Wat is er met Messi?

Argentinië is niet goed genoeg

Het grootste verschil tussen Lionel Messi en Diego Maradona, de speler met wie hij wordt vergeleken, is uitstraling. Messi is een verlegen, ingetogen voetballer die wat voorover gebogen dribbelt. Maradona, wereldkampioen van 1986, was een strijder, altijd met de borst naar voren. Wie Maradona ten onder zag gaan in de finale van het WK in 1990 tegen West-Duitsland, leefde met hem mee. Geblesseerd strompelde hij scheldend en huilend naar het eind.

Messi is geen voorganger in de strijd. Hij gedijt in een elftal dat lekker tikt. Hij is aanvoerder vanwege zijn kwaliteiten, niet omdat hij een leider is. Messi hield in, donderdag, toen het in de slotfase superieure Kroatië 3-0 maakte. Hij stond letterlijk toe te kijken op de rand van het strafschopgebied. Moedeloos, zoals hij vooraf al radeloos leek tijdens de volksliederen. Hij wreef vermoeid door zijn gezicht. Ogen dicht, hoofd naar beneden.

Het is alleen onterecht te stellen dat Messi, 64 doelpunten in 126 interlands, zich niet inzet voor de nationale ploeg. Wie de finales om de Copa América zag, in 2015 en 2016 tegen Chili, weet hoe vaak hij is geschopt, hoe vaak hij ploeggenoten de kans bood het duel te beslissen. Het is ook onterecht te stellen dat Messi nooit wat presteerde met Argentinië. Wereldkampioen voor spelers tot 20 jaar, olympisch kampioen, twee finales Copa América verloren na strafschoppen, een WK-finale in de verlenging.

_{Lees verder onder de foto.}

Maar de huidige ploeg is ondermaats, door het gebrek aan klasse op het middenveld en achterin. Het elftal is totaal afhankelijk van Messi, al jaren. Dat legt druk op beide partijen. Messi moet goed zijn, de anderen moeten hem helpen. 

Typerend waren de verhoudingen zaterdag in Moskou, na de 1-1 tegen IJsland. Een prachtige optocht trok door de zogenoemde mixed-zone, waar spelers en pers elkaar ontmoeten. Eerst alle andere Argentijnen in colonne, nors, zwijgend, alsof ze over de catwalk van Tattoo Bob liepen. Daarna Messi, ondervraagd door tientallen cameraploegen.

Argentinië is niet creatief genoeg

Messi liep bijna niet, maar dat doet hij bij Barcelona ook niet. Hij loopt soms een kilometer of 7 per wedstrijd, tegen elf of twaalf voor anderen. Tegen IJsland kwam hij nochtans tot de meeste dribbels en liefst elf doelpogingen. Tegen Kroatië was daarvan niets over. Bij Barcelona geniet hij onnoemelijk veel steun, door de jaren heen van Iniesta, Xavi, Busquets, Coutinho, Neymar, Suarez, van wie dan ook. Argentinië is een wat oudere ploeg met gemiddeld weinig kwaliteit. Critici vragen zich af waarom Sampaoli creatieve spelers als Lo Celso en Dybala niet opstelt.

De bondscoach probeert telkens wat anders

Bondscoach Jorge Sampaoli, die ontvlambaar langs de lijn paradeert, was populair, ook in bepaalde kringen in Nederland. Dat komt omdat hij behoort tot de zogenoemde Bielsisten, aanhangers van Marcelo Bielsa. Zij willen de tegenstander het liefst voortdurend opjagen en de bal binnen een paar tellen terug veroveren. 

Dat is spectaculair als het lukt. Het is een speelwijze waarmee hij met Chili succes behaalde door de Copa América van 2015 te winnen. Hij had een paar topaanvallers, een middenvelder als Vidal en bijna niet te passeren, spijkerharde verdedigers. Zijn speelwijze was een revolutie, want Chili was dit type spel niet gewend. De Chileense scout Jorge Alvial zei tijdens het vorige WK, metaforisch, over de agressieve speelwijze: "Wij vroegen het meisje altijd ten dans, maar kusten haar nooit. Nu kussen we eerst. Dat dansen komt later wel."

Sampaoli zei over Messi, na de finalezege in de Copa América: "Dat we Messi uitschakelden, was de basis voor ons succes."

Hij kan Messi alleen niet laten gloriëren voor Argentinië. Hij probeerde telkens wat anders. Hij wilde volop aanvallen, wat op het WK sowieso een hachelijke tactiek is. Niemand sloot aan, het vertrouwen in en van de verdediging ontbrak. De opbouw was ook veel te traag.

Het voortraject deugde niet

De nederlaag tegen Kroatië op zich was geen verrassing, wel de uitslag. Kroatië is op zijn best. Ruim een half jaar geleden verkeerde het team nog in crisis, toen de kwalificatie onzeker was en bondscoach Zlatko Dalic de ontslagen Ante Cacic verving. Sindsdien gaat het geweldig. De ploeg bestaat uit rijpe, vaardige, niets ontziende profs, met een paar parels die nodig zijn om een titel te kunnen winnen, van wie Modric de beste is. Kroatië is outsider voor een plek in de finale.

Argentinië stond voor de aftrap van de laatste kwalificatieronde in Zuid-Amerika op de zesde plaats, terwijl alleen de eerste vier direct naar het WK mochten. Messi redde de zaak door drie keer te scoren in Ecuador. Het kan blijkbaar geen feest blijven, al heeft de ploeg dan nog een theoretische kans om de laatste zestien te bereiken.