De terreinen van Coda Hospice, WZC Amandina en het Sociaal Huis waren met Pinksteren feestelijk versierd. Vrijwilligers maakten honderden bloemen van karton, papier of breiwol. Er werd een mooi parcours uitgetekend doorheen de tuin en de boomgaard van Coda, de zelftuin van Velt, langs de gebouwen van Amandina en het parkeerterrein van het Sociaal Huis. Tientallen vrijwilligers zorgden voor een veilige doorgang. Ze beloonden de lopers en fietsers met fruit, drankjes en belegde broodjes en snoep. Dj’s zorgden voor animatie en de opzwepende muziek ondersteunde de atleten. Vele teams hielden daarom even halt om van die heerlijke service te genieten.

Alexandra Tempelaars, die de Roparun in de provincie Antwerpen coördineert, blikt tevreden terug. “We wilden deze doorgang in Gooreind nog feestelijker maken maar we hebben wat getemperd omdat de weersvoorspellingen niet goed waren. Ik ben zo blij en dankbaar voor die vele vrijwilligers die mee in de bres sprongen. Ze zetten zich allen belangeloos in voor het goede doel.”

Levenskwaliteit verbeteren

“Met de Roparun halen we met zijn allen zoveel mogelijk geld op om de levenskwaliteit van mensen met kanker te verbeteren”, vult Alexandra aan. “De Stichting Roparun verdeelt de opbrengst onder de verschillende goede doelen, instellingen en projecten die we ondersteunen. Zo heeft Coda ook al een grote som ontvangen voor de nieuwbouw. Daarom mochten we dit jaar hier te gast zijn. Het geld gaat onder andere naar de inrichting van een hospice, vakanties voor gezinnen die geraakt zijn door de ziekte kanker, haarwerken voor mensen die hun haar verloren zijn of leuke dagjes uit voor zieke kinderen. Er wordt nauwgezet toegezien dat het bedrag correct wordt besteed.” Dit jaar verzamelden de deelnemers zo’n 3 miljoen euro.

Teams van 25 mensen

De Roparun startte dit jaar ten noorden van Parijs en komt aan op de Coolsingel in Rotterdam. “Eén loper per ploeg is actief”, vertelt deelnemer Raymond Eping. “Het team bestaat uit vier lopers en begeleidende fietsers. Maar we worden begeleid door een heel team van zo’n 25 mensen. Want naast de lopers en fietsers zijn er ook chauffeurs, navigators en mensen die op de rustplaatsen zorgen voor slaapgelegenheid, eten en drinken. De teams worden verdeeld zodat er actieve en rustende leden zijn. In totaal zijn we 2,5 dagen onderweg.” De teams waren bijzonder lovend over de doortocht in Gooreind.

“Fysiek kan ik het aan”, vertelt Louis, die liever niet met foto in de krant komt. “Maar emotioneel is het zwaar. Dat heb ik toch wat onderschat. Ik verloor mijn beide ouders aan kanker en dat is mijn motivatie om deel te nemen. Maar tijdens het lopen komen al die herinneringen terug. Soms zat ik liever in een hoekje te huilen. Maar anderzijds voel ik dat papa en mama mij een duwtje in de rug geven. Ik doe dit voor hen en voor allen die nu een kankerbehandeling ondergaan. Met de opbrengst kan hun levenskwaliteit verbeterd worden.”