Feyenoord glijdt door de boterzachte linies van NAC heen (0 - 4)

Elders rond het Rat Verlegh-stadion van NAC staan de gezichten bedrukter, maar Henk in ‘t Groen kijkt vrolijk om zich heen in het drukke stadioncafé Beatrix. De kalme basstem van Barry White klinkt, direct gevolgd door het carnavaleske lied Als een komeet. In ’t Groen, al vijftig jaar supporter, knikt goedkeurend op de maat en zegt in lijn met de muziek: ’t Kan alle kanten op vanavond.

Het is 19.45 uur, nog een uur voor NAC - Feyenoord begint. Bij verlies kan NAC een avond later degraderen als naaste concurrent Excelsior bij ADO Den Haag wint. In ’t Groen haalt zijn schouders op. ‘Lekker muziekkie, lekker biertje, lekker potje kijken.’

Feyenoord mist een half elftal, maar ja, ‘dit is het slechtste NAC ooit’, oordelen In ’t Groen en zijn bargenoten eensgezind. Toch is het ‘altijd gezellig’ in het Rat Verlegh. In ’t Groen: ‘Ook als we in de eerste divisie spelen, zoals twee jaar geleden. Topsfeer. Dan winnen we bovendien wat vaker en bij Jong Ajax kan je zomaar de nieuwe Frenkie de Jong zien rondlopen.’

Bij niet iedere NAC’er is het glas halfvol. John Karelse blijft thuis, zo meldde hij een uur eerder door de telefoon. De oud-doelman speelde de meeste duels voor NAC en bleef ook na zijn ontslag als hoofdcoach in 2012 trouw supporter, maar vreest ‘een puinhoop’.

‘Jij gaat wel? Doe je aan SM?’

Dat het huidige NAC kwaliteit ontbeert, is tot daar aan toe, maar wat Karelse vooral mist, is inzet. ‘Zo kieskeurig is het NAC-publiek niet. Stroop die mouwen op en ze juichen voor je. Maar ik zie vooral mooiweervoetballers. En het wordt slecht weer, geloof ik.’

Al jaren ontbreekt het bij NAC aan ‘een goede organisatie met goede mensen’, vindt Karelse. ‘Trainers sneuvelen bij bosjes, het zal echt niet iedere keer aan hen liggen, wel? Er zijn veel verschillende stromingen die invloed willen uitoefenen, maar niemand krijgt ze dezelfde kant op.’

Kleinschaliger

In zijn begintijd als speler (1986-2000) was alles bij NAC kleinschaliger, lokaler en op alle vlakken rustiger. ‘En toch ging het ook toen wel eens mis, hoor. In 1986 moest de hele inboedel worden verkocht. Tien jaar later weer en tien jaar later wéér.’ Karelse’s conclusie: ‘Het is een herhalend fenomeen.’

Terwijl de potentie enorm is gezien de trouwe achterban. Karelse droog: ‘En die consumeert ook nog eens genoeg.’ Zoals bekend wordt bij NAC het meeste bier gedronken en is het na afloop altijd feest tot in de kleinste hoekjes van het stadion ongeacht de uitslag. Volgens Karelse moet dat best samen kunnen gaan met een topsportklimaat. ‘Dat heeft toch geen invloed op het veld?’

Zelf zit hij trouwens tijdens wedstrijden echt niet te lallen. ‘En ook niet cynisch te wezen. Ik zit meestal met pijn in het hart en een klotengevoel.’

Cynisme is er genoeg bij andere fans. Op Twitter meldt NAC-supporter Ferry de Bont een dag eerder: ‘Dit kan nog wel eens interessant worden. Feyenoord mist vijf basisspelers en NAC elf eredivisiewaardige spelers.’ Anderen hebben het gevoel woensdag naar een ‘avondwake’ te gaan.

Om 20.35 uur worden de namen van de spelers van de thuisclub opgelezen, maar op geen enkele wordt gereageerd door het toch weer voor tachtig procent gevulde drijfnatte stadion.

De fanatieke B-side komt pas los als de volgende stamper met een wat dubbele lading gezien de degradatiedreiging schalt: Als we gaan, dan gaan we met zijn allen.

Direct na de aftrap glijdt Feyenoord door de boterzachte linies van NAC heen. Rechtsback St. Juste benut in de elfde minuut de derde grote kans voor de bezoekers. Twee minuten later klinkt voor het eerst ‘voetballuh’ en na een half uur ‘ohhh Sydney van Hooijdonk’. Die laatste is reservespits en zoon van NAC-icoon Pierre van Hooijdonk. In de drooggevallen topscorer Te Vrede, zo’n beetje de laatste populaire basisspeler, is geen enkel vertrouwen meer.

Feyenoord laat NAC lang in leven, tot NAC-keeper Van Leer vlak voor rust een matig schot van Feyenoord-spits Vente laat glippen: 0-2.

Direct na rust brengt NAC-coach Brood spits Van Hooijdonk en buitenspeler Kaikai in. Het haalt weinig uit. Achter de doelen worden staand liedjes gezongen, ook als Feyenoord-middenvelder Toornstra koppend de 0-3 aantekent, en even later uit een vrije trap de 0-4. Frustratie lijkt acceptatie te zijn geworden en wordt op het laatst cynisme als applaus klinkt voor een makkelijke vangbal van keeper Van Leer en een schot van back Gersbach dat richting zijlijn zeilt.

Een striemend fluitconcert klinkt als er nog vier minuten blessuretijd blijken te zijn. Supporter Henk in ’t Groen zal erna naar De Beatrix gaan. Verdriet wegdrinken? Welnee, verdrietig krijgt NAC hem allang niet meer.