Grote delegatie spijbelaars trekt vanuit Kempen naar klimaatmars: “Dit is toch wel verschieten, zo veel volk”

8.22u: het is nog pikdonker in Turnhout als de trein naar Brussel vertrekt. Vorige week waren ze er nog niet bij, de Kempense studenten die naar Turnhoutse scholen gaan. Maar vandaag nemen ze met een grote groep de trein richting de hoofdstad. Ze staan op het perron met een groot spandoek. ‘Het stinkt hier’, staat erop.

(Lees verder onder de foto.)

Drie leerlingen van het Sint-Victor, Sint-Pietersinstituut en het Heilig Hart zagen het voorbeeld van hun leeftijdsgenoten en besloten hun eigen klasgenoten op te trommelen om mee te gaan. Jens Van Loon (17) uit Ravels, die aan het Sint-Pietersinstituut humane wetenschappen studeert, is een van de initiatiefnemers.

“Het begon met een kleine groep op sociale media, waarin we elkaar motiveerden om mee te gaan. Die groep ontplofte al snel”, vertelt hij enthousiast. “Ik voelde meteen dat er veel engagement was en dat iedereen zijn of haar stem wilde laten horen. Het is hoog tijd dat er iets verandert.”

Borden op school gemaakt

De leerkrachten en directie van het Sint-Pietersinstituut deden gelukkig niet te moeilijk. “De directie is op de hoogte en reageerde overwegend positief. En ook de meeste leerkrachten steunen ons stiekem wel. Sommigen stelden zelfs hun test van vandaag uit naar morgen. We moesten wel een briefje kunnen voorleggen en laten weten dat we naar de klimaatmars gaan, dan zijn we gewettigd afwezig. We mochten zelfs onze protestborden maken op school, in het PO-lokaal.”

Niet elke school reageert zo. “Sommige andere scholen geven leerlingen strafstudie als ze niet aanwezig zijn in de les. Jammer, want ze willen graag mee betogen”, zegt de 17-jarige Jolien. “Vaak zijn het ook de ouders die het niet toelaten dat hun kinderen mee betogen. Mijn ouders hebben het mij niet verboden, maar ze hebben me duidelijk gezegd dat ik rekening moet houden met de mogelijke sancties.”

“Het gaat over hun toekomst, hé!”

Op de trein krijgen de scholieren al snel felicitaties van reizigers Annemie (78), Frans (72), Griet (53) en Marleen (71). “Ik zou graag mee gaan betogen”, zegt Annemie lachend. “Het gaat over hun toekomst, hé! Het is fantastisch wat ze doen. Wij stonden op die leeftijd niet één keer stil bij het klimaat, daar werd niet over gepraat. En zo zie je maar.”

“Gelukkig doen we nu wel ons best: zo goed mogelijk isoleren, minder plastic gebruiken, met de trein reizen .. Het zijn de kleine beetjes die helpen”, klinkt het bij de oudere reisgenoten. “Maar uiteindelijk is het de maatschappij die een ommekeer moet maken. Helaas is onze generatie er vaak niet mee bezig.”

Niet langer in bed liggen

In Antwerpen-Berchem stappen de jonge betogers op de volgende trein. De groep wordt groter en groter, en de weg naar Brussel wordt korter. “Ik ben heel benieuwd of er meer er volk gaat zijn dan vorige week, maar ik ben overtuigd van wel”, zegt Jens.

“Helaas krijgen we ook geregeld de commentaar dat er veel leerlingen zouden bij zijn die de betoging enkel meedoen zodat ze kunnen spijbelen. Tja, zo zullen er zeker bij zijn, dat beseffen wij ook. Maar dat neemt niet weg dat er nog altijd heel veel overblijven die wél echt geëngageerd zijn. Het is niet dat we vandaag spijbelen zodat we lang in ons bed kunnen liggen, hé. Velen onder ons zijn zelfs een uur vroeger opgestaan om de trein naar Brussel te nemen én in de regen te betogen. Bovendien gaat er ook een groot deel mee betogen op zondag 27 januari.”

(Lees verder onder de foto.)

Goed vertegenwoordigd

Aangekomen in het station van Brussel-Centraal geraken de treinreizigers amper de trappen op. Het is meteen duidelijk: er is véél volk. De studenten die de bijna twee uur durende rit vanuit Turnhout maakten, kijken hun ogen uit. Het duurt niet lang of ze roepen en zingen mee met de hele massa.

“Dit is toch wel verschieten”, roept Jens. “Het is prachtig om te zien. Zo veel jonge mensen die begaan zijn met het klimaat. En het belangrijkste: we zijn met zeker honderd vanuit Turnhout gekomen! We zijn dus goed vertegenwoordigd. Er is toch niets mooier dan dit?”, roept Jens, net voor hij in de zingende massa meegetrokken wordt.