“Het deed zeker deugd om op het hoogste schavotje plaats te mogen nemen”, aldus Soete. “Vooral ook omdat het mijn laatste gravelrace was. Nu gaat de aandacht naar de weg. Via de Antwerp Port Epic, de Ronde van Limburg en Dwars door het Hageland gaat mijn voorbereiding naar het BK.”

Dat de 29-jarige Grobbendonkenaar de goede conditie te pakken heeft, is niet zo raar. De voorbije winter kampte hij met corona. Hij dook pas laat in het seizoen in het veld. “Ik voel me dan ook nog behoorlijk fris. De dag na het BK gravel heb ik de fiets voor het eerst een week aan de kant gezet. Ik trok in die fietsloze dagen even naar Italië. Bij aankomst merkte ik dat er net een halve marathon plaatsvond. Ik kon het niet laten om daaraan deel te nemen. Na een te snelle start was het de laatste vijf kilometer echt harken. Uiteindelijk zou ik binnen het anderhalf uur finishen.”

Tot vorig jaar droomde de renner van Deschacht-Hens-Maes nog van het mountainbike op de Olympische Spelen van Parijs. “Die droom heb ik al enige tijd opgeborgen. Maar de liefde voor het mountainbike blijft zeker groot. Na het BK op de weg richt ik me op het BK mountainbike. Dat is immers de mooiste en meest uitdagende wielerdiscipline. Al is het, mede door het gravelrijden, wel al een tijd geleden dat ik de mountainbike nog uit de garage heb genomen.”

In oktober vindt in Leuven het WK gravel plaats. Ook daar denkt Soete wel al eens aan. “Het veldritseizoen zal waarschijnlijk iets korter worden. De combinatie met het gravelrijden zal dus voor quasi alle crossers een noodzaak zijn om zich in de kijker te blijven rijden. Niet enkel voor de renners, maar zeker ook voor de sponsors.”