Direct naar artikelinhoud
Verkiezingen

Democratie is een stoel aan de tafel, een opgestoken middenvinger, een high five of een helfie

Democratie is een stoel aan de tafel, een opgestoken middenvinger, een high five of een helfie
Beeld Mozkito

Katrin Swartenbroux analyseert de verkiezingsdag.

Het is vroeg opstaan en een groot deel van een zomerse herfstdag in een muffe basisschool doorbrengen, maar democratie is heel wat meer dan een bestuursvorm.

Democratie is een kortstondig gevoel van macht, het idee dat je mee het beleid mag uittekenen. Zolang je tenminste maar niet aan dat potlood likt.

Het is veel fietsen zien aan je stemlokaal en je afvragen of dat een voorteken is. Het plechtig omklemmen van een nietig vodje papier en met slaapoogjes knikken naar mensen in de wachtrij van wie je niet meer zeker weet of het je nachtwinkelier dan wel je oud-leerkracht wiskunde is. Zo'n volksraadpleging is de straat oversteken wanneer je in je geboortedorp net dat ene ex-lief tegenkomt. Of juist je buren met bedenkelijke muziekkeuze voor het eerst te zien krijgen. Het is ontdekken dat die schurftige hond die steeds naar je enkels hapt nog steeds leeft, en toegeven dat Democratie eigenlijk een hele goede naam zou zijn voor een hond.

Democratie is een stoel aan de tafel, een vuist om op die tafel te slaan, een opgestoken middenvinger, een high five of een helfie

Democratie is jezelf afvragen of je een vriend die moet bijzitten brownies mag brengen omdat de koffiekoeken tegenvallen en twijfelen of je met je rode lipstick kleur bekent. Het zijn opgedirkte omaatjes en opgefokte feestvierders, zenuwachtige voting virgins en jonge gezinnen die hun huilende kleuter moeten uitleggen dat de speelplaats vandaag niet om te spelen is. Volksheerschappij is grotemensenwerk, maar tegelijk ook lollige foto's nemen in fastfoodrestaurants met het bijschrift 'burgerplicht'.

Het is drankhangen en dranghekken. Het is debatteren op Twitter en gekscheren aan de toog. Of precies het omgekeerde. Democratie is een stoel aan de tafel, een vuist om op die tafel te slaan, een opgestoken middenvinger, een high five of een helfie. Het is bingo spelen tijdens de livestream op groot scherm. Het zijn post-stembuspistolets, post-stembuspintjes en bij het binnenrollen van de resultaten is democratie vooral je afvragen waarom niet iedereen "voor de goei" heeft gestemd. Ze hadden het nochtans beloofd.

Het is een discussiepunt en een fetisj, morsig, maar een verworven recht. Democratie is veel en voor sommigen is het maar niets, maar democratie is wel van ons allemaal.

De stemhokjes worden bevolkt door opgedirkte omaatjes, opgefokte feestvierders en zenuwachtige voting virgins.Beeld Wannes Nimmegeers