Vervoort II: Hervormingsregering die morrende taxichauffeurs, 22 maart en Samusocial-schandaal overleefde
De Brusselse regering-Vervoort II profileerde zich in 2014 als een ploeg die de torenhoge werkloosheid in de hoofdstad zou aanpakken. Een ambitie die zij ook voor een deel waarmaakte. Toch slaagde de regering er nooit echt in de Brusselse reputatie van probleemkind van het land weg te werken. Ook intern rommelde het onderweg. In de zomer van 2017 leek het gedwongen ontslag van Brussels burgemeester Yvan Mayeur het einde van de ploeg in te luiden, maar zover kwam het niet. De PS en kopman Vervoort bleven, in tegenstelling tot hun Waalse partijgenoten, op post tot het einde van de rit.
Na goed twee weken onderhandelen – een niemendalletje naar Belgische normen inzake regeringsvormen – presenteerde de Brusselse regering in juni 2014 haar regeerakkoord. Brussels PS-kopstuk Rudi Vervoort volgde zichzelf op als minister-president. Hij leidt van dan af een ploeg met naast PS ook FDF, SP.A, Op en VLD en beide Christendemocratische partijen.
De nieuwe Brusselse formatie toont zich ambitieus en speelt de extra verkregen bevoegdheden door de zesde staatshervorming volop uit. De focus komt in de eerste plaats de liggen op het terugdringen van de torenhoge werkloosheid in de hoofdstad. Met succes, want de werkloosheidsgraad daalt onder het nieuwe bewind liefst 50 maanden op rij. Toch blijft ze, zeker in vergelijking met de andere landsgedeelten, erg hoog. De werkloosheidsgraad in de grootste stad van het land schommelt vandaag rond de 15 procent (tegenover een zestal procent in Vlaanderen).
Ook op fiscaal vlak realiseert de regering een aantal successen. Het schrapt de woonbonus, de fiscale aftrek voor een woonlening, in ruil voor lagere registratierechten. Wonen wordt zo wat goedkoper voor de Brusselaar.
Lees verder onder de foto.
Mobiliteit: zorgenkind en paradepaard
Toch legt de Brusselse regering zeker geen vlekkeloos parcours af. Het taxiplan van minister van Mobiliteit Pascal Smet, met nieuwe regels voor taxi’s en platformen als Uber, veroorzaakt en golf van protest bij de taxichauffeurs. Het plan is tot vandaag nog steeds niet van kracht.
Ook de Brusselse tunnels veroorzaken deining. Na een aantal alarmerende berichten over hun toestand wordt uiteindelijk toch van start gegaan met de broodnodige renovatiewerken.
Niet enkel het verkeer op de weg, maar ook in de lucht toont zich een heikel thema in de hoofdstad. Een strengere toepassing van de geluidsnormen in het gewest veroorzaakt een communautaire rel met Vlaanderen. De Brusselse regering houdt voet bij stuk.
Toch zijn er ook duidelijke realisaties op vlak van mobiliteit. De steeds duidelijkere beleidskeuzes voor de fiets en andere alternatieve vervoersmiddelen lijken een definitief einde te hebben gemaakt aan de vanzelfsprekende dominantie van de auto. De omvorming van de snelwegen tot “stadsboulevards” en de geplande heraanleg van de Belliardstraat zijn duidelijke signalen.
Kanaalplan
En dan was er nog 22 maart 2016. De aanslagen op de luchthaven van Zaventem en metrostation Maalbeek zette het functioneren van de Brusselse ordehandhavingsdiensten hoog op de politieke agenda. Een maand daarvoor had minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon zijn Kanaalplan nog voorgesteld. Dat moet de strijd tegen terreur en radicalisering aangaan en verdeelde de verantwoordelijkheid tussen de gemeenten, het gewest en de federale overheid.
De Brusselse regering neemt initiatief om het Kanaalplan tegen radicalisering te ontwikkelen in een reeks concrete doelstellingen. Maar de veel besproken fusie van de zes Brusselse politiezones – stilaan hét symbooldossier voor vermeende disfunctionaliteit van de hoofdstad – komt er niet, ondanks de terugkerende rellen. Ook de macht van de 19 gemeentes blijft volledig overeind.
Lees verder onder de foto.
De breuk is noodzakelijk en moet onmiddellijk gebeuren
Samusocial
Aan het begin van de zomer van 2017 komt Yvan Mayeur, op dat moment burgemeester van de stad Brussel, in het oog van de storm terecht. De PS’er had zichzelf op regelmatige basis abnormale hoge zitpenningen uitgekeerd voor vermeende vergaderingen van Samusocial, een liefdadigheidsinstelling die zich ontfermt over daklozen in de stad.
Dat stort ook de gewestregering in crisis. Coalitiepartner CDH wil nergens nog regeren met de PS en stuurt aan op het einde van de ploeg. “De breuk is noodzakelijk en moet onmiddellijk gebeuren”, verklaart toenmalig CDH-voorzitter Benoit Lutgen.
Maar zover komt het niet. De radicale Franstaligen van DéFi weigeren de PS te laten vallen en de crisis waait over. De PS vermijdt zo om voor het eerst sinds de oprichting van Brussels Hoofdstedelijk Gewest in de oppositie verzeild te raken. Alle Brusselse regeringspartijen kunnen op 26 mei dus met een volledig ambtstermijn op de teller richting kiezer.
Bekijk hier het overzicht van de regering Vervoort II in video:
