De 37-jarige Carrie DeKleyn uit Wyoming in de Amerikaanse staat Michigan was de trotse mama van vijf kindjes. Een groot en gezellig gezin. De vrouw besloot samen met haar man Nick om nog één baby’tje te maken. Wanneer dat kleintje er zou komen, dat wisten ze nog niet. Maar samen keken ze enorm uit naar de komst van hun nieuwe spruit, klaar voor de gezinsuitbreiding.

Van migraine naar erger

Maar de toekomst zou iets anders voor de vrouw in gedachten hebben. In het begin van de lengte kreeg Carrie plots veel last van zware hoofdpijnen. Maar zorgen maakte ze zich niet echt. De dertiger ging ervan uit dat het een opflakkering zou zijn van migraine. Het was pas toen ze er ook bij moest overgeven, dat ze besefte dat ze beter naar het ziekenhuis kon gaan.

Enkele testen later kreeg ze het verschrikkelijke verdict van de artsen te horen: kanker. Maar de dokters en Carrie waren optimistisch, want de ziekte leek goed te behandelen. Tot achteraf bleek dat de diagnose nog veel erger was: de 37-jarige vrouw had een agressieve hersentumor. Carrie zou nog ongeveer vijf jaar leven als ze niet snel ingreep.

Normaal dolgelukkig, nu hartverscheurende keuze

De mama van vijf besloot zich meteen te laten opereren. De artsen konden de tumor succesvol verwijderen, maar nog geen maand later was hij al teruggekeerd. De dokters hadden echter nog een choquerend nieuwtje voor het koppel. Carrie was acht weken zwanger.

Normaal gezien zouden de twee dolgelukkig geweest zijn, maar Nick en Carrie konden alleen maar tranen laten. De zwangerschap van Carrie zorgde ervoor dat het koppel voor een hartverscheurend dilemma kwam te staan. Wanneer ze de zwanger vrouw wilden redden en een langer leven wilden geven, dan zou ze chemotherapie moeten gaan, wat het leven van het ongeboren kindje zou beëindigen. Wanneer Carrie besloot om de baby te houden en het kindje geboren te laten worden, zou dat betekenen dat ze daarna snel zou sterven.

Een verschrikkelijke keuze, maar de gelovige Carrie en Nick twijfelden niet lang. “Wij zijn voor het leven en tegen abortus”, vertelden ze op hun Facebookpagina ‘Cure 4 Carrie’. Dus besloot het koppel om voor een tweede keer de tumor te laten verwijderen, maar geen chemotherapie te starten. Daarna keerden ze naar huis, om nog zo veel mogelijk tijd met hun gezin te kunnen doorbrengen. Carrie had nog één wens: “Ze wilde nog 34 weken verder leven om de baby te kunnen zien, dat is wat ze wenste”, zo vertelde Nick aan The Washington Post.

Niets meer om te helpen

Maar in de zomermaanden was er opnieuw verschrikkelijk nieuws. De hardnekkig tumor was voor de derde keer teruggekeerd. Voor Carrie konden ze weinig doen. Ze pompten zuurstof in haar hersenen om de pijn te verzachten. Maar dat was de laatste keer dat Carrie wakker zou zijn. Ze was negentien weken zwanger en zou haar baby nooit meer zien.

Nick zette door, om het leven van hun ongeboren baby te redden. De artsen deden er alles voor om Carrie fysiek in leven te houden, zodat ze op 6 september de bevalling konden inleiden. De dokters zouden er alles aan doen om de baby geboren te laten worden. “Het was bitterzoet omdat mijn vrouw niet wakker was en zou overlijden”, zegt Nick aangeslagen. Op dezelfde dag kon hij zijn dochtertje in de armen houden. Life Lynn DeKleyn was geboren. Klein en zwak, maar als een vechter.

Zes dagen later besloten de artsen de behandeling van de kersverse mama stop te zetten, waarna ze zachtjes insliep.

Verschrikkelijk nieuws

Het verdriet van Carries familie was enorm, maar ze waren hoopvol met dat nieuwe leven in hun midden. Totdat donderdag ook de ernstig zieke Life Lynn overleed. “Het is met een gebroken hart dat ik moet vertellen dat Life Lynn gestorven is. Carrie kan nu haar baby in slaap wiegen. Ik kan niet verklaren wat er gebeurd is. De pijn die we voelen is bijna ondraaglijk”, schreef de familie neer in een hartverscheurende post op hun Facebookprofiel.