“Tegen Milan Donie was niets te beginnen”, gaf Dockx na toe. “Zijn solo was indrukwekkend. Al denk ik wel te mogen stellen hier vandaag ook een mooie prestatie te hebben geleverd. Ik zat in een selecte groep achter de winnaar. Op de Stockeu reden drie andere renners weg. Daar moest ik helaas passen. Maar samen met twee andere renners kon ik strijden voor de vijfde plaats. Jammer genoeg werd ik net voor de laatste bocht nog gepasseerd. Nu goed, de zesde plaats is zeker niet slecht, hé.”

De renner van het Alpecin-Deceuninck development team nam zo revanche voor een mislukte Luik-Bastenaken-Luik. “De ontgoocheling na die wedstrijd was echt groot. Met een tweeënveertigste plaats bleef ik er serieus onder mijn doelstelling. Dat ik de Waalse hellingen meestal goed verteer, bewees ik vorig jaar met winst in de Ronde van Namen. Maar in Luik had ik van bij de start al door dat de benen niet goed waren. Dat kwam toch wel aan.”

Toch is de Rijkevorselnaar aan een sterk seizoen bezig. Twaalfde in Parijs-Roubaix en vorige week nog negende in de Trofee Maarten Wynants. “Op de weg gaat het beter dan de voorbije winter in het veld. Wat evenwel niet wil zeggen dat ik de cross nu volledig links zal laten liggen. Ook daar zie ik nog een rol voor mezelf weggelegd. Maar dat zal de toekomst uitwijzen. Nu ligt de focus op de weg. Zo trek ik over enkele dagen met de nationale selectie richting Polen.”

Zondag was er nog even tijd om te genieten. Dat deed de 19-jarige renner met zijn vriendin en Luxemburgse renster Layla Barthels. “Het is vandaag Layla’s verjaardag. We zullen dan ook een klein stukje taart eten. En verder goed recupereren. De volgende wedstrijd komt er zoals gezegd al snel aan.”