Van der Haar hoopt niet meer op WK-winst: "Zelfs in bloedvorm weinig kans tegen Mathieu"

Het is amper drie weken geleden dat Niels Albert Lars van der Haar aanduidde als winnaar van het komende WK. Een gedurfde gok, dat wel, maar waarom ook niet? Valkenburg is Van der Haar op het lijf geschreven: hij won er drie keer in de voorbije vier jaar. "Toen ik aan het seizoen begon, geloofde ik er echt in", zegt Van der Haar. "Het WK was mijn grote doel. Ik dacht dat ik kon winnen. Vandaag geloof ik daar minder in."

Daar zijn een aantal redenen voor: Van der Haar sukkelt sinds eind december met een paar fysieke kwaaltjes. Zo ging zijn schouder uit de kom bij een val in Loenhout. "Technisch gezien is het half uit de kom", zegt de kleine Nederlander. "Ik heb dat een keer of twee, drie per jaar. Meestal heb ik er niet zo veel pijn van, maar deze keer wel. Ik ben hypermobiel: ik heb heel soepele spieren, maar dat maakt dat er ook af en toe iets te veel los komt."

Van der Haar zou zich kunnen laten opereren, maar dan zou hij al snel zes tot acht weken out zijn en het probleem zou over een paar jaar toch weer de kop opsteken. Niet de moeite dus. Die schouder is ook niet zijn grootste zorg. "In december heb ik het op een bepaald moment moeilijk gehad", zegt de renner van Telenet Fidea Lions. "Ik trainde zoals het moest en ik knokte voor wat ik waard was, maar op sommige dagen lukte het echt niet. In Namen kwam ik geen meter vooruit, in Loenhout stond ik stil. Ik wist zeker dat het niet aan het mentale lag en ook niet aan mijn arbeid. Er moest iets anders zijn. Ik heb die periode serieus aan de telefoon gehangen bij Sven Nys en Paul Vandenbosch..."

Toen in zijn bloed sporen van het Epstein-Barrvirus gevonden werden, was dat een opluchting. De infectie geeft aanleiding tot de ziekte van Pfeiffer, bij ons beter bekend als klierkoorts. "Ik wist gewoon dat er iets moest zijn", vertelt Van der Haar. "De dokters konden zien dat ik de ziekte al gehad heb toen ik jong was, en dus was ik eigenlijk immuun, maar blijkbaar kan een nieuwe besmetting in mindere mate toch nog aan je energie vreten. Ik was blij dat ik een verklaring had."

Ondertussen is het ergste achter de rug. Zowel de schouder als de bloedwaarden zijn weer zo goed als normaal. De wereldbekermanche in Nommay wordt een test voor zijn fysieke paraatheid, maar Van der Haar heeft er wel vertrouwen in: zijn tweede plaats op het Nederlands kampioenschap gaf een boost aan zijn vertrouwen. Net op tijd om weer te gaan dromen van Valkenburg? "Toch niet", zegt Van der Haar. "Want de suprematie van Mathieu van der Poel heeft mijn ambities ook een knauw gegeven. Ik had niet verwacht dat hij zó dominant zou zijn. Ik had gehoopt dat hij en Wout van Aert elkaar waard zouden zijn en dat ik met mijn explosiviteit en goeie tactische keuzes zou kunnen profiteren van de rivaliteit, zoals in Ronse. Het is amper gebeurd. Tegen deze Van der Poel had ik zelfs in bloedvorm weinig kans gemaakt."