Vlaamse beiaardklokken gevonden na meer dan tweehonderd jaar: “En nu hopen op mecenas om ze thuis te krijgen”

“De geschiedenis van de Enaamse beiaard gaat terug tot midden de zeventiende eeuw”, vertelt Guido Tack uit Mater, aan de slag bij het Agentschap Onroerend Erfgoed, conservator van het Bos ’t Ename en auteur van verschillende historische boeken over Ename.

“Monnik Antonius de Loose was een vooruitstrevende abt, die op alle mogelijke manieren de Sint-Salvatorabdij in Ename wou verrijken. Zo besliste hij in 1660 om bij de toenmalige befaamde beiaardmaker Pieter-Pierre Hemony een beiaard met een veertigtal klokken te laten gieten. Een Hemony-beiaard is trouwens nu nog altijd een begrip in het beiaardmilieu.”

Verkocht aan ijzerhandelaars

“Tot de Franse Revolutie in 1795 bevond deze beiaard zich in de klokkentoren van de abbij in Ename. Maar de Fransen eigenden zich alle goederen toe. De klokken werden begin 1800 aan ijzerhandelaars verkocht. Sindsdien wisten we alleen dat het klavier van de beiaard zich in de koninklijke beiaardschool in Mechelen bevindt en dat één klok in de kerk van Saulchery in het Franse departement Aisne hangt.”

Nu zijn zowaar tien authentieke klokken van de Hemony-beiaard van Ename verspreid in Frankrijk gelokaliseerd.

Tien klokken teruggevonden

Guido Tack: “In het kader van mijn boek over de levenswandel van abt Antonius de Loose had ik het tegen een vriendin, die beiaardlessen volgt, over de verdwenen beiaard van de Sint-Salvatorabdij in Ename. Zij vertelde dat tegen haar leraar, toevallig een Fransman. Die man beloofde om een zoektocht in zijn land te starten. Mee dankzij de interesse en de inzet van Eric Sutter, voorzitter van de Franse vereniging van beiaarddeskundigen en lid van de Franse commissie van cultuur, zijn nu al tien beiaardklokken teruggevonden. Dit is echt wel fantastisch nieuws dat zeker in de beiaardwereld weerklank krijgt.”

De tien klokken bevinden zich in kerken in het noordelijke deel van Frankrijk: drie in de dorpskerk van Saulchery (Aisne), twee in de dorpskerk van Toutainville (Eure), één in de kerk St-Joseph des Carmes in Parijs en telkens één in de dorpskerken van Saint-Symphorien (Eure), Germigny-l’Eveque (Seine-et-Marne), Marais-Vernier (Eure) en Massy (Essonne).

Wild plan

“Ik stel alvast voor om deze klokken terug naar Ename te brengen en om de beiaard dan met nieuwe klokken aan te vullen”, benadrukt Guido Tack. “Dat is een wild plan dat alleen al wegens juridische en financiële obstakels wellicht maar moeilijk zal te realiseren zijn. Maar ik laat toch dat ballonnetje op en misschien staat er wel een mecenas op. De klokken zouden dan kunnen opgehangen worden in een houten constructie op de archeologische abdijsite in Ename.”