Het eindrapport van de Rode Duivels: drie grootste onderscheidingen, twee buizen

Grootste onderscheiding

Thibaut Courtois: Toonde vanaf de eerste match dat hij op de afspraak was. Hield de Belgen in de wedstrijd tegen Panama, voorkwam erger tegen Japan, was werkelijk groots tegen Brazilië en die kuitredding tegen de Fransen mocht er ook wezen. Voortreffelijk.

Eden Hazard: Kapitein die aan de bal zijn verantwoordelijkheid nooit ontloopt. Goals tegen Tunesië en Engeland, vitale assist tegen Japan en één tegen Panama, de sluwste in het slot tegen Brazilië, maar ook tegen Frankrijk de gevaarlijkste. Stelde nooit teleur.

Thomas Meunier: Waarom is deze Meunier geen vaste waarde bij PSG? Zijn goal in de troosting was de bekroning voor zijn assists, de ontembare drang om die rechterkant te doen én de manier waarop hij Neymar opving. Zo jammer van zijn schorsing tegen Frankrijk.

Grote onderscheiding

Kevin De Bruyne: Mooi hoe hij zich wegcijferde als defensieve middenvelder in de eerste matchen. Maar als een tien tegen Brazilië of in de troosting komt De Bruyne toch beter tot zijn recht. Alleen tegen Frankrijk had hij het lastig om zijn stempel te drukken.

Axel Witsel: Ondanks zijn transfer naar China heeft Witsel zijn beste toernooi tot nu toe achter de rug. Ook onder Martinez uitgegroeid tot een onmisbare kracht door zijn duelkracht en zijn discipline om als een klokhen voor de defensie te waken.

Marouane Fellaini: Comeback Kid deed het weer. Geen titularis, maar greep zijn kans in de overbodige match tegen Engeland, hielp een zwalpende ploeg winnen van Japan en bleek vitaal tegen Brazilië om Meunier op de rechterkant steun te verlenen.

Jan Vertonghen: Bekroonde zijn beste seizoen op clubniveau met zijn beste toernooi. Puike wedstrijd tegen Mbappé was exemplarisch. Foutje tegen Japan was pijnlijk, maar zette het nog recht en bezorgde het land een onvergetelijke wedstrijd.

Romelu Lukaku: Killer tegen Panama en Tunesië, maar vooral zijn onbaatzuchtigheid verdient alle lof. Het overstapje tegen Japan, de loopactie en assist voor De Bruyne tegen Brazilië en de opening op Chadli in de troosting. Alleen tegen Frankrijk afwezig.

Onderscheiding

Toby Alderweireld: Kwam na moeilijk seizoen bij Totteham toch prima voor de dag. Solide toernooi, maar had meer kunnen zijn. Lloris onthield hem een heldenstatus tegen Frankrijk. Dat hij Umtiti liet lopen en scoren in halve finale was onfortuinlijk.

Dedryck Boyata: De verrassing van de groepsfase. Depanneerde prima in het hart van de verdediging toen Kompany en Vermaelen nog niet fit bleken. Aan de bal niet de primus, maar een beest in de lucht. Zou deugd hebben aan een stap hogerop.

Nacer Chadli: Voor EK 2016 niet eens geselecteerd en ook nu een twijfelgeval na seizoen zonder al te veel minuten. Knokte zich in de ploeg als supersub tegen Japan, sterk in de troosting, tot hij uitviel. Botste alleen tegen Frankrijk op zijn limieten.

Vincent Kompany: Pas in de knock-outfase in de basis, maar verdween er niet meer uit. Haalde ondanks gebrek aan ritme meteen zijn niveau – en dat is hoog – al liet hij zich elke wedstrijd wel op slordigheden betrappen.

Voldoende

Michy Batshuayi: Lukaku was incontournable, maar Batshuayi liet toch van zich spreken. Scoorde weer in zijn invalbeurt tegen Tunesië, maar kon zich in non-match tegen Engeland onvoldoende profileren om meer te zijn dan een joker.

Dries Mertens: Hielp de Duivels over dood punt tegen Panama met een knappe goal, maar leek uiteindelijk toch niet in de bloedvorm van eerder bij Napoli. Verdween daarom ook uit de ploeg na de ontsnappingsmatch tegen Japan.

Thomas Vermaelen: Kon terugknokken na een blessure en haalde de derde groepsmatch. Bijdrage bleef nadien beperkt tot twee invalbeurten, maar er was niets op aan te merken. Heeft zijn revanche voor die pijnlijke blessure op het vorige WK.

Youri Tielemans: Kreeg meer minuten dan verwacht. Omdat Martinez een boontje voor hem heeft, maar ook omdat hij het afdwong met zijn enthousiasme (en een assist tegen Tunesië). Net nog niet rijp voor basisplaats, maar over twee jaar staat hij er.

Onvoldoende

Mousa Dembélé: Kende een degelijke invalbeurt in de troosting en speelde oké in de groepsmatch tegen Engeland. De halve finale tegen Frankrijk overschaduwde echter alles. Bizar hoe hij meer ballen verloor in één match dan anders in een hele maand.

Yannick Carrasco: 90 minuten lang aanvallen én verdedigen, wie kan dat? Carrasco niet, maar dat was bekend. Omdat hij zijn plicht als verdediger wil doen, lijdt zijn aanval eronder. Alleen tegen Tunesië aanwezig. Na Japan uit de ploeg.

Te weinig gespeeld voor een beoordeling

Leander Dendoncker: Speelde alleen in de derde groepswedstrijd als verdediger en werkte zich een paar keer in nesten, alsof hij toch moeite had met het tempo. Dendoncker is een optie voor de toekomst die nu op clubniveau de stap hogerop moet zetten.

Adnan Januzaj: Heeft tegenover het vorige WK progressie geboekt. Blesseerde zich aan de knie, waardoor hij alleen tegen Engeland speelde. Toonde daarin lef: om te dribbelen en om te schieten. Gevolg: heerlijke goal én groepswinst.

Thorgan Hazard: Meegenomen als alternatief voor Carrasco om de hele flank te doen, maar dat bleek in de onbelangrijke match tegen de Engelsen toch te hoog gegrepen. Geen verwijt: op clubniveau speelt hij nooit in die rol.

Kwamen niet in actie

Simon Mignolet en Koen Casteels

En de bondscoach?

Roberto Martinez presenteerde zich in Rusland als een gentleman. De bondscoach viel geen enkele keer uit zijn rol, een prestatie op een stresstest die zo’n WK altijd is. Martinez trok duidelijke lijnen, zorgde voor een positieve sfeer door onder meer twee familiedagen in te lassen en haalde resultaten. Hij bleef zijn visie en het aanvallend combinatievoetbal trouw. Dat leverde veel sympathie voor België op.

Zijn grootste prestatie: hij slaagde erin de Duivels boven hun talent te laten uitstijgen en hen het groepsgevoel aan te praten. Een meevaller was dat de spelers zelf ook beseften dat het nu of nooit was.

De bondscoach was tactisch sterk tegen Brazilië, maar liet die tactiek varen tegen Frankrijk in de halve finale. Een fout. In de kwartfinale werd hij geholpen door de spelers, in de halve finale niet.

Op dit WK kwam geen enkele rimpeling tussen spelers aan de oppervlakte, in de staf liep niet alles even vlot. Daar moet worden gesleuteld.