Wondergoal van Bale en blunders van Liverpool-doelman Karius in finale Champions League

Met de aftocht in tranen van Mohammed Salah verdween zaterdag de geest uit het spel van Liverpool, het zelfvertrouwen en het geloof in succes. De witte machine Real Madrid, ook gespecialiseerd in vuile wasjes, raasde naar de zege.

Madrid – Liverpool was qua verhaallijn een hedendaagse versie van de oude western The Good, the Bad en the Ugly. De Goede: Bale met zijn wonderdoelpunt. De Slechte: doelman Karius met zijn blunders. The Ugly: verdediger Ramos met zijn onsportieve gedrag.

De goede

Real won in Kiev voor het derde seizoen op rij de Champions League (3-1), op een avond van list, drama en schlemieligheid. Drie op een rij is op zich een schitterende prestatie, ook van Zinédine Zidane, de mysterieuze coach die net als in zijn leven als voetballer zo weinig uitgesproken is. Hij temt ego’s. Zijn spelers zijn topfit aan het eind van het seizoen. Hij stelde dezelfde elf op als een jaar geleden tegen Juventus.

De oude middenvelder Zidane ziet het belang van een uitgebalanceerd middenveld. Modric, wiens fysieke gelijkenis met Cruijff frappant is, met zijn overzicht, zijn kunde om de opening te vinden en de bal frivool en lichtvoetig te beroeren met de buitenkant van de voet. Voetbal is bij hem terug aan de basis van eenvoud. Dan is daar Kroos, de Duitse diesel zonder sjoemelsoftware, ogenschijnlijk nooit zwetend, plus Casemiro, de soms vuige gaatjesvuller uit Brazilië.

Gareth Bale is ontevreden om zijn reservebeurten. Maar hij was scherp als nooit tevoren. Misschien vertrekt hij, zoals ook Ronaldo na afloop vraagtekens over zijn toekomst plaatste. Bale viel in en deed bijna alles goed, met twee goals. Bij zijn omhaal, de wereldgoal, maakte Zidane een typerend, bewonderend gebaar met zijn hand. Een doelpunt dat een ereplaats verdient in het museum in Bernabéu.

De blunders

Mede door twee zeldzame blunders van doelman Karius verloor Liverpool. De Duitser huilde en bood excuses aan. Hij verdient ook steun de komende tijd, als mentaal geknakte schlemiel op het wereldtoneel. Karius is afkomstig uit Mainz, waar trainer Klopp voetbalde en ontbolsterde als trainer. Klopp kreeg na de nederlaag statistieken om zijn oren, omdat hij bijna nooit finales wint.

Maar Klopp is kleurrijk en bracht Liverpool terug aan het front. Alleen: alle bedenksels, alle tactische plannen kunnen de prullenbak in bij zo’n blessure van sterspeler Salah, bij dergelijke blunders. Karius wilde de bal in het spel brengen en gooide die pardoes tegen de uitgestoken voet van Benzema bij 1-0. Hij liet een schot van Bale door de handen glijden bij 3-1. Voor Liverpool viel daartegen niet te voetballen, ook niet door de Nederlanders Wijnaldum en Van Dijk. Van Dijk speelde best goed, Wijnaldum gewoontjes.

Het hoogtepunt

In de 64ste zet Marcelo, bevrijd nu hij zich niet meer hoeft te bekommeren om Salah, voor met rechts. Bale, drie minuten eerder ingevallen, springt ruggelings en hangt in het zwerk. Hij schaart in de lucht met de benen, neemt de bal hoog met links. De aanraking is perfect, terwijl hij meteen de landing inzet en blijft kijken. De bal maakt een mooie, strakke boog en daalt vlak onder de lat, bijna in de kruising. ‘Ja, dit is het mooiste doelpunt van mijn loopbaan’, zegt Bale, die over zijn buik glijdt om de treffer te vieren. ‘Zeker als je het afzet tegen het podium. Finale Champions League.’

Het krachtmens uit Wales levert een staaltje coördinatie en evenwichtskunst dat Ronaldo eerder dit toernooi liet zien tegen Juventus. Een doelpunt van dergelijke schoonheid maakte Zidane in 2002, in de finale met Real tegen Leverkusen. Drie bekers op rij heeft Real nu gewonnen, dertien in totaal. Drie op een rij is sinds 1976 niet meer voorgekomen, met Bayern München.

Het dieptepunt

Na ruim 25 minuten neemt Sergio Ramos de onder zijn arm gehaakte arm van Salah over en laat hij niet meer los in een soort heupworp. Het lijkt op judo. Voetbal is alleen geen judo. Als Ramos meteen loslaat, kan Salah normaal vallen. Ramos, de slager die niet schroomt het witte tenue met bloed te besmeuren, laat nooit los.

Hij valt op volle snelheid op het niet meegevende lichaam van Salah, die een schouderblessure oploopt en huilend uitvalt. Over zijn meedoen op het WK bestaat nochtans optimisme. Uefa-voorzitter Ceferin omhelst Ramos bij de prijsuitreiking. Hij wil bij de winnaars horen, ongeacht hoe ze wonnen. Ramos wenst Salah beterschap.

Ramos is een winnaar, ten koste van alles, maar hij zondigt geregeld tegen alle regels van sportiviteit. Wie in de topsport naar die regels weet te leven, is misschien een grotere winnaar. Maar dat interesseert hem niet. Hij is het destructiebedrijf van Real, dat in brede kring weinig populair is.

Salah is het gezicht van het opgeleefde Liverpool. Overal verschijnt zijn lachende beeltenis de laatste tijd. De media tekenen zelfs verhalen op over zijn verbindende kracht, over de verzoening die hij tot stand brengt tussen moslims en andere gezindten.

Tot het uitvallen van Salah is Liverpool beter. De ploeg van trainer Jürgen Klopp zet soms goed druk, verstoort de opbouw van Real kundig en krijgt een paar kansen. Ook Wijnaldum stelt na afloop dat Salahs vertrek een klap was voor Liverpool.

Klopps selectie is veel minder breed dan die van Zidane, zoveel is zeker. Zidane laat Bale invallen voor Isco. Bale is in topvorm en getergd. Klopp brengt Lallana, Engels international met weinig speeltijd, mede door een blessures. Lallana weet dat hij Salah niet fatsoenlijk kan vervangen. Hij heeft geen enkele inbreng. De witte machine heeft zijn werk gedaan.