Ex-vrouw Christiaan B. doorbreekt stilte: “Die foto van ‘De Reus’? Dat is Chris, 100% zeker!”

“Of ze op 20 oktober kon ondervraagd worden over haar betrokkenheid bij de Bende van Nijvel?” Denise Vandyck (57), een Amsterdamse die al jaren in Dendermonde woont, moest even slikken toen twee rechercheurs haar recent de vraag stelde.

Afgelopen vrijdag stonden ze aan haar voordeur. Enkele gerichte vragen én het tonen van een robotfoto van ‘De Reus’, meer was niet nodig om haar leven door elkaar te schudden. “Die rechthoekige bril? Die lange neus? Die smalle kaaklijnen? Dat onverzorgd baardje en die bakkebaarden? Geen twijfel mogelijk. Dat is Chris, 100%zeker.”

Ook het bekende hoedje herkent ze uit de duizend. “Toen Chris destijds met dat lelijk Duitse jagershoedje kwam aanzetten, heb ik hem nog zitten uitlachen. Onvoorstelbaar.” Ze herhaalt het nog eens: wie de speurders omschrijven als De Reus, is zonder enige twijfel de man met wie ze in het najaar van 1992 trouwde. Het is een vaststelling die haar doet sidderen.

Goedkope whisky’s

Denise Vandyck (57) leerde de wat oudere Chris B. kennen in café De Witte Hond in Dendermonde. We schrijven 1991, zes jaar nadat de Bende van Nijvel voor het laatst heeft toegeslagen. “Ik had Amsterdam achtergelaten om in België in contact te komen met mijn biologische vader. Zo belandde ik in Dendermonde.” Chris B. bleek niet alleen een vaste tooghanger die whisky en Hoegaarden als water verslond, hij bleek ook nog eens schuin tegenover haar vader te wonen.”

De liefde kwam snel, al zegt Denise zich niet meer te herinneren waarom ze juist viel op de aan lager wal geraakte rijkswachter. Alleen al het huwelijksfeest, in het najaar van 1992, bleek een totale ramp. Met een bruidegom die, hevig aangeschoten, voor de ogen van dertig genodigden met het servies smeet. Omdat zijn nieuwe schoonvader vriendelijk had geweigerd om naast diens moeder te gaan zitten. “Hij is die avond afgevoerd door zijn eigen collega’s van de rijkswacht.

Ze schetst geen fraai beeld van haar toenmalige echtgenoot. Meermaals, zegt ze, moest ze hem diep in de nacht gaan ophalen, ergens ladderzat uit de kantine van de Aalsterse politiebrigade gesukkeld. “Samen met zijn maten van de rijkswacht zoop hij daar goedkope whisky.” Iets wat hij destijds ook steevast ’s ochtends, voor de nieuwe shift begon, deed. “Chris was toen al alcoholverslaafd en begon de dag steevast met jenever. Er was geen houden aan.”

Volgens de Amsterdamse kaderde zijn drankprobleem in het besef dat zijn periode bij de Groep Diane iets uit lang vervlogen tijden was. Over zijn verwijdering uit de elitetroepen in 1976: “Chris was daar altijd heel vaag over. Hij zei dat hij per ongeluk een schot gelost had, zonder erg.” Volgens onze informatie schoot hij in Zaventem in een locker.

Wapens in huis

Denise herinnert zich zijn fascinatie voor gevechtsport. “Judo, karate en jiu-jitsu, daar was hij maniakaal mee bezig geweest.” Vandaar ook de twee samoeraizwaarden in de slaapkamer. “Toen ik op een dag zei dat ik vreesde dat die zwaarden op een nacht op onze hoofden zouden vallen, zei hij iets heel eng: “Je moest eens weten wat hier allemaal in huis verstopt ligt.” Ze twijfelt dan ook niet: hij had naast zijn dienstwapen nog wapens in huis.

Over zijn vermeende sympathieën voor extreemrechts is ze duidelijk. “Hij verkocht regelmatig racistische klap. Chris moest werkelijk niets weten van buitenlanders”, vertelt ze. “Hij sprak altijd in zeer denigrerende bewoordingen over Afrikanen. Vreemd, gezien zijn Poolse roots en mijn ‘buitenlandse’ afkomst.”

Amper drie maanden na hun huwelijk smeet ze de rijkswachter buiten. Pas zes jaar na hun breuk zou het koppel officieel scheiden. Ze zweert dat ze tot afgelopen vrijdag geen seconde aan zijn mogelijke betrokkenheid bij de Bende heeft gedacht. Denise Vandyck is naast jeugdvriend Marc Van Damme en Chris’ broer de derde die hem formeel op foto herkent als De Reus. Het enige wat ze nu nog hoopt, zegt ze, is dat de vele nabestaanden van de slachtoffers nu de volledige waarheid te horen krijgen. “En zelf kan ik enkel zweren: ik heb er nooit iets van geweten.”