Hij kan dunken zonder te springen en belegde zijn pizza’s met hamburgers, maar krijgt ondanks zijn 2m29 geen rode loper naar NBA
Half mens, half ladder. Die legendarische opmerking over de Engelse voetballer Peter Crouch (2m01) geldt in versterkende trap voor Tacko Fall, een Senegalese sensatie uit het Amerikaanse universiteitsbasketbal. De 23-jarige Fall meet 2,29 meter, heeft schoenmaat 56 en bezit een spanwijdte van 2m43. Een dunk? Springen hoeft niet. Even op de tippen gaan staan volstaat.
In de States begint de lente pas echt als March Madness losbarst, de finale van de universitaire basketbalcompetitie. Deze editie wordt beheerst door twee fenomenen. De 18-jarige Zion Williamson, de Remco Evenepoel van het Amerikaanse basketbal, een atletisch wonder dat nu al wordt beschouwd als de opvolger van LeBron James. En Tacko Fall, een eindeloze Senegalees die tot zeven jaar geleden nog nooit een basketbal had vastgehouden. Op zijn 16de was hij – toen al 2,13 meter groot – vanuit Dakar vertrokken naar Amerika. Fall sleurde één koffer mee. Hij droeg zijn enige paar schoenen, een stel sandalen dat hij zelf gemaakt had uit dierenhuiden. Hij sprak het West-Afrikaanse Wolof en Frans, maar geen Engels.
Falls enige metgezel tijdens de Grote Oversteek was Ange Badji, een andere Senegalese tiener met een hoofd vol basketbaldromen. Amerika zou zijn familie een beter leven moeten bezorgen, maar pas twee weken geleden zag hij zijn moeder voor het eerst terug. Hij belandde op een christelijke school in Florida. Fall, een vrome moslim die vijfmaal per dag bidt, werd opgenomen in het gezin van Mandy Wettstein, de pr-verantwoordelijke van de school. Dat hij dagelijks meer dan 7.000 calorieën naar binnen zou werken, had ze niet verwacht. Om aan te sterken, belegde de opgroeiende tiener zijn pizza’s met... hamburgers.
Een leven op XXXL-formaat is zelden makkelijk. “Ik ben geen attractie, maar een diepgelovige man, met een behoorlijk stel hersenen. Ik ben meer dan mijn lengte”, zuchtte Fall. Hij koos voor de kleine universiteit van Florida, waar hij computerwetenschappen studeert. Als hij de schoolbanken verlaat, zal hij dat doen als de meest efficiënte college-speler ooit. Zijn field goal-percentage dit seizoen bedraagt 75,1 procent. Ter vergelijking: in de NBA bezit Wilt Chamberlain het record met 72,7 procent.
Dat Fall altijd met zijn neus aan de ring staat, helpt natuurlijk. Tijdens zijn vier seizoenen op collegeniveau heeft Fall amper 11 jump shots genomen, een volume dat een veelknaller als Russell Westbrook tijdens één kwart haalt.
Weg van de ring
Als Fall vandaag een NBA-contract zou tekenen, zou hij met zijn 2,29 meter prompt boven al de rest uitsteken. Momenteel is Boban Marjanovic, een 2,21 meter hoge Serviër, de grootste actieve speler. Maar of al die Senegalese centimeters ook effectief een ticket richting NBA betekenen, valt nog af te wachten. De moderne center moet in het tijdperk van space and pace kunnen uitstappen, weg van de ring, om met afstandsshots te scoren en verschillende posities te bewaken. Bovendien gooit Fall met een schamele 36,1 procent zijn vrijworpen nóg slechter dan Shaquille O’Neal.
Ook het verleden biedt hem weinig hoop. Gelijkaardige giganten kenden slechts zelden een duurzame loopbaan in de NBA. Amper 25 spelers groter dan 2,21 meter zijn actief geweest in de league en minder dan de helft redde het langer dan vijf seizoenen. Te traag, te log, te onhandig, te weinig adem, te veel broosheid. Wacht ook Fall dat lot?
