Direct naar artikelinhoud
Voetbal

Belezen gentleman versus primitieve knokker: oudste Premier League-managers duelleren in Zuid-Londen

Palace-coach Roy Hodgson (links) begroet zijn collega uit Zuid-Wales, Neil Warnock, voor de aftrap in Selhurst Park.Beeld Reuters

De match Crystal Palace-Cardiff City op tweede kerstdag, die eindigde in een vermakelijke 0-0, was in een opzicht bijzonder. Voor het eerst in de Premier League stonden twee zeventigplussers langs de lijn: Roy Hodgson (71) en Neil Warnock (70).

Het verschil tussen de twee is in een oogopslag duidelijk. Voor de ene dug-out Neil Warnock: vloekend, driftig bewegend en gekleed in trainingspak. Voor de andere de één jaar oudere Roy Hodgson: rustig staand, pak onder zijn dikke jas en het hoofd zachtjes mismoedig buigend als zijn Ivoriaanse goudhaantje Wilfried Zaha weer een kans mist. Crystal Palace probeert te voetballen, de combinatie te zoeken, terwijl de door tweeduizend fans gesteunde gasten noest werken, vergeefs zwoegen richting het doel van Palace-doelman Vicente Guaita.

Hun beider palmaressen vertellen een eigen verhaal. Warnock, een promotiespecialist, trainde alleen Britse teams, van Bury tot Burton, van Scarborough tot Sheffield United, zijn lievelingsclub uit zijn geboortestad. Hodgson heeft een jarenlange grand tour door Europa gemaakt: Halmstad, Malmö, Neuchâtel, Milaan, Kopenhagen, Stavanger, Udine en Zurich. In Engeland trainde hij Blackburn, Fulham, Liverpool en West Bromwich Albion. Daarnaast leidde hij de nationale teams van Finland, Zwitserland en Engeland.

Lof van Guardiola

Veelzeggend is hun relatie met Pep Guardiola. De Catalaan bekritiseerde begin dit jaar het keiharde spel van Warnocks Cardiff. Kort daarvoor was de Manchester City-manager, tijdens een lange blessurebehandeling, in de dug-out van Crystal Palace gekropen om een amicaal praatje te maken met Hodgson. Hij prees hem voor de wijze waarop deze zijn godenzonen op 0-0 had gehouden. Ook vorige week loofde hij Hodgson, dit na de 2-3-zege van Palace in het Etihad Stadium, waar Andros Townsend de show stal met een volley vanaf 27 meter.

Hodgson is de Engelse gentleman in het trainerskorps, eentje die de talen spreekt van alle landen waar hij heeft getraind, inclusief Finland. Hij leest Joseph Roth, Saul Bellow en John Updike. Vorig jaar werd hij gesignaleerd bij Philip Glass' opera Satyagraha, die deels in het Sanskriet werd opgevoerd. Hij kwam ooit in opspraak met de opmerking "feed the monkey", waarmee hij Engelse spelers vroeg meer ballen op Townsend te spelen. De uitdrukking was afkomstig van de NASA-burelen, maar werd tot zijn schrik als racistisch gezien.

'Hodgson is ideaal voor kleine clubs als de onze. Kijk naar wat hij met Fulham heeft gedaan: de finale van de Europa League bereikt’
Paul Connoly, supporter Crystal Palace

Met Sam Allardyce en Harry Redknapp (de jongste winnaar van de realitysoap I'm a Celebrity... Get me out of here) is Warnock meer het type 'primitieve Engelse manager'. Diens methoden zijn, zoals de Engelsen het eufemistisch omschrijven, nauwelijks wetenschappelijk. Hij liet de spelers van Torquay ooit op het strand trainen, gevolgd door een kop thee bij een strandhut. Ter voorbereiding van een wedstrijd haalde Warnock de selectie van Queens Park Rangers eens naar zijn Cornische vakantiehuis voor een barbecue.

Waar beiden mee kampen, is het snobisme van Premier League-clubs jegens Engelse managers.

Warnock is met Cardiff naar het hoogste niveau gepromoveerd, net zoals Eddie Howe met Bournemouth en Sean Dyche met Burnley. Hodgson is als enige door een Premier League-team aangesteld. Dat gebeurde nadat Frank de Boer in Zuid-Londen begonnen was met vier nederlagen. Voor Hodgson - vaak geplaagd door zijn uilige uitstraling en onvermogen de 'r' uit te spreken - vormde het een kans op eerherstel na de gênante uitschakeling van zijn Engeland door IJsland op het EK van 2016.

Verloren zoon

Bovenal was het de terugkeer van een verloren zoon. Bij Crystal Palace was de voetballoopbaan van de voormalige gymleraar - wiens moeder een bakker was en vader een buschauffeur - begonnen, in een tijd dat het clublied van nu, 'Glad All Over' van The Dave Clark Five, een hit was. Met de houten banken en steunpilaren, die het zicht belemmeren, past Selhurst Park bij de ouderwetse Hodgson.

"Het is een beetje de vader van onze voetbalfamilie", zegt Paul Connoly, een fan die net als Hodgson uit Croydon komt. De 62-jarige Connoly, die al vanaf zijn achtste elke twee weken de adelaarshorst van Zuid-Londen bezoekt, noemt Hodgson een opbouwtrainer. "Hij is ideaal voor kleine clubs als de onze. Kijk naar wat hij met Fulham heeft gedaan: de finale van de Europa League bereikt."

Met Palace Europa in, dat is voor Hodgson, die zijn beroep heeft omschreven als sadistisch plezier, een droom. Voorlopig vecht Crystal Palace, net als het Cardiff van zijn lot- en generatiegenoot, voor lijfsbehoud in de Engelse Premier League.