Frederik Backaert wil contractsoap achter zich laten: “Ik ging er in december niet meer van uit dat ik nu nog wielrenner zou zijn”
WielrennenHij maakte zichzelf onsterfelijk in de Tour van 2017 door zijn tomeloze aanvalsdrift, toch was hij eind 2018 bijna renner af. Na lange contractperikelen is Frederik Backaert (28) er dan toch weer bij voor Wanty Gobert. “Ik stond in december op het punt om te beginnen boeren.”
Dat je in het peloton nooit zeker bent van je plaats en dat het elk voor zich is. Het zijn huizenhoge clichés, maar ze kloppen wel in het geval van Frederik Backaert. De boerenzoon die aan de voet van de Berendries woont, zag zijn aflopende contract bij Wanty Gobert tot zijn eigen verbazing niet meteen verlengd. De besprekingen met het management werden telkens uitgesteld. Weken werden maanden onzekerheid. Uiteindelijk kon Backaert pas zijn krabbel zetten op 5 januari.
“Het was extraam laat, maar ik ben blij met mijn contract. Ook al heb ik moeten inleveren. Het kwam er na mijn aflopende verbintenis op neer dat er enkel plaats voor mij was als er een nieuwe sponsor met extra budget over de brug zou komen”, vertelt Backaert ons op de ploegstage in Alfas del Pi. “Als iets zo lang blijft aanslepen, dan begin je toch wel na te denken. Er werd mij eind oktober beloofd dat ik kon blijven, maar dat was dus afhankelijk van die sponsor. Het was op dat moment ook al te laat om eventuele, andere pistes te gaan verkennen. Op die tijd van het jaar vind je gewoon geen enkele ploeg die nog genoeg budget over heeft voor een extra renner. En voor een minimumloon wou ik ook niet gaan koersen, dan kon ik beter iets anders doen. Neen, halverwege december ging ik er niet meer van uit dat ik nog renner zou zijn na Nieuwjaar.”
Dat had logischerwijs zijn weerslag op de trainingsarbeid. De aanvaller pur sang liet de fiets meerdere dagen staan. Zich klaar makend voor het leven na de koers. “Het was mijn nonkel die op een bepaald moment vroeg hoe het nu precies met mijn situatie zat. Hij stelde voor of het niet beter was om mee te helpen in het bedrijf van mijn ouders. Ik heb dat dan ook even gedaan. Ik was dus eigenlijk al beginnen boeren. Mijn carrière als wielrenner had ik dan ingeruild voor een carrière in de boerenstiel. Zonder die late contractverlenging was het gedaan.”
Zover kwam het dus niet. Eind december volgde het nieuws dat de sponsor in kwestie zou tekenen. De wielrenner Backaert was gered. “Of ik die sponsor dankbaar moet zijn? Misschien wel, maar ik weet eigenlijk niet wie de geldschieter is. Een dochterbedrijf van Inbev, hoor ik, die actief is in de evenementensector. Ze staan in elk geval niet op het truitje van de ploeg. Het probleem was een beetje dat ik vorig jaar maar voor één seizoen had bijgetekend. Dat was mijn eigen keuze, ik hoopte weer stappen te zetten om zo een betere overeenkomst binnen te halen. Dat was misschien mijn fout. Soms loopt het op een rare manier. Nu, er is altijd open kaart gespeeld en ik denk niet dat de ploeg me dat kwalijk heeft genomen.”
Het liefst van al wil Backaert het voorval achter zich laten. Het missen van de Tour vorig jaar was een domper en door zijn contractperikelen was hij in november ook niet uitgenodigd op de eerste teambuildingactiviteit van de ploeg. Iets wat aankwam bij Backaert. De band met ploegleider Hilaire Van der Schueren is uiteindelijk wel intact gebleven. “Hilaire heeft zelfs voor mijn verlenging gepleit bij het management. Ik ben hem daar dankbaar voor. Hij en ik weten wat we aan elkaar hebben. (lacht) Als wij het na al die jaren al niet weten, dan gaan we het nooit weten.”
“Neen, ik moet vooruit. Ik moet dit seizoen weer bewijzen dat ik mijn plaats verdien en tonen dat ik opnieuw een verlenging van mijn éénjarig contract waard ben. Aan mijn ingesteldheid verandert niks. Ik zal nog altijd de sprint aantrekken als dat van doen is of werken voor de ploeg. Ik ga nu niet plots egoïstisch voor mezelf rijden. Dan zal het ook gauw voorbij zijn. Ik wil graag nog renner blijven en er van genieten. Als dit hele verhaal me iets geleerd heeft, dan wel dat koersen een mooie stiel is.”
“Als ik het moet vergelijken met werken op de boerderij is dat dag en nacht verschil. Er is wel eens koud en slecht weer, maar dat duurt enkele uren. In de boerenstiel ben je dag in dag uit met je bedrijf bezig. Op familiefeesten moet je de klok in de gaten houden om te vertrekken en de koeien te gaan melken. Dat is toch nog iets anders, denk ik dan. Ik besef hoeveel geluk ik heb als coureur. (grappend) En daarbij, ik weet nu ook dat het niet altijd even makkelijk is om met mijn eigen vader samen te werken.”
Johan Cruijff zei ooit dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Voor Backaert geldt hetzelfde. “De opgelopen trainingsachterstand in december kan eigenlijk nog in mijn voordeel zijn. Vorig jaar trainde ik te veel. Ik deed toen ritten van 220 kilometer. Tegen februari was ik niet fris meer. De klassiekers zijn daardoor een beetje tegengevallen. Nu zal dat hopelijk anders zijn. Mijn eerste doel is de Omloop en daarna komen de belangrijke wedstrijden. Ik wil er in de zomer dan vooral weer bij zijn in de Tour. Het is aan mij om de ploeg te bewijzen dat ik die plaats waard ben.”
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Livios
Zo heb je geen last van ratten of muizen, op een verantwoorde manier: “Vergif is géén oplossing op lange termijn”
-
HLN Shop
Op reis met alleen maar handbagage: zo krijg je alles in je koffer zonder te moeten proppen
Outfits meenemen voor een chique diner, een sportieve wandeling én het strand, terwijl je enkel handbagage hebt voorzien: geeft de gedachte je al stress voordat je zelfs maar vertrekt? Niet nodig, want met deze praktische tips van HLN Shop zorg je ervoor dat je het maximale uit je handbagage haalt en met een gerust hart op het vliegtuig kan stappen. -
PREMIUM
De knotsgekke 48 uur van ‘vader’ Tiesj Benoot: “Koersen op sandwiches met kaas en confituur niet voor alle dagen”
Maastricht - Gent - Munte - Charleroi - Hoei - Munte - Gent. Het traject van Tiesj Benoot (30) voor, tijdens en na de Waalse Pijl. Veertien uur voor de start werd de renner van Visma-Lease a Bike voor de tweede keer vader, van Loes. De ziekenhuiskost en weinige uurtjes slaap beletten hem echter niet om negende te eindigen. “Twee goeie nachten zouden wel deugd doen.” -
-
12
Alaphilippe zat rond tafel met TotalEnergies - Pithie naar BORA-hansgrohe
-
WUYTS & VLAEMINCK10
▶ “Van der Poel is een alien. Ik durf niet zeggen dat hij minder zal zijn in Luik”
In onze wielerpodcast ‘Wuyts & Vlaeminck’ wordt er uitgebreid nagepraat over de Amstel Gold Race. HLN-analist Michel Wuyts, host Stijn Vlaeminck en ex-renner Sep Vanmarcke blikken ook vooruit op Luik-Bastenaken-Luik. Ondanks de mindere prestatie van Mathieu van der Poel afgelopen weekend verwachten Vanmarcke en Wuyts opnieuw een sterke wereldkampioen in Luik. -
PREMIUM5
Mauri Vansevenant tankt vertrouwen in Amstel, ondanks autorit van twaalf uur: “Enkel gestopt om te tanken en te plassen”
Hèhè. Opluchting bij Mauri Vansevenant (24). De West-Vlaming voelt zich opnieuw renner: zijn vierde plaats in de Gold Race was de opsteker die hij nodig had na een lange moeilijke periode. “Afzien om het peloton te volgen, of afzien voor de overwinning: dat is een heel andere beleving.” -
PREMIUM
“Mocht Pogacar na zijn irreële raid op de Strade ook Luik inpalmen, schuift hij nog naast Van der Poel als man van het voorjaar”
-
3
Alaphilippe reed klassiekers naar eigen zeggen met breuk in kuitbeen: “Niets gezegd omdat ik niet wilde dat men dacht dat ik excuses zocht”
-
PREMIUM6
Hoe Soudal Quick-Step zonder Evenepoel en met piepjonge groep toch mooie Gold Race reed: “’Grijp jullie kans’, gaven we hen mee”
Ga er maar aan, zonder Remco Evenepoel. Met een schip dat in Vlaamse wateren nog flink op hol sloeg. Maar kijk: compleet onthoofd krabbelde een piepjong Soudal Quick-Step in de Amstel Gold Race opnieuw wat overeind. Mauri Vansevenant (24), vierde, schonk de ploeg zijn ziel terug. “Ik zag zwarte sneeuw, maar beet me vast op karakter.” -
PREMIUM3
INTERVIEW. Dylan Teuns klaar voor nieuwe hoofdrol in Ardennenklassiekers: “Aflopend contract of niet: het vuur in mij brandt altíjd”
Gooi er een brood naar en het is gesneden. Dylan Teuns (32) vat zijn favoriete Ardennenklassiekers aan als de scherpste en beste versie van zichzelf. Klaar om hard en agressief mee te koersen met Van der Poel, Pogacar en ander (jong) loslopend wild. Of dat op z’n minst te proberen. “Er rest me geen andere keuze.” -
Jobat
Hoeveel euro gaat er van je loon, indien je rijdt met een bedrijfswagen? “Er bestaat geen echt plafond op het VAA”
1 reactie
Resterende karakters 500
Log in en reageermarc van neerveldt