastheer. “Vaak is dat al gebroken tijdens de schmink. Dat duurt nooit héél lang, maar Tom en ik blijven er graag bijzitten. In die korte tijd leer je elkaar wat kennen, en zijn de gasten al op hun gemak gesteld.”

Zuster Jeanne Devos 

Panenka mikt op 10 minuten per aflevering. Volgens onze berekeningen lag het gemiddelde dit seizoen op 10 tien minuten en 52 seconden. “Ik heb daarin bijgeleerd”, zegt Helsen. “In het eerste seizoen hebben we een opname van 20 minuten gehad, met kunstenaar Sam Dillemans. Zelf had ik niet in de gaten dat het zo lang duurde. Daarom blijft Tom altijd naast de camera staan, hij geeft het teken wanneer ik moet afronden. En steeds vaker valt dat samen met mijn gevoel.”

Of hij een idee heeft wie dit seizoen de hekkensluiter was, met het langste gesprek? “Iemand die niet van ophouden weet? Dan denk ik meteen aan Jan Delvaux.” Die opname duurde twaalf minuten en 41 seconden. Toch waren er acht langere gesprekken, waarvan zuster Jeanne Devos nipt over 16 minuten ging. “Dat was niet omdat zij te lang bleef praten, wel omdat ik zo geboeid was en bleef vragen stellen.”

Op de tweede plaats staat Bart De Wever (13:37) die een Latijnse toespraak van keizer Claudius gebruikte om het N-VA-partijprogramma uit de doeken te doen. “Een fantastische tekst waar hij een interessant verhaal bij had, maar het is ook even een partijpolitiek gesprek geworden. Tijdens dat gesprek heb ik een paar keer een ‘maar’ voelen opkomen, maar wat erop moest volgen kreeg ik nooit snel genoeg verwoord.”

“Eenzelfde gevoel had ik trouwens met Meyrem Almaci (9:36) die ook verbaal sterk is, door blijft gaan, en er een politiek verhaal van maakte. Dat kan ik mensen niet verbieden, maar zelf vind ik het jammer. Daar dient Winteruur niet voor.”

Het kortste gesprek was met Eva De Roo, dat afklokte op 7:51. De aflevering met Natalia (8:27) leek nog korter, alsof ze niet ontdooide. “Maar zij had haar eigen schminkster bij. Misschien hebben wij vooraf het ijs niet kunnen breken?” Het werd wel de best bekeken uitzending, met 140.432 kijkers.

Deurenkomedie

Zijn favoriete ontmoeting was met Fred Bervoets (10:54). “Als student werkte ik in het café waar hij stamgast was. Ik kende hem dus vaag. Zijn komst was een wilde wervelwind door het gebouw. Je moet mee in zijn stroom. Tijdens de opname heb ik nog zitten prutsen met zijn kaft, waarin een ets bij het gedicht van Marcel van Maele zat, maar die vonden we niet. Bevrijdend, grappig en raar tegelijk.”

Ook met Jules Deelder (9:41) had Helsen zo een gekke ontmoeting. “Diezelfde dag was ook Connie Palmen (10:19) te gast. Deelder kwam te vroeg aan, maar zij maakte duidelijk dat ze hem absoluut niet wou zien. Ze wou zelfs haar handtas niet in de schminkkamer laten staan, terwijl die junk in het gebouw rondliep. Dus hebben we die twee uit elkaar moeten houden, terwijl Panenka al niet zo groot is. Een echte deurenkomedie.” (lacht)

Afsluiten doet Winteruur  vanavond met Helsen zelf, en Maaike Neuville in de rol van gastvrouw. “Ik ben het soort gast die elke dag met een andere tekst op de proppen komt, om de dag van opname nog iets anders mee te brengen. Voor mij hangt dat af van het moment. Ik kan niet dé definitieve tekst kiezen die mij bepaalt.”

Vanaf morgen wordt het weer drie seizoenen aftellen, want Canvas bestelde al een vierde reeks. “Telkens als ik nu aan een potentiële gast denk, stuur ik die naam in een sms’je naar mezelf. Dat ga ik bijvoorbeeld zometeen doen met de naam Pieter Timmers. En wanneer we er dan aan beginnen, heb ik mijn huiswerk al gedaan.”

Om 22.55 uur op Canvas en vrtnu.be