Zeezout uit de supermarkt bevat kleine stukjes plastic, waarnaar het rapport verwijst als microplastics. Die zijn gemaakt van polyethyleentereftalaat (PEPT) en komen ook voor in plastic waterflessen. Niet één merk in het bijzonder maar vijftien soorten bevatten de deeltjes.

Chinees zout

Zelfs natuurlijk zeezout ontsnapt er niet aan. In een halve kilo zouden er zo’n 250 deeltjes zitten, allemaal te wijten aan de ernstige vervuiling van onze oceanen. Nature nuanceert dat de cijfers afkomstig zijn van de East China Normal University en het onderzochte zout uit winkels in de buurt kwamen, maar een Amerikaans onderzoek uit 2015 toont dan weer aan dat het niet uitmaakt waar je zout koopt. “Plastic is zo’n alomtegenwoordige verontreiniging geworden”, zei Sherri Maso, verbonden aan de State University of New York toen.

Duizend deeltjes

Nature maakt tot slot nog een kleine vergelijking. Als je de dagelijks aanbevolen hoeveelheid zout consumeert (7,5 gram voor vrouwen, 9,9 gram voor mannen), zou het betekenen dat je op jaarbasis zo’n duizend plastic deeltjes opeet. Dat is een klein aantal in vergelijking met de elfduizend deeltjes die Europeanen per jaar gemiddeld binnenkrijgen via schaal- en schelpdieren.

Ook bij ons

Vorig jaar nam de FOD Volksgezondheid zeezout uit Belgische winkels, afkomstig uit verschillende streken, onder de loep. De conclusie? Ook bij ons zitten er microplastics in. Vooral ambachtelijk zeezout, zoals fleur de sel uit de sterk vervuilde Middellandse Zee, scoren slecht. Deze soorten zijn op een handmatige manier geoogst en worden verwerkt zonder grondige wasbeurten. Volgens de Volksgezondheid zijn de gevonden waarden niet hoog genoeg om de gezondheid in gevaar te brengen.